Vraag
In Mattheus 19:9 staat het volgende: “Maar Ik zeg u: Wie zijn vrouw verstoot anders dan om hoererij en met een ander trouwt, die pleegt overspel, en wie met de verstotene trouwt, pleegt ook overspel.” Ik struikel erg over de laatste zin. Stel dat ik ben verlaten door mijn man en ik ontmoet iemand die ongelooflijk veel van mij houdt en met mij wil trouwen, waarom mag dat dan niet? Is het feit dat ik ben verlaten al niet erg genoeg?
Antwoord
Het gaat in eerste instantie niet om onze gevoelens en visie, maar wat Gods Woord van ons vraagt. Als dat tenminste zeggingskracht heeft in ons leven. Waar het hier om gaat is dat man en vrouw door God Zelf voor eeuwig aan elkaar verbonden zijn. Als één van beide partners dit verbond verbreekt is de ander pas vrij om te trouwen als er geen weg meer terug is. Oftewel, zodra de schuldige partner komt te overlijden of een nieuwe relatie heeft.
Met overspel is een relatie moedwillig verbroken en dat is een bijbels legitieme wijze om een huwelijk te ontbinden en e.v. in de toekomst te hertrouwen. Let wel: het is geen verplichting om het huwelijk te verbreken. Zeker niet als er sprake is van berouw, schuldbelijdenis en bekering.
Over dit onderwerp zijn al vele vragen gesteld en antwoorden gegeven op Refoweb. Zie daarom de onderstaande tags:
Dit artikel is beantwoord door
Redactie Refoweb
Bijzonderheden:
Mailadres: vragen@refoweb.nl
