Vraag
Ik heb sinds een jaar een relatie met een meisje; we zijn beiden 25 jaar. We willen volgend jaar gaan trouwen. Het is ons verlangen om naar Gods’ wil te luisteren en te leven, dus ook geen gemeenschap voor het huwelijk te hebben. We hebben hier regelmatig om gebeden/gesmeekt of God ons wil bewaren hiervoor. We realiseren ons ook dat niet alleen gebed nodig is, maar dat we ook een eigen verantwoordelijkheid hebben hierin. Daarom hebben we een grens afgesproken dat we elkaar niet uitkleden. We willen zover mogelijk bij de zonde vandaan blijven. We hebben het een jaar vol gehouden. Vorige week hadden we een gezellige avond samen, we waren verder helemaal niet met seksualiteit bezig, maar ineens gebeurde het. We gingen te ver, zomaar ineens. Onbegrijpelijk hoe de zonde op de loer ligt. We zijn hier allebei heel erg van geschrokken en verdrietig. We kunnen het nog steeds niet geloven dat we echt te ver zijn gegaan. We hebben gelijk erna onze zonden beleden aan God, samen gebeden tot God om vergeving. Het blijft ons vast voornemen dit niet meer te doen, maar we beseffen dat we dit niet in eigen kracht kunnen. Maar ik ben er wel heel onrustig van geworden. Hoe kan ik weten of God deze zonden heeft vergeven? God heeft beloofd dat Hij de zonden wil vergeven als we ze belijden en nalaten. Maar hoe kan ik weten of God de zonden al vergeven heeft, of nog vergeven zal? En kan ik nog wel deelnemen aan het avondmaal? Ik wil het avondmaal niet verontreinigen met een zondaar zoals ik. Hoe kan het dat we hebben gebeden om bewaring en we toch in zonden zijn gevallen? Moeten we ook schuldbelijdenis doen voor de dominee als we gaan trouwen? Ik verlang ernaar dat het weer goed is tussen God en mijn/onze ziel en dat God de zonden heeft vergeven.
Antwoord
Beste vriend,
Dit schrijven is aan jou gericht, maar is ook voor je vriendin bedoeld. Jullie hadden inderdaad goede voornemens voor een omgang met elkaar in het licht van wat Gods Woord daarvan zegt. En toch ging het mis. Hoe was dat mogelijk? Daar kan ik natuurlijk geen antwoord op geven dan alleen het algemene antwoord, dat de satan altijd op de loer ligt. En het antwoord van Paulus in Rom. 7:21: als ik het goede wil doen ligt het kwade mij bij.
Ik lees in je mail niet hoever jullie zijn gegaan, dus daar kan ik ook niet over oordelen. Jullie hebben in ieder geval de grens die jullie zelf gesteld hadden, overschreden. Het is nu wel zaak om samen heel bewust verder te gaan. Je schrijft dat jullie volgend jaar hopen te trouwen. Dat betekent dat jullie nog een hele weg hebben te gaan. En wanneer je veel van elkaar houdt en iets geproefd hebt van het zoete dat er is in de omgang met elkaar, dan is het best moeilijk om je vervolgens nog zolang te onthouden en binnen de grenzen van het geoorloofde te leven. Praat daar samen goed over door en probeer er samen voor te waken dat je niet weer te ver gaat. Ik krijg uit je schrijven de indruk dat jullie er helemaal niet op uit waren om te ver te gaan. Probeer dan met elkaar te achterhalen hoe het kwam dat het toch gebeurde.
Je vroeg ook of het gebeurde moet belijden aan een dominee, die t.z.t. jullie huwelijk bevestigt. Ook op die vraag kan ik geen eenvoudig antwoord geven. Dat heeft te maken met het feit dat er nogal het een en ander ligt tussen "elkaar niet uitkleden" en "seksuele eenwording". Wanneer dat laatste het geval was zou dat natuurlijk gevolgen kunnen hebben in een mogelijk zwangerschap (ik ga er van uit dat jullie geen voorbehoedmiddelen gebruiken).
Er zijn dominees die in een huwelijksgesprek expliciet vragen of je met elkaar naar bed bent geweest. Daar moet je nooit om liegen, al kun je wel uitleggen hoe dat gegaan is en dat het nooit jullie bedoeling is geweest. Maar verder is het zo dat een zonde die verborgen is gebleven, niet openbaar hoeft te worden gemaakt. Daar is niemand mee gediend. Ook de Heere niet, Die het immers toch wel weet en tegenover Wie jullie al schuld hebben beleden.
Je belangrijkste vraag is naar mijn inschatting echter de vraag naar de vergeving en of je zo wel aan het Avondmaal mag. Wel daar is de Schrift heel duidelijk in. Er is maar één zonde waarvoor geen vergeving is, en dat is de zonde tegen de Heilige Geest. Voor alle andere zonden geldt: "Wie zijn zonde belijdt en laat, die zal barmhartigheid geschieden." Van die vergevende barmhartigheid is de Schrift vol; lees maar in de Psalmen, bijv. Ps. 25, 32, 51,65, 86, 103 en ga zo maar door. We lezen dat de Heere "gaarne", "menigvuldig", "al uw ongerechtigheid" vergeeft. We lezen in het Nieuwe Testament van het bloed van het Lam, dat het volmaakte reinigingsmiddel is, gegeven tot een volkomen verzoening van al onze zonden. Dat wordt onderstreept in ons doopformulier: "Als wij somtijds uit zwakheid in zonden vallen zo moeten wij aan Gods genade niet vertwijfelen noch in de zonde blijven liggen." En dan ons Avondmaalsformulier: "Daarom, al is het dat wij nog veel gebreken en ellendigheid in ons bevinden, als namelijk dat wij geen volkomen geloof hebben, dat wij ons ook met zulk een ijver om God te dienen niet begeven als wij schuldig zijn; maar dagelijks met de zwakheid van ons geloof en de boze lusten van ons vlees te strijden hebben, nochtans desniettegenstaande overmits ons (door de genade van de Heilige Geest) zulke gebreken van harte leed zijn en wij begeren tegen ons ongeloof te strijden en naar alle geboden Gods te leven, zo zullen wij gewis en zeker zijn dat geen zonde noch zwakheid, die nog, tegen onze wil, in ons overgebleven is, ons KAN hinderen dat ons God niet in genade zou aannemen."
Snap je: er is maar één grond om aan te nemen dat de Heere ons vergeeft en dat is Zijn dierbare belofte van vergeving. Je doet de Heere tekort wanneer je aan die belofte twijfelt, die belofte welke de Heere in de doop en aan Zijn Tafel bevestigt.
Je kent misschien de uitdrukking: de Heere geeft met een kromme stok soms een rechte slag. Zo kan de Heere jullie door wat er gebeurde, leren hoe zondig en zwak wij zijn; en hoe vast en zeker Zijn genadige beloften zijn. Dan leer je iets van Rom.7: Ik ellendig mens; maar ook: Gode zij dank door Jezus Christus.
Ik hoop dat jullie met dit antwoord wat verder kunnen komen.
Ds. J. Westerink
Dit artikel is beantwoord door
Ds. J. Westerink
- Geboortedatum:25-08-1939
- Kerkelijke gezindte:Christelijk Gereformeerd
- Woon/standplaats:Urk (Maranatha)
- Status:Inactief
