Vraag
Nu tijdens het WK kijk ik geen WK-voetbalwedstrijden. Ik doe dit omdat ik vroeger best wel veel in voetbal ben opgegaan en dit niet meer met een rein geweten kan kijken. Ik weet dat er met het spelletje voetbal niks mis is. Maar hoe zou ik dan als iemand die de Heere geen verdriet wil doen en echt lief heeft, om moeten gaan met voetbalspelletje FIFA op de computer? Ik heb daar soms twijfels over. Aan de ene kant denk ik: het is maar een spelletje, aan de andere kant denk ik, kan ik dan wel FIFA spelen en geen WK kijken? Hoe zou je daar als christen wiens verlangen het is om de Heere te vrezen boven alles mee om moeten gaan? Goed, misschien is dit voor iedereen persoonlijk, maar ik hoop dat u met me mee kan denken en misschien ook vanuit bijbels opzicht richtlijnen kan meegeven!
Antwoord
Beste vriend,
Inmiddels is de WK-koorts weer over. We hebben in de tijd erna gezien dat het leven soms heel ernstig kan zijn. Als christen weet je dat. We hebben een stukje levensernst geleerd, toch? We zijn hier slechts een tijdje en bereiden ons voor op de eeuwigheid.
We weten daarnaast ook van onze taak om tot eer van God te leven. Hij is het meer dan waard dat we Hem dienen.
Deze twee zaken, de ernst van het leven en de eer van God doortrekken als het goed is ons hele leven. En zeker als je mag leven uit het geloof in de vergeving van de zonden, weet je van de hoge prijs die dat kostte en dan wil je Jezus je dankbaarheid bewijzen.
Hoewel deze dingen ons leven bepalen, is er ook ruimte voor andere dingen. We zijn mens en hebben bijvoorbeeld voedsel, slaap en ontspanning nodig. Wanneer jij die ontspanning vindt in een spelletje voetbal (al dan niet op een computer of op een grasveld of in teamverband of via het volgen van een wedstrijd) is daar niets mis mee.
Voetbal is een mooi spel, bedacht door mensen die hun gaven (ook sportieve) van God gekregen hebben. Je mag ervan genieten.
Toch gaat het rond een spel als dit vaak mis. Dat gebeurt als het geen ontspanning meer is, maar levensvulling wordt en een doel op zich. Er gaat een zuigkracht uit van dingen die op zichzelf goed zijn. Sommigen maken van de buik hun God (Psalm 17 berijmd), anderen van voetbal, weer anderen van hun werk, banksaldo, vakantie of hun godsdienst. Daar worden we voor gewaarschuwd.
Het gaat dus niet om de dingen op zich, maar om welke lading ze hebben in ons leven. Dat kan ik niet voor een ander bepalen, ik heb echt genoeg aan mezelf en jij, denk ik, ook.
Laat je levensmotto zijn wat Paulus schrijft in 1 Korinthe 6: “Alle dingen zijn mij geoorloofd, maar niet alle dingen zijn nuttig, ik zal mij niet laten brengen onder de macht van ook maar iets” (vers 12). Het dienen van God is de beste levensvulling, dat geeft het meeste vreugde (Psalm 4:8).
Hartelijke groeten,
Michel van Heijningen
Dit artikel is beantwoord door
Ds. M. (Michel) van Heijningen
- Geboortedatum:08-06-1976
- Kerkelijke gezindte:PKN (Hervormd)
- Woon/standplaats:Alblasserdam
- Status:Actief
Bijzonderheden:
Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven
Ik wil graag iets over mijn eigen ervaring zeggen:
Vroeger was ik keeper en speler op het veld. Ik speelde FIFA op de computer en keek met een slecht geweten naar het WK. Toen ik christen werd las ik teksten zoals:
Rom. 1: 1 Ik roep u er dan toe op, broeders, door de ontfermingen van God, om uw lichamen aan God te wijden als een levend offer, heilig en voor God welbehaaglijk: dat is uw redelijke godsdienst. 2 En word niet aan deze wereld gelijkvormig, maar word innerlijk veranderd door de vernieuwing van uw gezindheid om te kunnen onderscheiden wat de goede, welbehaaglijke en volmaakte wil van God is.
Toen dacht ik: God wil dat al onze woorden, daden en gedachten en heilig offer voor hem zijn, een welbehagelijke reuk en we moeten onderscheiden wat de volmaakte wil van God is. Toen dacht ik: we moeten dus niet gewoon dingen doen die op zich niet slecht zijn, maar we moeten het beste en volmaakte zoeken.
Ook las ik:
1 Joh. 2: 15 Heb de wereld niet lief en ook niet wat in de wereld is. Als iemand de wereld liefheeft, is de liefde van de Vader niet in hem. 16 Want al wat in de wereld is: de begeerte van het vlees, de begeerte van de ogen en de hoogmoed van het leven, is niet uit de Vader, maar is uit de wereld. 17 En de wereld gaat voorbij met haar begeerte; maar wie de wil van God doet, blijft tot in eeuwigheid.
Ik zag in mijn leven de hoogmoed bij het voetbal spelen. Waarom werd ik zo blij als in een doelpunte maakte of een bal tegenhield en de anderen juichten. Das was mijn trots. Maar God is tegen de hovaardigen.
Ook las ik:
Fil. 2: 3 Doe niets uit eigenbelang of eigendunk, maar laat in nederigheid de een de ander voortreffelijker achten dan zichzelf.
Toen dacht ik: waarom zou ik competitiespelletjes doen of er naar kijken? Jezus wilde de kleinste zijn en waste de voeten van de discipelen om zich te vernederen. Ik wil hem volgen en ook niet groter zijn als andere mensen.
Verder las ik nog:
Psalm 73: 25 Wie heb ik behalve U in de hemel? Naast U vind ik nergens vreugde in op de aarde.
Ik begreep toen ook dat het bezig zijn met de bijbel en met andere mensen over God te praten, te bidden en God te zoeken veel meer vreugde geeft als me met voetbal bezig te houden. Ik dacht: waarom zou ik mijn tijd verkwisten, die ik gekregen heb om God te zoeken. In de hemel zal alleen God zijn en de andere gelovigen. Als dat mijn doel is, dan wil ik dat hier op aarde ook al. Deut. 6: 4-9 en Psalm 1
Wat denk jij? reageer gerust: emaildfj1@gmail.com
Ik las je reactie
Toen dacht ik: wat heeft emaildfj1atgmailpuntcom het met zichzelf getroffen.
Ik las je reactie
Toen dacht ik: wat kunnen we elkaar hier op RW toch lekker de oren wassen.
