Eenzaam zonder vriendschap

C. M. Chr. Rots - de Weger / 7 reacties

25-04-2015, 12:13

Vraag

Ik ben een vrouw van 28 jaar. Al een heel aantal jaren voel ik me eenzaam. Ik heb niet veel vriendinnen (meer) omdat de meesten een vriend hebben of getrouwd zijn en ze weinig tijd hebben om af te spreken. Bovendien hebben ze andere interesses en zijn druk met het gezin. Ik durf niet meer te vragen of ze mee willen om wat leuks te doen. Ik barst altijd van de plannen en ideeën om leuke dingen te gaan doen, maar ik zit altijd met het probleem wie ik dan toch mee moet vragen. Dus ga ik maar alleen, maar echt genieten kan ik dan niet. Ik zou heel graag eens écht met iemand willen praten over allerlei dingen in het leven waar ik over nadenk en wat me bezig houdt. Ook over geestelijke zaken zou ik graag eens met iemand willen praten. Ik heb wel eens mensen vertrouwd door over zaken te praten die me bezig hielden, maar er werd met een half oor geluisterd en er was daarna nooit meer interesse en nu durf ik er niet weer over te beginnen, bang voor weer een afwijzing. Ik ben behoorlijk zelfstandig en soms vind ik het ook heerlijk om dingen alleen te doen, maar ik zou graag eens échte aandacht en interesse van iemand willen. Gewoon iemand die een arm om me heen slaat en vraagt hoe het nou echt me gaat en dit vertrouwen niet beschaamt. M'n werk vind ik erg leuk en ik heb 1001 plannen en ideeën voor de toekomst, maar ik wil dit zo graag eens met iemand delen die daar eerlijk in is. Ik weet zelf niet met wie, daar heb ik al heel vaak over nagedacht. Ik voel me steeds meer op een groot eiland staan... Wat moet ik toch doen? Het begint me op te breken...


Antwoord

Beste vraagsteller,

Van dat eiland afkomen, dat is echt de enige mogelijkheid. Dat eiland van eenzaamheid maakt u namelijk zelf. Als u wel vriendinnen hebt die nu in een andere levenssituatie verkeren, is het zaak met hén dáárover te praten. Zij hebben hún leven, u het uwe. Dan kan afspreken wel eens agendatechnisch lastig zijn, maar waar een wil is, is ook wel een weg te vinden, nietwaar. Dat geldt voor U. Dat geldt voor de ander. Als u iemand uitnodigt om iets leuks te gaan doen kan het antwoord twee kanten opgaan: ja of nee. Misschien in alle toonaarden en met andere woorden uitgesproken, maar juist die nuance vraagt dan om dóórvragen en/of uitleg. Een “nee” hoeft geen afwijzing van u als persoon te zijn. Dat is maar net hoe u er zelf tegenaan kijkt. Accepteert u “nee” als realistisch, in de feitelijke betekenis, of vult u het “nee” in met eigen gedachten over de ander cq. met gedachten over uzelf?  

Weet u, eenzaamheid áán contacten vraagt om -juist- sociale contacten. Eenzaamheid ín contacten is ingewikkelder. Dan zíjn er wel ánderen. Het vergt echter investering van diegene die zich eenzaam voelt. Bij u lijkt het daarom te gaan. Richt u op de ander, op een realistische manier zonder voor hem of haar in te vullen! 

U bruist van ideeën, dat is fantastisch! U laat u echter ook weer door uzelf ontmoedigen. Dat is jammer. U kunt ook een keuze maken door plannetjes te maken waar u wel alleen van genieten kunt. Soms lukt dat, schrijft u. Beloon uzelf daarvoor! Positieve gedachten beïnvloeden gevoelens ook positief. 

U bent bang voor afwijzing als de ander niet mee wil, als de ander niet (goed) luistert. Is het erg confronterend als ik vraag of het niet zo is dat u zich zélf afwijst? Naar mijn idee moet u dáármee aan de slag. Ook ú mag er zijn. Met vriendinnen, maar dikwijls ook alleen. Met uzelf, zoekend naar vriendschap. Kijk om u heen, zoek mensen op. Nodig iemand uit en laat u niet weerhouden door teleurstellingen (want die zijn er altijd!). Houd uzelf steeds weer voor: “ik mag er zijn”, ook wanneer u (op dit moment) alleen in het leven staat. 

U schrijft, dat u van uw werk houdt: hebt u collega’s? Leg hun die 1001 plannen eens voor (niet allemaal tegelijk). Leuke ideeën vinden wel weerklank, toch? Dan is alvast een eerste, kleine, stap gezet. Wellicht op de weg naar iets dat veel groter is.

Sterkte gewenst,
Marijke Rots

Ps. Nog niet zo langgeleden las ik op Refoweb over iemand die op zoek was naar vriendschap. Zoek die vraag eens op.

Tags in dit artikel:

eenzaamvriendschap
Dit artikel is beantwoord door

C. M. Chr. Rots - de Weger

  • Geboortedatum:
    18-02-1947
  • Kerkelijke gezindte:
    Christelijk Gereformeerd
  • Woon/standplaats:
    Aalten
  • Status:
    Actief
1499 artikelen
C. M. Chr. Rots - de Weger

Bijzonderheden:

Marijke leverde op 25-05-2017 haar 1000ste antwoord in de vragenrubriek af.
Lees hier het jubileuminterview.

Bekijk ook:

 

 


Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven
7 reacties
refoweb
25-04-2015 / 10:22
Deze oproep?

http://www.refoweb.nl/vragenrubriek/22400/goedkope-psychische-hulp
Vera
25-04-2015 / 17:30
Hoi, ik herken je vraag wel. Zelf ben ik een vrouw van 26 jaar. Als je wilt, mag je mijn mailadres opvragen bij Refoweb.
rachel931
25-04-2015 / 17:47
Ik was net aan het piekeren over exact dit probleem toen ik naar refoweb.nl ging en deze vraag las. Niet toevallig. Ontzettend herkenbare vraag. Vooral van het barsten van ideeen en plannen en niet weten wie mee te vragen.

Je mag mijn mailadres opvragen bij de redactie.
reageren
25-04-2015 / 17:47
Beste jongevrouw,

Ik herken mee grotendeels in wat jij schrijft.
Als alleengaande heb je net zo goed een volwaardig leven als iemand die getrouwd is. Alleen liggen de prioriteiten vaak anders, vind ik. Ik zie bij mijn getrouwde vriendinnen, dat hun man en gezin voorgaan. Op zich logisch. Maar daardoor vraag ik mijn vriendin minder snel mee uit. Ik probeer me wel open te stellen voor hen, en hun gezinsleven. En hen ook eens uit te nodigen bij mij op de koffie. En laat hen maar eens een blik slaan in jou leven, door bv te vertellen hoe jij dingen ervaart. En al is de vriendschap met getrouwde vriendinnen anders dan met alleengaande vriend(inn)en, toch heb je beide –denk ik- nodig.
Als alleengaande is het niet altijd leuk om alleen op stap te gaan. Je schrijft dat je het heerlijk vind om dingen alleen te doen, maar toch wil je ook graag dingen samen doen, dingen delen. Ik herken dat. Maar probeer daar bewust een balans in te zoeken: soms lekker op mezelf, soms er ook gewoon op uit en (bewust) contactmomenten/visites plannen. Probeer niet te veel alleen dingen te doen, maar je wereld te vergroten. Makkelijker gezegd dan gedaan! Maar wat tips:
* Ga je weleens met reizen mee? Zelf heb ik daar mooie vriendschappen aan over gehouden
* Bezoek je weleens jongerenavonden?
* Zet een advertentie, wie weet komt daar een mooi contact uit voort (ik spreek uit ervaring!)
* Ik weet niet hoe het contact met je collegae is, maar organiseer bv een leuke wandeling en vraag mensen mee.

En: niet het vele is goed, maar het goede is veel!

Ik hoop dat je hier iets mee kunt. Sterkte!
agterb82
26-04-2015 / 19:33
Erg herkenbaar wat je schrijft. Mocht je willen, mag je mijn mailadres opvragen. Hopelijk voel je je, na het lezen van de reacties op je verhaal, gesteund.
hansa
27-04-2015 / 10:41
Als moeder in m’n gezin vind ik het heerlijk om eens met m’n single vriendin weg te gaan. Zij heeft ook zulke leuke ideeën en ik tank er helemaal van bij. Het is echt wederzijds, want zij schuift regelmatig bij ons bij aan tafel. Ze toont ook belangstelling voor onze kinderen, die het daarom altijd gezellig vinden als ze er is. En als de kinderen naar school zijn of op bed liggen, hebben we vaak fijne gesprekken, waar m’n man soms ook aan deelneemt.

Met mijn ervaring wil ik je bemoedigen om je vriendschappen niet te laten verlopen. Als jonge moeders wat aan het gezinsleven gewend zijn, krijgen ze wel weer oog voor de buitenwereld ;-)
Bessenstruik
28-04-2015 / 19:21
Hoi,

Zelf heb ik ook 1001 ideeën, ben ik ook 28, alleen en vrouw.
Vraag gerust mijn mailadres op bij Refoweb, als het je leuk lijkt om wat samen te doen.

Groetjes,

Terug in de tijd

Ik zit al een tijdje met een vraag, maar misschien moet ik eerst het een en ander uitleggen. Ik ben zeer streng gelovig opgevoed. We gingen dan ook naar een erg zware kerk. Helaas ken ik ook een verle...
5 reacties
25-04-2017
Aan een dominee van de CGK. Ik heb een vraag over het komende koninkrijk van Christus. In deze teksten vind ik een duidelijk schrijven over het komende koninkrijk op aarde. Waarom word dat in onze gem...
Geen reacties
25-04-2014
Sommigen theologen, zoals dr. James White, beweren dat alles wat er gebeurt door God gepredestineerd is. Daarmee de vrije wil afwijzend en dat God dus voorkennis kan hebben van alles, doordat hij alle...
Geen reacties
25-04-2022
website-ontwikkeling door webdevelopment by Accendis
design website door design website by Mooimerk
hosting website door hosting website by STH Automatisering