Als de Heere me niet bekeert

ir. Raymond H. Warnaar / 10 reacties

02-10-2015, 15:49

Vraag

De Heere is vrij in Zijn doen en laten en dat maakt me zo wanhopig. Zonder Hem kan ik niet sterven maar ook niet leven. Alles lijkt zo tegenstrijdig, wat als de Heere mij niet bekeert? Ondanks alle beloften en het bevel me te bekeren kom ik erachter dat ik mezelf niet kan bekeren. Als de Heere me niet bekeert is dat niet onrechtvaardig en toch maakt het me moedeloos en wanhopig. Ik weet dat het nog kan, maar hoe dan? Vertel me toch hoe ik rechtvaardig voor de Heere kan verschijnen!


Antwoord

Beste vraagsteller,
 
Je eerste regel klopt niet! En daarmee is het vervolg inderdaad moedeloos. Als je het bijvoorbeeld over Obama of Poetin had, dan zou ik je (gedeeltelijk) gelijk geven. Maar je vraag gaat niet over hen, maar over de Heere. De God van hemel en aarde, Die alles geschapen heeft. Met als kroonstuk de mens, naar Zijn heerlijk beeld, om Hem te loven en te prijzen. Over Hem gaat je vraag! Deze God is geen willekeurige, verre of afwezige heerser, waar je niet van op aankunt. Integendeel!
 
Het is het verlangen van God om met de mens te wandelen. Om te genieten van datgene wat Zijn Goddelijke handen uit het niets geschapen hebben. Zoals een vader of moeder hun kinderen koesteren en liefhebben, zo wil de Heere in volmaakte zin ons koesteren en dichtbij Hem houden. Om ons Zijn vrede en liefde te geven. Hierdoor wordt God Zelf groot gemaakt en verheerlijkt! Maar toen?
 
Je weet het al: jij en ik en iedereen renden en rennen van de Heere vandaan. De Bijbel staat er vol van. Vanaf Genesis 3 is dat een terugkerend patroon: we zijn allemaal goddeloze mensen op zoek naar leeg geluk en dwaas vermaak, gebaseerd op ongezonde giftige onverbeterlijke zelfliefde. Ziedaar, de foto van een mens. Mooier is het niet. Lelijker wel!
 
Maar dan? Vanaf het allereerste moment dat we bij God wegrenden en ons verstopten, was God daar! Hij zocht ons op: “Adam, waar ben je?” (Gen 3:9). En niet alleen Adam en Eva, maar ook hun kinderen en kleinkinderen. Hij zocht Abraham op en Jacob en al hun kinderen. En elke keer als zij weer afdwaalden, door persoonlijk (denk aan David) of als volk te zondigen, was Hij daar. Om ons te vergeven en opnieuw te beginnen. Want een echte Vader wil Zijn kinderen niet kwijt. Hij had daar het kostbaarste voor over, Zijn eigen lieve Zoon, de Heere Jezus, die ook God is. Ongevraagd daalde Hij af naar deze lage zondige wereld om er veracht, genegeerd, vertrapt, gesmaad en gekruisigd te worden. Waarom? Omdat God ons liefheeft en ons terug bij Hem wil hebben!
 
Hij gaf met Zijn Zoon niet alleen het Offer om vrede en vergeving mogelijk te maken, maar met Hem gaf Hij ons ook Zijn (vleesgeworden) Woord, Zijn getuigen, discipelen, apostelen, christenen, voorgangers en evangelisten. Om te getuigen van Gods opzoekende zondaarsliefde! En om ons elke keer opnieuw toe te roepen: Kom thuis! Geloof in Mij, vertrouw Mij toch, verschuil je niet achter menselijke theologische theorieën, maar kom terug (bekeer je), Ik heb je lief en Ik wil niet dat je verloren gaat! Ik hoop en bid dat je inziet hoe groot en onvoorwaardelijk en opzoekend deze oneindige liefde van onze God en Heere is!
 
Nu je vervolgvraag: hoe kan ik dan rechtvaardig voor deze God verschijnen?
 
Je kent wellicht het gedicht van ds. Robert Mc. Cheyne (zie onderaan). Daarin kun je lezen dat hij zich eerst helemaal niet druk maakte om die vraag: hij was een vreemdeling van God en zijn eigen hart. Hij voelde de zonden niet. Hij maakte zich niet druk om rechtvaardig voor God te verschijnen. Hij was tevreden met zichzelf, net als de dochters van Jeruzalem. Totdat hij door Gods Geest aan zichzelf ontdekt werd en besefte wie God is en hoe klein en zondig hij zelf was. En dat zijn eigen deugden (goede werken) als een oude vieze doek (een wegwerpelijk kleed) zijn tegenover Gods heiligheid en Gods liefde. 
 
Wat deed ds. Mc. Cheyne toen? Hij vluchtte naar Jezus!
 
Toen vluchtte ik tot Jezus! Hij heeft mij gered;
Hij heeft mij verlost van het vonnis der Wet;
Mijn heil en mijn vrede en mijn leven werd Hij:
Ik boog me, en geloofde, en mijn God sprak mij vrij.
 
Dit geldt ook voor jou en mij. Nu vandaag! Alles wat we proberen hiervoor in de plaats te doen is ijdel, zondig, nutteloos en wegwerpelijk. Vandaag mogen en moeten we vluchten naar Jezus, die zondaren ontvangt en met hen eet. Die gekomen is om onrechtvaardigen te bedekken met Zijn bloed. Hij zegt het zelf: Kom tot Mij, allen die vermoeid en belast zijt en Ik zal u rust geven! Dit Woord en deze uitnodiging komen we in de hele Bijbel tegen, tot en met de laatste pagina van het Bijbelboek Openbaringen: Kom! En die het hoort, zegge: Kom! En die dorst heeft, kome; en die wil, neme het water des levens om niet.
 
Kom, buig voor Hem, geloof, vertrouw en rust op Hem, die de grootste zonden uitdelgt. Dan mag je het weten: en mijn God spreekt mij vrij. Wat een wonder! Genade om niet! Omdat Hij ons opzocht. Omdat Hij Zijn lieve Zoon naar deze wereld gestuurd heeft. Omdat we tot Hem mogen komen met al onze leegheid, twijfel en goddeloosheid. 
 
Natuurlijk valt er veel meer over te vertellen en te beschrijven. Over wat we voelen. Of wat we juist niet voelen. Over obstakels, twijfels en andere dingen. Laat je daardoor niet afleiden. Want dit is de kern, die we terugvinden in alle ontmoetingen in het Evangelie: zondaren die zich afkeren van hun lege, zondige, religieuze en wereldse leven en niets anders kunnen, willen en mogen doen dan geloven: dat alleen bij Gods Zoon, vanwege Zijn lijden en sterven, verzoening en vrede mogelijk is. Ik weet dat er veel bezwaren, verhinderingen en ervaringen kunnen zijn. Van jouw kant (niet van Gods kant!). Ga daar niet in wroeten, het houdt je alleen maar bij de Heere vandaan. Zoek geen andere speciale ervaringen, maar leg je leven zondige leven voor Hem neer en verwacht de Heere. Hij komt! Hij laat een bidder niet staan. Hij zal je aannemen! Hij geeft geen slang in plaats van een vis en geen stenen in plaats van brood. Hij geeft genade in overvloed. Mijn God is vol liefde en Hij wacht om genadig te zijn! Kom, aarzel niet. Buig voor Hem en Hij zal je genadig zijn. Hij liegt niet. Hij is getrouw aan Zijn Woord en Zijn beloften. Je mag al mijn woorden in twijfel trekken, maar niet de woorden van mijn Heere en Zaligmaker. “Ik ben het Brood des levens; die tot Mij komt, zal geenszins hongeren, en die in Mij gelooft, zal nimmermeer dorsten” (Joh. 6:35).
 
Gode bevolen,
Raymond Warnaar
 
Het volledige gedicht van Mc. Cheyne:
 
Eens was ik een vreemd’ling voor God en mijn hart;
Ik kende geen schuld en gevoelde geen smart.
Ik vroeg niet: Mijn ziel, doorziet gij uw lot?
Hoe zult gij rechtvaardig verschijnen voor God?
 
Al sprak daar een stem uit de Heilige Blaân
Van ’t Lam, met de zonden der wereld belaân,
Ik zocht bij de kruispaal geen veilige wijk,
‘k stond blind, en van verre, in mijzelven zo rijk.
 
Ik deed als Jeruzalems dochters weleer:
Ik weende om de pijn van mijn lijdenden Heer,
En dacht er niet aan, dat ik-zelf door mijn schuld
Zijn kroon had gevlochten, Zijn beker gevuld.
 
Maar toen mij Gods Geest aan mijzelf had ontdekt,
Toen werd in mijn ziele de vreeze gewekt.
Toen voelde ik wat eisen Gods heiligheid deed:
Daar werd al mijn deugd een wegwerpelijk kleed!
 
Toen vluchtte ik tot Jezus! Hij heeft mij gered;
Hij heeft mij verlost van het vonnis der Wet;
Mijn heil en mijn vrede en mijn leven werd Hij:
Ik boog me, en geloofde, en mijn God sprak mij vrij.
 
Nu ken ik die waarheid, zo diep als gewis,
Dat Christus-alleen mijn gerechtigheid is!
Nu tart ik de dood, nu verwin ik het graf,
Nu neemt mij geen satan de zegenkroon af!
 
Nu reis ik getroost onder ’t heiligend kruis,
Naar ’t erfdeel daar Boven in ’t Vaderlijk huis:
Mijn Jezus geleidt mij door de aardse woestijn:
Gestorven voor mij! Zal mijn zwanenzang zijn!

Lees meer artikelen over:

onbekeerd
Dit artikel is beantwoord door

ir. Raymond H. Warnaar

  • Geboortedatum:
    17-08-1968
  • Kerkelijke gezindte:
    ICF (zendingsgemeente CGK)
  • Woon/standplaats:
    Apeldoorn
  • Status:
    Inactief
94 artikelen
ir. Raymond H. Warnaar

Bijzonderheden:

Directeur NET Foundation (wereldwijd voorgangers toerusten), toeruster/spreker, voormalig evangelist in Latijns-Amerika en ouderling ICF Apeldoorn.


Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven
10 reacties
tien
03-10-2015 / 10:38
Lieve vraagsteller, het is zoals hier boven staat maar ik wil er nog iets aan toevoegen, dat gaf mijzelf toen zoveel troost.
Weet je dat de Heere dit in jou werkt, HIJ is in jou bezig, Hij wil jou hebben, Hij roept je , ECHT!! De duivel werkt dit niet in jou, hij kijkt wel uit. Vertel aan de Heere wat je voelt, en lees in je Bijbel(NT) wat er nodig is, niks dus...Echt waar, Hij zal overkomen! Bid veel!
Dus weet, het is juist God die aan jou trekt!
panny
03-10-2015 / 11:03
Wij denken dat we God veel en dringend moeten nodigen om ons te bekeren. En dan maar hopen dat Hij het wilt en ook zal doen.

Maar eigenlijk moet je beginnen met het andersom te zien. Wij zoeken God niet maar God zoekt ons (zondaren).
God nodigt ons in Zijn Woord.
En de Weg die Hij wijst is dat we als een zondaar aan de voeten van Christus vergeving zullen ontvangen. Er is geen andere weg tot vergeving van zonden en vrede met God.
elephant60
03-10-2015 / 12:14
Je bent er als mens zelf ook bij betrokken. God heeft je een vrije wil gegeven. God wil dat je uit eigen wil Hem dient en ervoor kiest Hem te volgen (gehoorzamen). God wil dat als wij in de eeuwigheid zijn (na het overlijden), wij Hem voor eeuwig zullen lofprijzen. Die keuze maak je in principe zelf.

De satan had als engel had die keuze ook, maar hij koos ervoor opstandig te zijn, en is om die reden voor eeuwig verloren. Wij als mensen kunnen een beroep doen op het bloed van Jezus dat ons reinigt van alle zonden (uitzondering: de zonde tegen de Geest waarvoor geen vergeving mogelijk is).

Daarom is het zo belangrijk dat je zelf de beslissing neemt, je te bekeren en je te laten reinigen door Jezus, dan krijg je ook de kracht om daarna in reinheid verder te leven (door de Heilige Geest), en om het Koninkrijk van God te beerven.
M71
07-10-2015 / 21:19
Wat ben ik blij dat ik niet zelf de beslissing kan nemen, want dan werd het niets! Weet je hoe onze predikant het zondag uitlegde? Stel je voor dat je in een ontzettende diepe put zit, waar je nooit meer uit kan. Dan komt de Heere, Hij werpt een touw naar beneden. Vervolgens zullen er velen zeggen: dat is de hand van Hem, pak het touw, en je wordt gered! Maar nee, het wonder is nog veel groter: de Heere daalt af langs het touw in de put, Hij neemt de zondaar in.Zijn eeuwige armen, en brengt hem daaruit! Wat een wonder! Rust niet voordat je dit hebt mogen ervaren! Niets vanuit onszelf, het is Gods werk! Daarom is het zo ontzettend rijk!
Lecram
08-10-2015 / 22:25
M71: dit is typisch de (onbijbelse) gedachte die ervoor zorgt dat mensen zoals de vraagsteller in onzekerheid blijven leven. Want wat als je het niet gaat ervaren? Is de (subjectieve) ervaring een grond voor het geloof en je behoud? Dát is onbijbels! De beloften van God zijn de grond van je behoud! Gods Woord staat vól van oproepen om je telkens daaraan vast te houden en te leven naar het Woord. En het Woord wijst telkens weer naar Christus en Hem alleen. In Hem leven wij en worden we behouden. Zolang we streven naar een bijzondere ervaring blijven we in duisternis.
In Math. 25 spreekt Jezus over de oordeelsdag en met geen woord rept Hij over de wedergeboorte. Maar wél over de vruchten van de wedergeboorte. Ga in die weg en pas dan zal je ervaren wat God je geeft. Niet om het te verdienen, maar om God te danken voor Zijn onuitsprekelijke genade.
3parels
09-10-2015 / 15:10
Jouw wanhoop doet me echt pijn! Jouw verlangen is zo groot, maar je wacht maar en wacht maar... maar waarop? Dat God jou bekeert? En hoe zal dat dan gaan? O, volgens alle bekeringslijnen die je in de preek hebt gehoord zeker? En die kunt je vast niet ontdekken bij jezelf?
"Het is God zelf die het werkt: het willen en het werken!" En wil je dan niet? Volgens mij wil jij niets liever dan Zijn kind worden. En zou een mens daar van nature naar verlangen? "Er is geen mens die God zoekt!" En jij bent een zoeker geworden, gewerkt door Gods Geest. Zou je dan niet mogen gaan pleiten op Gods beloften? Dat wie zoekt, dat die ontvangt? En wie bij Hem rust vindt, deze ook zal krijgen?
Je schrijft dat God vrij is in Zijn doen. Zo van: als ie me wil bekeren dan doet ie dat en als ie dat niet wil, dan doet ie dat niet. Ik proef hier de willekeur van de verkeerde visie op de uitverkiezing in. Als je er maar bij hoort, dan ontvang je wel en als je er niet bij hoort, dan ontvang je nooit! Is dat wat God tegen een mens zegt? Dat zegt God niet. Paulus zegt: "Ik bid u van Christus wege, laat U met God verzoenen!" Niet: Laat je door God bekeren! Christus bid jou: laat je met God verzoenen! God wil het zo graag! Zo graag! Hij heeft zoveel liefde voor Zijn schepping dat Hij de kroon op Zijn schepping niet verloren wilde laten gaan. Hij zond Zijn Zoon, zodat een ieder die in Hem geloofd (lees: op Hem Zijn hoop en vertrouwen stelt), behouden wordt en niet verloren gaat. Hij heeft jou, een zondaar, zo lief! Je mag jezelf in gebed aan Zijn voeten leggen en zeggen: "Ik leg me bij U neer! U zegt dat U de zondaar lief hebt. Ik vertrouw U, zalig mij alstublieft!" En dan doet Hij dat! Dat belooft Hij, en Hij liegt niet! "Een ieder die tot mij komt, zal Ik geenszins uitwerpen!" Hij stuurt ook jou dus niet weg, Hij zal je opnemen net als de verloren zoon.
Omega
15-11-2015 / 14:04
Mooie bijdrage @3parels. Je brengt het bijbels evenwicht weer terug. Niet onze (vrije) wil (die overigens niet meer bestaat na onze val in het paradijs), maar Gods opzoekende genade is het die een zondaar redt van de eeuwige straf. Niet mijn keuze voor Hem, maar Zijn trekkende en onweerstaanbare liefde is het die een dode zondaar (Rom. 3:11) voor eeuwig redt. En eigenlijk is dat ook wat @M71 -in iets andere bewoordingen- bedoelt volgens mij.

@Lecram Het stuk over de wedergeboorte staat in Joh. 3. Zonder wedergeboorte, geen zaligheid.
Lecram
15-11-2015 / 23:21
@Omega,

Uiteraard weet ik dat de wedergeboorte bijbels is, maar Jezus vraagt niet of wij zijn wedergeboren bij de oordeelsdag. Dat wilde ik ermee zeggen.
Omega
16-11-2015 / 08:39
@Lecram Ik denk dat ik je niet helemaal begrijp. Het liefhebben van Christus is toch een vrucht van de wedergeboorte?
Lecram
16-11-2015 / 10:31
@Omega,

Dat is dan ook de reden dat Jezus kijkt naar de vrucht van de wedergeboorte in Matth 25 en niet naar de wedergeboorte zelf. Jakobus schrijft ook dat het geloof zonder de werken dood is.
Veel christenen houden zich sterk bezig met de wedergeboorte en vergeten dat niet alleen de vergeving van zonden een vrucht is, maar ook de goede werken. Als het goed is komen liefhebben en de goede werken vanzelf voort uit de wedergeboorte, als je tenminste vanuit het nieuwe leven leeft. Want Christus met je een huwelijk aangegaan nadat je vorige 'echtgenoot', de wet, is gestorven. En hoe kan je een huwelijk aangaan zonder lief te hebben? En die liefde gaat uit naar Jezus, maar ook naar onze medemens. En dáár vraagt Jezus naar op de oordeelsdag. Want als die liefde er niet was, was er ook geen wedergeboorte.

Ik raad je aan om de mooie bijbelstudies van Jacques Brunt over Romeinen te beluisteren op Youtube. Als je zoekt op 'Jacques Brunt Romeinen' vind je de playlist.
https://www.youtube.com/watch?v=l59E7kk9UGs&list=PLtytEPOVp7s9e4CK4kIwiYtHFF4nkIix4

Terug in de tijd

Wat wordt bedoeld met de woorden "..dan zweef ik op de wind, gedragen door Uw Geest" uit het lied "Heer', ik kom tot U"? Hoe moet ik dat zweven op de wind opvatten?
2 reacties
02-10-2010
Ik ben een meisje van 19 jaar en ben al meer dan 3 jaar verliefd op een jongen die ik mijn hele leven al ken. Hij woont een paar straten verder dan mij, zit bij mij in de kerk, is 1,5 jaar ouder dan m...
Geen reacties
02-10-2009
Aan ds. Van den Herik. Wat vindt u van de EO-jongerendag?
Geen reacties
02-10-2008
website-ontwikkeling door webdevelopment by Accendis
design website door design website by Mooimerk
hosting website door hosting website by STH Automatisering