Vraag
Wanneer is een kerkelijke gemeente gezond qua onderlinge banden?
Antwoord
Beste ...
Dank voor de vraag die je stelt. Het is een vraag die meer mensen bezig zou moeten houden. Want de gemeente behoort een afschaduwing van Christus te zijn. Je achtergrond ken ik niet, daarom zal ik proberen om deze vraag vanuit de Schrift te beantwoorden.
Toen ik de vraag las kwamen er verschillende teksten in me naar boven. Zoals Galaten 6:2 en de liefde waar de apostel Johannes van spreekt. Beiden zijn zeer nuttig als antwoord. Toch wil ik er meer van zeggen en het antwoord op je vraag staat eigenlijk in de brief die Paulus aan Titus schrijft.
Een opmerkelijke brief. Temeer omdat we het woord “ gezond” daar vinden in het kader van je vraag. Paulus helpt Titus door aanwijzigingen te geven bij de opbouw van de gemeente. Hij begint bij de kerkenraad. Om het zo maar eens uit te drukken. Lees zelf maar welke eisen hij daar aan stelt. Daar begint het. Ik weet dat er in onze tijd veel ouderlingen zijn die niet deelnemen aan het Heilig Avondmaal. Dat is volgens Paulus onbestaanbaar. Lees zelf maar wat hij in Titus 1:5-16 schrijft.
Laat ik daar kort dit van zeggen. Leiding aan een gemeente geven is een onmogelijke taak. Zeker in deze tijd. Niemand kan dat van en door zichzelf. Daarom is het een grote zegen als je in een gemeente mag leven waar de broeders Godvrezend en liefdevol in hun ambt staan. Uiteraard heeft ook de predikant hierin een bindende factor.
Maar... het is de kerkenraad die regeert. Dat is hen opgelegd. Zij zijn de grondleggers en opzichters over de gemeente. Vaak gaat het fout als ambtsdragers, hoe goed bedoeld ook, soms meer dan 50 jaar in kerkenraad zitten. Men vergeet dan weleens dat het een dienend ambt en geen heersend ambt is. Gelukkig zijn er tegenwoordig steeds meer kerken die de kerkorde hierin volgen en de maximale termijn van twaalf jaar aanhouden.Waarom wijd ik daar zo over uit? Omdat het juist die mensen zijn die binnen de gemeente de mensen moeten stimuleren tot onderlinge banden en liefde.
Mocht je in het bezit zijn van de prachtige studiebijbel in de SV dan kun je op blz. 1820 lezen in een apart staatje wat er van een gemeente verwacht wordt. Gaat over de brief van de Fillipenzen. Ik noem je de verzen: Fill. 1:27; 2:2-4; 2:12; 2:14; 3:1-2; 3:14-17; 4:4-6 en 4:8. Het gaat om liefde voor elkaar. Intens meeleven. Banden aanhalen. Jacobus noemt de ware godsdienst “ weduwen en wezen bezoeken.”
Zijn deze dingen in je gemeente aanwezig? Naast zorg voor ouderen en gehandicapte mensen? Binnen vele kerken is een netwerk opgezet om binnen de gemeente actief te zijn in het helpen van anderen. Steeds meer gemeenten in alle denominaties geven hier een fantastische invulling aan.
Toch heb ik nog één ding niet genoemd. De onderlinge geestelijke banden. Ook die zijn nodig en zo nuttig. Het samen komen als gemeente in lees-, praat- en gebedskringen. Daar worden soms zeer intieme dingen besproken. Kijk als deze zaken in een gemeente aanwezig zijn dan is er sprake van een gezonde onderlinge band. Ik hoop dat je er zelf zo in mag staan. En dat je, ook al mis je deze dingen in je eigen gemeente, zelf grondlegger mag worden van deze zaken.
Van harte Gods zegen toegewenst.
Hartelijke groet,
John Tollenaar
Dit artikel is beantwoord door
J.F. (John) Tollenaar
- Geboortedatum:21-12-1972
- Kerkelijke gezindte:PKN (Hervormd)
- Woon/standplaats:Terneuzen
- Status:Inactief
Bijzonderheden:
Student Theologie
Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven
Wat betreft de vraag, van de week las ik Ef 4, een prachtig hoofdstuk hoe een gemeente hoort te zijn, maar vooral als 'toekomstmuziek'
12 Tot de volmaking der heiligen, tot het werk der bediening, tot opbouwing des lichaams van Christus;
13 Totdat wij allen zullen komen tot de enigheid des geloofs en der kennis van den Zoon Gods, tot een volkomen man, tot de mate van de grootte der volheid van Christus;
14 Opdat wij niet meer kinderen zouden zijn, die als de vloed bewogen en omgevoerd worden met allen wind der leer, door de bedriegerij der mensen, door arglistigheid, om listiglijk tot dwaling te brengen;
15 Maar de waarheid betrachtende in liefde, alleszins zouden opwassen in Hem, Die het Hoofd is, [namelijk] Christus;
16 Uit Welken het gehele lichaam bekwamelijk samengevoegd en samen vastgemaakt zijnde, door alle voegselen der toebrenging, naar de werking van een iegelijk deel in [zijn] maat, den wasdom des lichaams bekomt, tot zijns zelfs opbouwing in de liefde.
Onze gemeente is erg betrokken op elkaar, maar het kan altijd 'beter'. Zodat we op zullen wassen in de kennis van Christus. En niet (meer) achter allerlei dwalingen aanlopen.
