Terugvallen in zondige praktijken

Ik heb Jezus aangenomen als m'n persoonlijke Verlosser en Middelaar. Op dat moment ben ik in de Gloria en intens gelukkig, dat gaat goed. Maar ik zondig, ik val terug in m'n zondige praktijken. Stel Christus komt terug op dat moment. Dan ga ik voor eeuwig verloren? Los van Jezus Christus die stierf voor mijn zonden. Want wie uit God geboren is zondigt niet meer, zegt de Schrift. En eens gered altijd gered, is een leugen van de duivel! Want er staat: Wie volharden zal tot het einde (100 procent leven achter Hem aan, maar door zonde bij willen en wetens ga je voor eeuwig verloren) die zal zalig worden. De laatste tijd wordt hier veel over gepreekt...

Ik weet gewoon niet meer of ik wel aan de goede kant sta, want ik had het, echt ik had het, dat ik wist: als ik sterf dan kom ik in de hemel. Maar na al die preken en m’n eigen leven ben ik daar niet zeker meer van. Ik voel me een prutser en ik ben nog steeds een zondaar met zonde die ik nog moet doen en nog doe. Hoe moet ik geloven als de Schrift zegt: wie uit God geboren is zondigt niet meer? Kortom van nature blijf ik zondigen, ook al wil ik dat niet. Ik ben christen. Al jaren heb ik het allemaal meegekregen. Christelijk-gereformeerd, later jaren evangelische gemeente, jaren later hervormde gemeente. Maar nu de laatste maanden gaat het over dit onderwerp. Zowel in hervormde gemeenten als in evangelische gemeenten. Het is te simpel om te zeggen: ik ben christen dus het zit wel goed. Integendeel na al die preken... En ik heb de wereld niet lief, dat gaat allemaal voorbij.

Beste vraagsteller,

Je bent in verwarring. Vastgelopen. Je hoort de naderende voetstappen van de Heere Jezus. De ontwikkelingen in de wereld roepen je toe: Zie, de Bruidegom komt! En nu ben je bang en bezorgd dat je straks als een slapend bruidsmeisje wordt wakker geroepen. Dat je er tot je schrik achter zult komen geen olie in je lamp te hebben. Buiten te staan! Aan te zullen kloppen, maar “Ik ken u niet” uit Zijn mond te horen.

Die bezorgdheid is terecht! Want het komt er in ons leven op aan of Christus óns gekend heeft. Of Hij zich aan ons bekend maakte door Woord en Geest. En dat lees ik niet terug in je vraag. Je vraag begint met “ik” en is vol van wat jij gedaan hebt. Maar wat heeft God gedaan? Daar gaat het om! Want gered worden is genade! En als het genade is, is het niet uit onze werken. Ook niet uit onze keuze. Helemaal en alleen Gods werk. Van begin tot eind. “Ik ben de Alpha en de Omega.” 

Paulus zegt dat ook in 2 Korinthe 5:18 “al deze dingen zijn uit God.” Dan heeft hij het erover dat de Korinthiers met God verzoend waren (18) en dat zij in Christus een nieuwe schepping geworden waren (17). “Al deze dingen zijn uit God.” Hij heeft het gedaan! Vrije genade! “Gij hebt ons Gode gekocht met Uw bloed… Gij… Gij… Gij!” Dat is het loflied wat door heel het Nieuwe Testament heen gonst en wat straks in de hemel uit alle monden klinken zal. Lees ook 1 Korinthe 1 en Efeze 2. Wie roemt, roeme in de Heere. Wie kan roemen in een eigen keuze, in een eigen aannemen, in een eigen bekering, die heeft kennelijk geen werk van God in zijn leven aan te wijzen. Want als de Heere je verlost heeft dan is dat zo’n ontzaglijk wonder dat je alleen Hem daarvoor wil verhogen. Ja, dan word je zelf zo klein, zo verwonderd, zo onwaardig. En daar wordt het loflied geboren. “Gij... Gij... Gij...!”

Besef dat niet alle mensen die Jezus denken te kennen, ook door Hem gekend zijn. De Heere Jezus Zelf waarschuwt ervoor dat vele valse profeten zullen uitgaan om velen te misleiden (Matt. 24:11). Waar gepreekt wordt dat geloof een keuze is, heb je met zo’n valse profeet te maken, want het geloof is altijd een gave van God, een openbaring van Christus (2 Kor. 4:6). De duivel kan wonderen laten gebeuren. De duivel kan je een keuze laten maken en je er ook nog een fijn gevoel bijgeven. Maar dat is geen bekering. Dat is misleiding. De Heere Jezus aannemen kan alleen als Hij Zich openbaart door Woord en Geest. Hij is altijd de Eerste. En de Laatste, ook dat. Was Hij de Eerste in je leven? Was het Zijn werk waardoor je overtuigd raakte niet zonder Christus te kunnen? Was het Zijn werk waardoor je Zijn schoonheid ging zien? Was het Zijn werk waardoor je Hem mocht omhelzen door het geloof? Heeft Hij jou gekend? Er zijn heel veel mensen die belijden Jezus te kennen, maar die straks uit Zijn mond zullen horen:  “Ik heb u nooit gekend, gaat weg van Mij” (Matt. 7:23).

Het andere aspect van je vraag hangt daar helemaal mee samen. Je worstelt er mee dat je wel een keuze hebt gemaakt, maar niet echt verlost bent van de macht van de zonde. Ook dat heeft te maken met het verschil tussen eigen keuze of werk van God. Want dat je nog in de zonde wandelt, laat zien dat je hart, je wil niet meekomt in de keuze die je gemaakt heb. Was het een verstandskeuze? Een gevoelskeuze? Als God werkt, vernieuwt Hij de wil, zodat je gaat willen wat God wil. Want onderworpen zijn aan Gods wil -en dat met vreugde- is de voorsmaak van de hemelse heerlijkheid. Als je zelf voor Jezus kiest, moet je zelf proberen je wil erin mee te krijgen. Maar als de Heere Jezus Zich openbaart maakt Hij alle dingen nieuw. Dan wordt de heersende kracht van de zonde gebroken. Dan ben je niet langer een gewillige slaaf van de zonde. Dan is je hart vol van Christus. Wie door het geloof Christus ziet aan het kruis, ziet meer dan ooit de hatelijkheid van de zonde. En wie zou daar nog in kunnen leven? Dat betekent niet dat een gelovige geen zondig vlees meer heeft. Was het maar waar! Een kind van God heeft nog altijd vleselijke begeerten, vleselijke hoogmoed, vleselijk ongeloof enzovoorts. O die vreselijke inwonende zonde... dat breekt het hart van de christen. Daar zucht hij onder. Daarom zucht hij naar de hemel. Hij wil van de zonde af zijn, nooit meer hoeven zondigen! 

Dus in het vlees woont nog wel zonde, maar een gelovige leeft niet meer in de uitleving van de zonde. Dat kan niet meer. “De zonde is mij de dood geworden.” Daarom kan hij niet meer hetzelfde leven leiden als vroeger en niet meer meeleven met de wereld. Zeker, de zonde, de uitleving daarvan, kan wel met alle kracht van verleiding terugkeren en zonden uit het verleden kunnen ook weer tijdelijk herleven, zodat een gelovige al het geestelijk leven kwijt lijkt te zijn. Ja, dat het lijkt alsof zij nooit een nieuwe schepping geworden zijn. Maar de Heere zoekt Zijn kinderen altijd weer op. Hij brengt ze dan opnieuw aan de voet van het kruis. Hij brengt ze opnieuw in de verootmoedigende liefde Gods. Hij maakt ze opnieuw vrij van de heerschappij van de zonde. Weet je van die opzoekingen? Weet je van die momenten dat Hij je opnieuw stilzette, opnieuw deed buigen, opnieuw deed geloven? Weet je van een vernieuwde levenswandel gedreven door de liefde? Als je niet weet dat ooit de heersende kracht van de zonde gebroken is, dan is Christus ook nooit aan je geopenbaard. 

In samenhang met je worsteling met zonden, zeg je wat dingen over de volharding van gelovigen. Jij zegt: “eens gered altijd gered is een leugen van de duivel.” Dat is inderdaad zo als je jezelf gered hebt. Want als je het zelf moet doen word je nooit gered! Maar als Christus je gered heeft, dan kan niets je nog scheiden van de liefde van Christus. Lees hoe vast de zaligheid ligt die Paulus bezingt in Romeinen 8:28-39. Terecht noem jij dan de tekst over volharden tot het einde. Er staan veel van zulke teksten in de Bijbel. Die teksten zijn een oproep voor de gelovigen om trouw te zijn, te volharden. Vanuit de mens gezien is dat nodig. Omdat wij zo verdorven zijn dat we kunnen denken: als het toch goed komt, maakt het ook niet uit hoe we leven (zie Rom. 6:1). Zo zijn wij! Dat is geen liefdestaal, dat niet. Maar toch kan een gelovige (heimelijk) zo denken. Dus de gelovige heeft aansporingen, vermaningen nodig om de Heere met blijdschap en volharding te dienen.
 
Maar vanuit God en vanuit de eeuwigheid bezien ligt de redding vast. De Bijbel leert heel duidelijk de volharding der heiligen. Niet omdat het zulke goede heiligen zijn, maar omdat Christus een getrouwe Heiland is. Omdat de kracht van Zijn bloed niet verbroken kan worden! Er zijn talloze teksten die leren dat de genade van Christus voor de persoon die het van Hem ontvangen heeft, nooit verbroken kan worden. Hij geeft Zijn schapen het eeuwige leven en niemand zal de schapen uit Zijn hand rukken (Joh. 10:28).

Beste vriend(in), in je verwarring heb ik met je te doen. Het is de vrucht van een verdraaid  en verminkt evangelie. Daarin ben je nu verstrikt geraakt. Helaas ben je één van duizenden. Velen worden misleid. Uit je vraag blijkt dat je het Evangelie zo verstaat: zelf voor Jezus kiezen – zelf gaan geloven – zelf de zonde eronder krijgen – zelf proberen te volharden – zelf Jezus weer opzoeken – en nooit zeker weten of je behouden bent. O wat heb je dan een arm Evangelie! Wat een aanranding van het werk van Christus, wat een vreselijke misleiding! Het Evangelie dat in de Bijbel geopenbaard wordt, is: door Jezus opgezocht worden – van Hem geloof ontvangen – door Hem vernieuwd worden – door Zijn liefde volharden – door Hem worden opgezocht – en voor de eeuwigheid zeker zijn omdat mijn naam in Zijn hart geschreven staat en Zijn liefde sterker is dan de dood! O wat een radicaal verschil! En dat met dezelfde Bijbel, met dezelfde Heiland? O wat een verschil van dag en nacht! Ja inderdaad... van dag en nacht... het één komt uit de duisternis en leidt naar de duisternis. En het ander komt uit het Licht en voert naar het Licht. 

Heel goed besef ik dat mijn antwoord misschien niet is waar je op zat te wachten. Maar ik smeek je: onderzoek eerlijk in het Woord of het onbijbels is wat ik zeg. En ga ook voor je eigen gedachten na of ze wel overeenkomen met wat God in Zijn Woord geopenbaard heeft. Zoek maar eens op hoe vaak het geloof of de bekering in de Bijbel een keuze wordt genoemd. Onderzoek het Woord, want alleen op Zijn Woord kun je aan. 

Als je vast blijft houden aan het verminkte evangelie dat je hebt aangenomen, dan blijft je verwarring bestaan, dan ken je nooit de rijkdom van Christus’ onwankelbare trouw en onpeilbare liefde! Hoe gun ik je dat te kennen, Hem te kennen! Ja, door Hem gekend te zijn! Want als je dát niet weet, hoor je straks uit Zijn mond: “Ik heb u nooit gekend.” O haast je om door Hem gered te worden, want de Bruidegom komt!

Om wat handvaten te hebben in je zoektocht raad ik je aan om het boekje “Een betrouwbare gids naar de hemel” van Joseph Alleine te lezen. Daarin legt hij heel helder en Bijbels uit wat er nodig is om zeker te kunnen ingaan in de hemel. 

Waarom liet de Heere je vastlopen in je eigen godsdienst? Zou het niet zijn om je door al je eigen werk te laten heen zakken? Om je aan een einde te brengen met alles wat je zelf hebt gedaan en nog kunt doen? Ik gun het je. Want sterven wordt leven. “Het einde der wet is Christus” (Rom. 10:4). Krabbel niet weer op, maar laat je door Hem oprapen. Dat is eindeloos veel beter. Want wie niets meer van zichzelf kan verwachten, die mag alles van Hem verwachten. Dan doet Hij het. Hij alleen en Hij volkomen!

Ontvang een hartelijke groet van,
Kand. R. J. Jansen

Dit artikel is beantwoord door

R. J. Jansen

• Geboortedatum:
  04-02-1987
• Kerkelijke gezindte:
  PKN (Hervormd)
• Woon/standplaats:
  Scherpenisse
• Status:
  Inactief

25 artikelen

Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven