Vraag
Ik ben als kind reformatorisch opgevoed door mijn ouders. Op mijn 19e heb ik mijn man leren kennen en later ben ik met hem getrouwd. Mijn man komt ook uit een reformatorisch gezin. Wij zijn beiden van het geloof afgedwaald en leven ook als zodanig. We zijn inmiddels negen jaar getrouwd en hebben inmiddels een dochter van drie jaar. Sinds een week heb ik heel sterk het gevoel dat ik me op de verkeerde weg bevind. Alles lijkt nutteloos en ik vind dat ik mijn dochter niet opvoedt zoals dat is bedoeld. Ik ben hierdoor erg onrustig en kan geen rust vinden. Ik slaap slecht en vraag mij bij alles af wat ik doe of dit wel in het teken van God staat.
Ik ben mij ervan bewust dat dit een roepstem van God is, maar ik weet niet hoe ik hierop in moet gaan. Ik weet niet waar ik moet beginnen. Ik wil zo graag dat ik weer de zin van mijn leven ga inzien en dat ik ook mijn dochter opvoed zoals God dat heeft bedoeld, maar ik weet niet hoe ik daarmee moet beginnen.
Mijn dochter is ook al zo aan het 'wereldse' leven gewend. Hoe kan ik haar over God vertellen en wat de bedoeling van het leven is. Hoe weet ik naar welke kerk ik kan gaan en hoe praat ik hier met mijn man over? Ik ben weer begonnen met in de Bijbel te lezen maar vind hier ook geen antwoorden. Hoe kan ik veranderen en dit ook vasthouden? Ik zit met zoveel vragen.
Antwoord
Beste vraagsteller,
De vragen die je stelt zijn zo persoonlijk, dat ze ook het beste in een persoonlijk gesprek aan de orde zouden moeten komen. Niettemin wil ik proberen een enkele handreiking te geven.
Je geeft aan dat je sinds een week het gevoel hebt dat je je op de verkeerde weg bevindt. Je bent er onrustig onder. Met wie moet je erover praten? Ik zou zeggen: allereerst met je man. Het mooiste is als jullie je samen bezinnen op de vraag of je de weg die je ook samen bent ingeslagen -los van de kerk en de Bijbel- op deze manier moet vervolgen. Misschien zit hij heel anders in elkaar en maakt hij deze onrust van jou niet mee. Dan zou je wel de ruimte moeten vragen om aam de stem van je geweten gehoor te geven. Ik bedoel: dat het met goedvinden en medeweten van je man is, dat je op zoek gaat om aan de roepstem van God (zo noem je het zelf) gehoor te geven.
Verder: ik weet niet hoe je relatie met je ouders is (als je die nog mag hebben), maar is het niet mogelijk om je ouders om raad te vragen? Om iets van je onrust openbaar te maken? Of wordt dat meteen van tafel geveegd?
Naar welke kerk? Ik weet niet waar je woont en wat de mogelijkheden zijn. Hangt dus erg af van de omstandigheden, ook wellicht van wat je achtergrond is. Ik wil je wel aanraden om niet te kiezen voor de goedkoopste en gemakkelijkste manier. Het is namelijk mogelijk om een vorm van kerkelijke betrokkenheid te zoeken, terwijl je je wereldse leven niet verandert. Heb je geen vriendin of familielid die je hierin kan ondersteunen?
Je bent begonnen met Bijbellezen maar vind hier geen antwoorden in. Je bent het natuurlijk wel erg ontwend geraakt. De Moorman zei tegen Filippus, toen deze hem vroeg “Verstaat gij ook hetgeen gij leest? Hoe zou ik dat kunnen als niet iemand mij onderricht?” Je hebt iemand nodig die je nader onderwijst. Is er geen Bijbelkring bekend waarbij je je zou kunnen aansluiten, misschien samen met een vriendin of familielid?
Bijbellezen met en voor je kind: je kunt in elk geval beginnen met een eenvoudige Kinderbijbel aan te schaffen en je dochtertje daaruit voor te lezen. Ga naar een goede christelijke boekhandel en je zult een keur aan mogelijkheden vinden. De deeltjes van ds. C. Meeuwse, “Vertellingen bij de Bijbel” en van Ada Schouten-Verrips, “Die eenvoudigen wijsheid leert” kunnen je misschien op weg helpen. Op die manier kun je ook je eigen Bijbellezen weer inhoud geven.
Je laatste vraag vind ik heel belangrijk: Hoe kan ik veranderen en dit ook vasthouden? Vergeet de kracht van het gebed niet. Je zult allereerst in je gebed eerlijk aan de Heere moeten vertellen hoe je terugziet op je leven en op de keuzes die je hebt gedaan en om vergeving vragen. Als je daar niet begint, zal alle verandering slechts lapwerk aan de buitenkant zijn. De Heere heeft lust aan waarheid in het binnenste. Alleen op een oprechte zondebelijdenis kan vergeving volgen. En vergeving is de krachtbron voor je vernieuwing. In eigen kracht zul je het niet kunnen beginnen en ook niet volhouden. In Zijn kracht wel. Denk maar aan die bekende psalm 25: “Wie Hem nederig valt te voet, zal van Hem zijn wegen leren.”
Ik hoop je hiermee een beetje geholpen te hebben, maar-nogmaals, je hebt eigenlijk iemand nodig bij jou in de buurt die met je praat en op wie je kunt terugvallen. Zoek dat ook.
Sterkte en Gods zegen,
Ds. H. Korving
Dit artikel is beantwoord door
Ds. H. Korving
- Geboortedatum:01-12-1954
- Kerkelijke gezindte:Christelijk Gereformeerd
- Woon/standplaats:Urk
- Status:Actief
Bijzonderheden:
Ds. Korving ging in november 2021 met emeritaat.
Lees ook het artikel dat Refoweb met ds. Korving had n.a.v. zijn boek 'Taal en teken'.
En kijk/luister:
Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven
Geef er daarom gehoor aan! Begin biddend wat je denkt wat je moet doen. Als je christelijke mensen in je omgeving hebt (naast familie of vrienden zoals de dominee zei, kunnen buren of collega's natuurlijk ook) waar je goed mee kunt, geef dan aan waar je mee zit. Ze zullen er blij mee zijn dat je op zoek gaat naar God! Ze kunnen je misschien ook weer wat verder helpen.
Ga Zijn stem niet krachteloos maken door het na van loop van tijd naast je neer te leggen. Als je je hele hart voor Hem open legt, zál Hij je door Zijn Woord echt de weg wijzen die je moet gaan. Ook naar je man en je kindje toe! Je voelt je kwetsbaar als je opening van zaken gaat geven naar je man, maar als je het doet, mag je je sterk weten in de kracht van de Heere.
Hij maakt je onrustig. Hij roept je. Hij roept je op om je te bekeren, en als je dat doet is er blijdschap in de hemel! Doe het en je zult leven, dat is Zijn belofte!
Psalm 32 vers 8 ter bemoediging.
