Twijfel over relatie

Aan Marijke Rots. Ik heb sinds ruim drie jaar verkering met een hele lieve vriend. We hebben best veel dingen gemeen en kunnen goed met elkaar overweg. Toch heb ik in deze drie jaar veel momenten van twijfel (gehad). Nu weer. Ik weet niet of ik wel genoeg van mijn vriend houd om met hem verder te gaan. Ik heb bijvoorbeeld weinig zin in zoenen en in knuffelen, terwijl hij daar juist wel van houdt. Ik vind het vooral lastig om open te zijn tegenover hem. We hebben allebei een best wel gesloten karakter, maar als we een open gesprek hebben, dan moet het van mijn kant komen. Ik vind het heel lastig om met hem over het geloof te praten. We zitten wel op dezelfde lijn, theoretisch kunnen we het goed bespreken, maar zodra ik persoonlijke vragen aan hem stel, vindt hij het lastig worden en laat hij niet veel los. Terwijl ik er juist wel behoefte aan heb om met iemand over persoonlijke geloofszaken te praten en daarin ook graag eerlijk en open wil kunnen praten. Dit mis ik echt! Hij vindt het bijvoorbeeld ook heel moeilijk om over gevoelens te praten. Daarnaast is hij niet zo sociaal, terwijl ik dat juist wel ben, waardoor ik het lastig vind om met hem samen naar een verjaardag te gaan. Dat geeft me af en toe echt een benauwend gevoel. Hij wil dan het liefst de hele avond bij me blijven zitten, terwijl ik het fijn vind om met anderen te praten. Aan de andere kant hebben we ook hele mooie dingen samen mogen meemaken en daarom vind ik het moeilijk om te zien of ik voor deze liefde moet vechten of dat ik echt tegen mezelf moet zeggen dat dit niet verstandig is. Liefde is immers toch een keuze die je voor iemand maakt en het zal nooit perfect zijn. Ik ben trouwens ook een perfectionist, waardoor ik best wel snel twijfel over dingen, maar ik weet niet of de twijfels die ik nu heb hieruit voortkomen. Ik hoop dat u me wat advies kunt geven!

Beste vraagsteller,

Je twijfel heeft, denk ik, te maken met een vorm van angst. Misschien wel angst voor de (onbekende) toekomst. Dat is niet zo gek, maar om vertrouwen te krijgen in jezelf en in de relatie is het meest praktische advies dat ik kan geven: schrijf het op.

Je gedachten, gevoelens en vooral ook je verwachtingen. Je verwachting van het leven (in het algemeen). Je verwachting van het hebben van een relatie, mogelijke trouwplannen. Je verwachting -om het wat specifieker te maken- van déze jongeman, van het leven met hém. Het is ook altijd een goede gedachte of je met hem wel ‘oud’ wilt worden (zonder dat je dat natuurlijk daadwerkelijk kunt wéten). Liefde is inderdaad niet alleen een geluksgevoel, maar ook een realistische keuze. Ander advies: lees een of meerdere boeken over relaties, over liefde, over grenzen. Er bestaan genoeg mooie en duidelijke boeken die je soms ineens een spiegel kunnen voor houden. Ik denk aan schrijvers als Cloud/Townsend, Keller, Chapman, Google zelf maar, of ga naar de bibliotheek.  

Nee, perfect zal het nooit worden. Maar met vertrouwen verder bouwen aan je relatie, die staat op een stevig fundament van wederzijdse liefde en trouw-aan-elkaar, is natuurlijk wel erg prettig! Ik wens je alle goeds toe,

Marijke Rots