Kinderdoop en de uitverkiezing

Aan een Ger. Gem.-dominee, In onze gemeente en in ons kerkverband (Ger. Gem.) wordt geleerd dat de kinderdoop alleen bij de uitverkiezing tot zijn recht komt. Hierbij maakt het totaal niet uit of je als ouders serieus bent of gelooft o. i. d. Hoe komt het dan dat er vragen in de doopformulier staan, waarbij je indirect belijdt een kind van God te zijn? Kunnen we niet veel beter het doopdormulier aanpassen aan onze leer? Heeft het dopen van een kind wel zin, aangezien de kans dat je uitverkoren bent heel klein is? Ik ben als kind ook gedoopt, maar de zicht op bekering is erg ver weg, de hemel is echt van koper. Of is het meer als symbool of formaliteit bedoeld in onze kerk dat we ingeschreven staan in het ledenregister van onze kerk?

Beste vraagstel(ler)ster,
 
Eerlijk gezegd ben ik geschrokken van deze vraag. Is dit de leer van de Geref. Gemeente? Wij houden toch vast aan de leer van de Reformatie en de Nadere Reformatie? Dan getuigt deze vraag toch van een weggroeien van deze leer en een sterke invloed van verstandelijk redeneren.
 
Als we het juiste zicht op de doop willen hebben, moeten we luisteren naar wat de Heere tot Abraham en zijn nageslacht, het volk Israel, zegt. Dan hebben we ook het zicht op de gemeente in z'n geheel. Hoe ernstig neemt de Heere de besnijdenis! Men moest onbesnedenen zelfs uit Israel uitroeien.
 
De doop is een verbondsteken in Naam van de Heere aangebracht. Dus geen symbool of formaliteit om in de kerk ingeschreven te staan. Verre van dat.
 
Je uitgangspunt is verkeerd! Je mag niet bij de uitverkiezing beginnen. Of zeggen dat de doop alleen tot zijn recht komt bij de uitverkorenen. Als wat de doop tot ons zegt "niet tot zijn recht komt" (wat een nare uitdrukking!) ligt dat niet aan de Heere, Die wat de doop uitdrukt welmenend aanbiedt aan iedere dopeling.
 
De doop is het teken en zegel van het genadeverbond. Dat mag je de bedding noemen waardoor de rivier van de verkiezing stroomt. Maar die wel bij de rivier hoort. Scheid dat niet. De Westminster Geloofsbelijdenis (om zijn zuiverheid ook door ds. Kersten geprezen). In hoofdstuk 7, art. 3 vinden we een goede omschrijving ervan: “Daarin biedt Hij vrij aan zondaren leven en verlossing aan door Jezus Christus, eisend van hen geloof en bekering. En belooft te geven aan allen die Hij heeft verkoren ten leven, Zijn Heilige Geest om hen gewillig te maken en in staat te stellen om te geloven.  En de sacramenten zijn daar een zichtbaar teken van.”
 
Wat de Heere eist wil Hij ook schenken. Wees daar in het gebed mee bezig. Lees eens goed D.L. 111, iV art. 8,9,10.
 
Dat het formulier uitgaat van de gemeente des Heeren is Schriftuurlijk. Denk aan de rivier. Lees ook de opschriften aan de gemeenten in de brieven van Paulus.

Als je een berg wil beklimmen, moet je in het dal beginnen. Begin bij wie je bent door de zonde. Maar lees dan ook Wie de Heere zijn wil voor verloren mensen. En dat Hij dat persoonlijk bevestigt in en door de doop. Dan geeft de doop je werk aan Gods troon. Nergens zegt de Heere: "Zoek Mij maar tevergeefs."
 
Hartelijke groeten,
Ds. H. Paul