Houding Ger. Gem. t.o.v. CGK vanwege de verbondsleer

Ik begin me hoe langer hoe meer te ergeren aan de houding van de Gereformeerde Gemeente t.o.v. de Verbondsleer van de Christelijke Gereformeerde Kerk. Zo wordt in het voorwoord van het cathechisatieboekje "Korte lessen over kort begrip" (door wijlen ds. Kersten) opgeroepen tot strijd tegen hen die van de zuivere leer afwijken en de drieverbondenleer aanhangen (een erg christelijke oproep trouwens...). Een negatieve houding t.o.v. de CGK wordt de jongeren in de Ger.Gem. dus met de paplepel ingegoten.

Wie de bijbel echter onbevooroordeeld leest, zal beslist niet tot de conclusie kunnen komen dat Gods beloftes alleen voor de uitverkorenen gelden. Gods beloften zijn onvoorwaardelijk, maar worden in de weg van het geloof vervuld. Betekent dit dat de volbrenging van dit verbond afhangt van de mens? Beslist niet, want het is ook genade als we gaan geloven (zie b.v. Joh.6:44). ALLES UIT GENADE! Dat voorgaande niet helemaal goed te rijmen is, zie ik ook wel, maar het gaat er niet om dat wij het dogmatisch helemaal sluitend kunnen maken, maar het gaat er om wat Gods Woord zegt. Gods gedachten zijn hoger dan de onze: "Hoe ondoorzoekelijk zijn Zijn oordelen, en onnaspeurlijk Zijn wegen!" (Rom.11:33).

Anders dan ds. C. Harinck in een van zijn antwoorden op Refoweb toch een beetje suggereerde, wordt dus ook (juist!) in de CGK de prediking van vrije genade (en volstrekt geen eigen verdienste) ten volle verkondigd! Het wordt hoog tijd dat de Ger. Gem. haar houding t.o.v. de CGK nuanceert en onderzoek gaat doen, opdat we elkaar niet onnodig pijn doen en er meer verwijdering optreedt. Laten we beter met elkaar rond de tafel gaan zitten en er met elkaar over praten, zodat we wellicht nader tot elkaar en tot de Waarheid zullen komen.

Een vraag is het eigenlijk niet, maar ik zou toch wel graag een reactie krijgen.

Geachte vragensteller,

Ik begrijp uit je vraag dat het je pijn doet dat er tussen kerken, en met name de Gereformeerde Gemeenten en de Christelijke Gereformeerde kerken een muur staat, die voor jouw besef soms pijnlijk overeind wordt gehouden. Laat ik je allereerst mogen zeggen dat ik blij ben als de kerkelijke verdeeldheid ons pijn doet en verdriet geeft. Juist als het om kerken en kerkmensen gaat, die geestelijk zo dicht bij elkaar liggen. Ik ben er niet voor om alle verschillen maar onder tafel te vegen en te verdoezelen. Dat lost niets op. Maar met elkaar strijden en elkaar zelfs bestrijden levert ook geen zegen op. Zeker niet in deze tijd waarin we elkaar nodig hebben. Laat ik je als predikant van de Christelijke Gereformeerde kerken een antwoord mogen geven.

1. Gelukkig heeft de synode van de Christelijke Gereformeerde kerken in 2001 weer afgesproken om contact te zoeken met de Gereformeerde Gemeenten om met hen te spreken en te kijken of er toenadering mogelijk is. We mogen hopen maar vooral bidden dat deze contacten gezegend worden en er in plaats van verwijdering, toenadering komt. We hebben elkaar in deze tijd maar al te zeer nodig.

2. Je noemt het punt van de drieverbondenleer. Laat ik je allereerst mogen zeggen dat de Christelijke Gereformeerde kerken nooit een leeruitspraak hebben gedaan op een synode over de leer van het verbond. De Gereformeerde Gemeenten hebben dat wel gedaan in 1931. Ik heb de indruk dat die leeruitspraak weer sterk onder de aandacht wordt gebracht en dat dit ook in de kring van de Gereformeerde Gemeenten zelf de nodige spanningen geeft.

3. Inderdaad is een verschilpunt of God Zijn verbond alleen opricht met de uitverkorenen of met alle verbondskinderen. Vanuit Genesis 17 en in navolging van het doopsformulier moet gezegd worden dat het verbond door God is opgericht met Abraham als verbondshoofd. Alle nakomelingen van Abraham, en sinds pinksteren ook heidenen, mogen delen in de beloften die God in Zijn verbond geeft. Denk in dit verband ook aan de tekst uit handelingen 2:39 die in het doopsformulier wordt geciteerd. De verwarring die dan vaak ontstaat is of dit betekent dat ook alle verbondskinderen zalig worden. Om te mogen delen in de inhoud van Gods beloften is wedergeboorte, geloof en bekering nodig. In die weg ontvangt een verbondskind de rijke inhoud van de beloften. Die inhoud is ten diepste niemand anders dan Christus Jezus zelf (2 Korinthe 1:20). Gedoopt zijn betekent echter niet dat je al behouden bent. In het Oude Testament gingen verbondskinderen verloren omdat ze niet geloofden in de Heere. Dat is ook nu het geval. Maar het verbond geeft een machtige pleitgrond. Je mag in het gebed de Heere aan Zijn Woord, Zijn beloften, herinneren. Zoals psalm 81:12 (berijmd) dat zo prachtig zegt: Opent uwen mond, eist van Mij vrijmoedig, op Mijn trouwverbond, al wat u ontbreekt, schenk Ik zo gij 't smeekt, mild en overvloedig. Je doop is geen zandgrond: Je zakt er door omdat je eerst moet weten op je uitverkoren bent. Je doop is geen rustgrond: Ik ben gedoopt, dus behouden, mij kan niets meer gebeuren. Maar de doop is een pleitgrond: Je mag pleiten in het gebed bij de Heere. Heere vervul in mijn leven Uw beloften: schenk mij Uw genade, werk in mij het geloof door Uw Woord en Geest.

4. Uiteindelijk wil ik je een vraag stellen: Wat betekent je doop voor jouw persoonlijk? Ben je biddend bezig met je doop? Smeek je de Heere om Zijn genade en herinner je Hem daarbij aan Zijn beloftewoord? We kunnen immers strijden over zaken en we kunnen verdriet hebben over strijd die er is, maar de belangrijkste vraag is toch: Welke plaats heeft de Heere en Zijn verbond in mijn leven?

Ik wens je Gods zegen toe.

Ds. W. N. Middelkoop

Dit artikel is beantwoord door

Ds. W.N. Middelkoop

• Geboortedatum:
  16-05-1965
• Kerkelijke gezindte:
  Christelijk Gereformeerd
• Woon/standplaats:
  Urk (Ichthus)
• Status:
  Inactief

20 artikelen

Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven