Abba Vader

In Romeinen 8 staat dat als je de Heilige Geest hebt ontvangen dan mag je "Abba Vader" zeggen, oftewel je mag jezelf zien als kind van God. Nu mag ik soms wel opmerken dat God door mij heen werkt en dat die Geest wel zichtbaar is in dromen, maar ook in mijn geloof, gevoelsleven (soms helemaal verheugd en vervuld worden van geestelijke vreugde) en de uitdraging naar mijn omgeving toe. Echter mijn vraag is: moet de Heilige Geest continu aanwezig zijn om een kind van God te mogen zijn? Ik worstel hier soms mee. Ik bemerk dat in de Bijbel mensen soms zulke grootse dingen kunnen doen door die Geest (doordat God hen dat geeft).

Mijn vraag is dus ook een soort bekeringsvraagstelling. Hoe weet je of je een kind van God bent? Of je mag vertrouwen op Zijn beloften. Want ik merk in de Bijbel dat God goed is voor diegene die bij Hem horen, maar om daarop te vertrouwen is lastig als je niet zeker weet of je bij Hem hoort of bekeerd bent. Tevens ben ik pas gedoopt, maar de predikant is vergeten om te zeggen “ontvang de Heilige Geest.” Ergens voelt dit niet erg prettig en de doop voelt niet geheel compleet. Wel heeft hij voor mij gebeden tijdens de zegening toen hij zelf achter zijn fout kwam. Het maakt mij onzeker of God mij die Geest wel in Zijn geheel wil toezeggen. Zelf zegt hij dat ik de Geest al lang bezit en dat God het misschien wel zo geleid heeft.

Hierbij een aantal opmerkingen rond uw vragen. Inderdaad is in Rom. 8 beleden dat de gelovigen de Geest ontvangen hebben met alle zegenrijke gevolgen van dien. Die Geest is continu aanwezig in Gods kinderen, ook al ervaren zij dit niet altijd even duidelijk en beschikken zij zelf niet over de Geest. Hij beschikt over allen die Hij in beslag neemt en toerust. Hij wordt bedroefd en trekt zich terug, wanneer Hij wordt tegengestaan en onteerd. Dan blijft het gebed om de Geest opnieuw aan de orde (Ps. 51).

Wanneer mag je weten, dat je de Geest hebt ontvangen? Kort en goed, wanneer de Heere Jezus je alles is geworden. De Geest verheerlijkt Hem (Joh. 14-16). Dan gaat het niet om mijn emoties en ervaringen etc., maar om Hem te kennen hoe langer hoe meer in de kracht van Zijn bloed en liefde. Je mag dan gericht op Christus leven voor Hem. Een kind van God mag zich verlaten op Gods zekere beloften juist te midden van eigen onzekerheid etc. Ook dit leert de Geest ons. Gelukkig is de Geest niet afhankelijk van rituelen en mensen. Evenzeer is het een zegen en troost, dat God Zijn Geest niet incompleet schenkt. Christus mag deze Gave toedelen en Hij bepaalt de maat. Hij schakelt op Zijn tijd en wijze ons als instrument in tot eer van Hem en tot zegen van naasten. Het hangt gelukkig niet van ons af, maar het is en blijft tot onze laatste snik genade, waarvan wij leven en getuigen. 

Wie daarom dagelijks de toevlucht tot de Heiland neemt, wordt niet beschaamd.
 
Met hartelijke groet en zegenwens,
Ds. P. Koeman

Dit artikel is beantwoord door

Ds. P. Koeman

Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven