Geen sfeer op catechese en vereniging

Als meid van achttien denk ik veel na over het geloof. Als ik eerlijk ben moet ik van mezelf zeggen dat ik een zwak geloof heb, dus aan onderwijs en gesprekken heb ik behoefte. Voor mezelf heb ik eigenlijk al besloten dat ik graag bij de Christelijke Gereformeerde Kerk wil blijven. Maar in onze gemeente mis ik heel veel. Ik mis het gemeente-zijn. Als gemeente zitten we zondag in de kerk, de jongeren MOETEN naar de catechese en wie wil mag naar de vereniging. Er is geen band.

Terwijl ik dat toch zoveel zie bij andere kerken waar de jongeren met elkaar leuk en gezellig contact hebben, waar er mooie gesprekken plaatsvinden tussen zowel leden, als dominee en kerkenraad. Terwijl bij ons geen sfeer is op de catechese en vereniging. We komen samen in een grote witte ruimte met witte tafels en zwarte bijbels er op, dus helemaal geen gezellige of gemakkelijke sfeer. Daarnaast is er dan geen gelegenheid tot gesprek of discussie met de andere jongeren. Het is zitten en luisteren. Klaar! Zo snel mogelijk de kerk uit want de koster moet alles afsluiten.

Nu vind ik dat er verandering daarin moet komen. Bij de vereniging moet meer sfeer gebracht worden, door het gezellig te maken met banken en kleur. Dat geeft een gemakkelijker sfeer, daardoor durf je meer te vertellen of te vragen. Door middel van een gesprek met de dominee en kerkenraad op zoek naar oplossingen en door wat meer activiteiten voor de jongeren te organiseren, zodat er meer contact ontstaat met elkaar. Op het moment sta ik er alleen voor. Ouders en grootouders vinden het raar, want de kerk is goed en aan mijn vrienden die bij mij in de gemeente zitten heb ik ook niet veel. Hoe kan ik dit nu het beste aanpakken? Waar moet ik beginnen?

Beste vraagsteller, 
 
Het doet me goed om van je te lezen dat je behoefte hebt aan gesprek en onderwijs over de inhoud en beleving van het geloof. Het is ook goed om het gesprek daarover te zoeken. Ondanks het feit dat er dingen zijn die teleurstelling geven, wil je toch graag blijven bij de gemeente waarin je bent opgegroeid. Ook dat acht ik waardevol en daarin proef ik iets van een geestelijke houding. Veel mensen zijn vandaag in zulke situaties geneigd al gauw op zoek te gaan naar een alternatief. Dat verraadt dan een consumptiementaliteit. Die kant wil je beslist niet op en dat waardeer ik. 
 
Tegelijk zou je graag zien dat dingen wat veranderen. Je ervaart de ruimte waarin jullie als jongeren samenkomen als steriel en weinig uitnodigend tot gesprek. Nu is het zeker zo dat de sfeer niet onbelangrijk is. Hoe een ruimte eruit ziet, heeft  invloed op de mate waarin mensen zich op hun gemak voelen en hoe meer dat laatste aan de orde is, hoe gemakkelijker ook de tongen wat los komen. Doorgaans is de aankleding van de zalen van de kerk de verantwoordelijkheid van de Commissie van Beheer die dingen opknapt na toestemming van de kerkenraad. Je zou bij die commissie eens kunnen informeren of wel eens is overwogen om iets te doen aan de aankleding. 
 
Wel moet je natuurlijk nuchter zijn. Hoezeer aankleding ook kan bijdragen, veel belangrijker is uiteraard de instelling van de mensen in de gemeente. Juist als die geestelijk is zal je ook dingen met elkaar willen delen, je zult dan het verlangen hebben om te praten over de Heere Jezus Christus en Zijn werk, over wat Hij voor jou persoonlijk betekent, hoe je Hem kunt volgen in je leven van elke dag etc. etc. Meer gesprek krijgen over die dingen kun je uiteraard niet alleen. Voor zover het de catechisatie betreft zou ik het maar eens bij je predikant/catecheet aankaarten en je ervaringen eens met hem spiegelen. Hem zou je kunnen vragen wat meer de interactie te zoeken. Na overleg met de catecheet zou het ook eens in de catechisatiegroep besproken kunnen worden. Wellicht zijn er ook in je vriendengroep enkelen te vinden die een iets actievere houding zouden willen innemen. Probeer anderen daarin te stimuleren. En probeer vooral ook zelf actief mee te denken en vragen te stellen als daar aanleiding toe is. Elke catecheet is daar blij mee. Door het meer ter sprake te brengen zou het best kunnen zijn dat je ontdekt er toch minder alleen voor te staan dan je wellicht denkt! 
 
En denk ook niet dat in andere gemeenten het allemaal beter is. Denk maar aan het bekende gezegde: bij de buurman is het gras altijd groener. In de ene kerk loop je hier tegenop en in een andere kerk is dat weer wat anders. Maar nergens is het volmaakt en gelukkig maar, want je bent het zelf ook niet. 
 
Tenslotte wil ik graag iets noemen waaraan je misschien nog niet gedacht hebt. Eén van je laatste zinnen is dat je het wil aanpakken. Maar als je nu allereerst eens begint om het in gebed bij de Heere te brengen dat er meer betrokkenheid komt op elkaar en meer gesprek met elkaar. Dan zal je steeds meer ontdekken waar je wensen legitiem zijn en ook waar ze wellicht bijgesteld moeten worden. Kort gezegd, komt mijn advies er dus op neer: spreek er eerst maar eens met de Heere over en daarna anderen in de gemeente die hierin iets kunnen betekenen. Dat wil de Heere zegenen. 
 
Met een hartelijke groet, 
Ds. H. Peet

Dit artikel is beantwoord door

Ds. H. Peet

• Geboortedatum:
  15-01-1964
• Kerkelijke gezindte:
  Christelijk Gereformeerd
• Woon/standplaats:
  Sliedrecht (Eben-Haëzer)
• Status:
  Actief

105 artikelen

Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven