Breken met ouders

Ik heb een vraag over de relatie met mijn ouders. Ik weet dat in de Bijbel staat dat je je vader en moeder moet eren, maar op dit moment is de situatie ondraaglijk geworden. Er is al veel therapie geweest, maar zelfs de therapeut geeft aan dat we dat niet doorzetten omdat het zinloos is. Mijn moeder is depressief, mijn vader heeft veel trekken van autisme. Beiden ontkennen ze alles. Dit alles roept veel verdriet op en mijn energie raakt op. Wat zegt de Bijbel hierover en is het zondig als ik met ze breek?

Erg naar dat de relatie met je ouders zo bedroevend slecht is. Temeer als er door jou en ook door anderen zoveel moeite is gedaan om de verhoudingen te normaliseren. Dat is tamelijk frustrerend. Toch is breken met je ouders geen (bijbelse) optie. Wel kun je het besluit nemen elkaar tijdelijk niet te ontmoeten. Probeer ondanks alles in contact te blijven, ook al is het minimaal. Bid God om licht en wijsheid in het omgaan met hen.

Zorg ervoor dat je een (= 1 !) vertrouwenspersoon hebt bij wie je je hart kunt luchten. Dat kan je predikant of een andere ambtsdrager zijn; maar ook -als je die hebt-  broer of zus; of een goede vriend of vriendin. Hoed je ervoor de relatieproblemen op straat te brengen. Ik denk dat je vader en moeder jouw aanwezigheid en liefde hard nodig hebben! Ook al merk je daar weinig van en al krijg je er niets voor terug... Overwin het kwade door het goede!

Kand. G. van Ginkel