Het behaagde den HEERE te verbrijzelen

Ds. A.T. Vergunst / 3 reacties

20-12-2013, 09:19

Vraag

Ik heb een vraag over Jesaja 53:10 (SV) en dan gaat het mij vooral om deze woorden: "Doch het behaagde den HEERE Hem te verbrijzelen", en dan vooral "Doch het behaagde den HEERE". Waarom ik een vraag heb juist om die woorden is omdat er over die woorden geen kanttekeningen bestaan. Wat betekent het precies? Als hier dan mee wordt bedoeld dat het verbrijzelen van Zijn Zoon inhoudt dat de zonden vergeven kunnen worden en zo Zijn uitverkorenen behouden kunnen worden, dan is het duidelijk voor mij. Maar het probleem is dat ik het raar vind dat hier geen kanttekeningen bij staan, alsof het iets is waarover de Kanttekenaars niet durfden te ‘oordelen’. Dat er een soort van angst en grote eerbied voor deze tekst is. Het zijn namelijk zeer indrukwekkende woorden. Het kan natuurlijk ook zijn dat ik ergens over heen lees en dat ik bepaalde belangrijke punten vergeet. Hopelijk ben ik duidelijk genoeg geweest in mijn vraag.

ADVERTORIAL

Geeft u Egyptische christenen een Pasen om nooit te vergeten?

In Egypte is het steeds lastiger om rond te komen. Voedselprijzen rijzen de pan uit. U kunt het verschil maken door een voedselpakket voor een gezin van Egyptische christenen te kopen, die wij uitdelen ter plaatse. Heel praktisch willen we hiermee handen en voeten geven aan de opdracht van God om de armen te voeden. 

Doet u mee?

Geeft u Egyptische christenen een Pasen om nooit te vergeten?

Antwoord

Beste vriend,

Ik heb geen idee waarom de Statenvertalers hier niets bij gezet hebben. Dat je dit zo stelt, maakt mijn schroom alleen groter om iets over deze tekst te zeggen. Maar ik geef je toch de onderstaande gedachten door. Misschien een wat langer antwoord dan je verwachtte.

Het hele hoofdstuk is een dilemma. De Knecht Gods Die niets verkeerds gedaan heeft, lijdt heel diep.  Hoe verder je je in dit hoofdstuk verdiept, hoe groter de verbazing zou moeten worden. Vooral als je wat diepere vragen ga stellen, zoals jij ook doet. De verhoogde Knecht zal worden verhoogd, maar eerst zal Hij tot het diepst vernederd worden. Hij zal opgroeien onder moeilijke omstandigheden van armoede, verwerping, letterlijk lijden maar ook diep emotioneel lijden. Iedereen die Hem zal zien, trekt de conclusie dat Hij van God geslagen is. Dat is ook waar, maar niet om de reden die de oppervlakkige toeschouwer binnen het Jodendom dacht. In het joodse denken betekent het immers dat iemand alleen diep en persoonlijk lijdt omdat Hij speciale zonden gedaan heeft. Maar dat is duidelijk niet de reden. De profeet mag het doorgeven dat Hij om de zonden van anderen moet lijden. 

Nu gaat de profeet nog verder in vers 10. Deze Knecht zal niet alleen lijden door de hand van God Die Hem het lijden voor anderen (Zijn volk) oplegt, maar dat het Hem ook behaagt om de Knecht (Jezus) te verbrijzelen.

Eerder heeft de profeet laten blijken dat achter het onrecht van de mensen Hem aangedaan, het recht van God staat.  Maar in vers 10 opent de profeet een ander geheim. De Heere had behagen in het verbrijzelen van de Zoon. Onbegrijpelijk of ongrijpbaar zal het blijven. Maar toch zegt Gods Woord dit door de mond van Zijn profeet. Het is ontzaglijk diep. Het is bijzonder als een vader zijn onschuldige zoon straft voor anderen. Maar God de Vader straft Zijn Zoon niet alleen voor anderen. Hij deed voor de grootste vijanden en schuldenaren. Maar om nu een behagen daarin te hebben...

Hoe kon God daar nu behagen in hebben? Laat het duidelijk zijn dat God een God van (wel)behagen is. Hij heeft een behagen -of zoals de Engelsen het zeggen- een plezier (good pleasure) in alles wat Hij doet. Hij heeft een goddelijke vreugde in Zijn verkiezende genade. Lees het maar na in Deut. 10:15.  Ook heeft de Heere een goddelijk behagen in Zijn scheppend werk, maar ook in al Zijn regeringsbesluiten en uitvoeringen in deze wereld. Lees het weer in Ps. 135:6 (in het Nederlands zou dat vs. 5 kunnen zijn!) Hij heeft zelfs een behagen in de verheerlijking van Zijn recht, in het oordelen in deze wereld alswel de individuele mens. Zie Deut. 28:63. Maar God heeft Zijn grootste vreugde in Zijn Zoon en alles wat Hij in Hem openbaart. Zo  heeft Hij ook een goddelijk behagen in het verbrijzelen van Zijn Zoon. Hoewel Zijn Zoon onschuldig was, heeft Hij Hem overgegeven in de dood.  Waarom? Omdat door Zijn dood de grote glorie van God tot volle openbaring komt: Dat Hij “alzoo”  lief de wereld heeft, dat Hij Zijn enig geboren Zoon gaf om aan het kruis de diepste dood te sterven.

In die tekst gaat het niet over de ‘reikwijdte’ van die liefde maar over de ‘diepte’ van die liefde.  We maken in kerkelijke kringen soms zelfs ruzie over wie met die “wereld” bedoeld wordt. Dat is jammer, want dan verlies je heel snel uit het oog wat de hemelse waarheid in die tekst is. Het gaat immers over een liefde zo oneindig groot, dat God de Vader voor zo’n boze en doemwaardige wereld Zijn eigen Zoon er over had. En door Jesaja leren we nog meer over het hart van God dat achter die gave van Zijn liefde brandt: het behaagde God Zijn Zoon te verbrijzelen om daardoor Zijn oneindige liefde te openbaren.

We moeten nooit de Vader en de Zoon scheiden in het lijden van het kruis. Immers, de Vader verbrijzelde Zijn Zoon toen Hij de volle wraak van God over de zonde van de wereld op Hem uitstortte, met hetzelfde behagen waarmee de Zoon de beker van het lijden nam en die leegdronk voor Zijn volk. God de Vader heeft een goddelijk behagen in Zijn plan, maar ook een goddelijk behagen in de uitvoering van dat plan. Voor ons is dat iets ongrijpbaars. 

Abraham onthield God niet zijn lieveling Isaac, maar het zal moeilijk vol te houden zijn dat Abraham er een behagen in had om het mes in zijn zoon te steken. Die gedachte gaf hem enorme pijn, want echte liefde brengt ook pijn. We begrijpen dat hij in die daad ook een mes in zijn eigen hart stak. God echter gaat Abraham oneindig te boven. Hij heeft inderdaad een behagen om Zijn Zoon op het kruis te brengen om zo ook Zichzelf te verheerlijken in het verlossende werk van zondaren. Het verbrijzelen van Zijn Zoon zal Hem ook aangegrepen hebben. Wie kan dit ooit begrijpen?

Nooit zal ik vergeten de vraag van de 11-jarige in mijn klas. Ik had het verhaal van Gethsémané verteld. Maar niet alleen vanuit het perspectief van de Zoon, maar ook vanuit dat van de Vader. Een vader of moeder zal het niet aan kunnen zien dat zijn/haar kind lijdt. Maar God zag het niet alleen aan, Hij legde het zelf op Zijn kind. Een elfjarig meisje vroeg me toen: “Meester, wie had God nu meer lief, Zijn Zoon of Zijn kinderen?” Ik heb gevraagd om wat uitstel voordat ik die vraag kon beantwoorden. Later heb ik gezegd dat God Zijn Kinderen in Zijn Zoon als één ziet en daarom is die liefde niet te scheiden. Ik weet niet of het het beste antwoord was of is.

Hoe kan God een welbehagen hebben in het verbrijzelen van Zijn Zoon om zo zondaren te verlossen? Daar hebben wij geen antwoord op, maar wel dat daarin de wijsheid van God geopenbaard wordt, want in die weg kan Hij een helwaardige zondaar omhelzen in Zijn liefde zonder iets van Zijn heiligheid teniet te doen. In een goddelijke weg van zaligmaken heeft Hij behagen en daarom behaagde het Hem Zijn Zoon te verbrijzelen.

Moge de Heere deze poging om iets te zeggen over deze lastige zaak, zegenen.

Hartelijke groeten,
Ds. A. T. Vergunst,
Waupun, WI

Ds. A.T. Vergunst

Ds. A.T. Vergunst

  • Geboortedatum:
    22-09-1961
  • Kerkelijke gezindte:
    Gereformeerde Gemeenten
  • Woon/standplaats:
    Carterton (Nieuw-Zeeland)
  • Status:
    Actief
  • Bijzonderheden:

    Bekijk ook:

Tags in dit artikel:

behagenJesaja
3 reacties
emaildfj1atgmailpuntcom
23-12-2013 / 16:52
Goede vraag. Er bestaat trouwens ook een andere optie om deze zin te vertalen:
Bijvoorbeeld in de veelgebruikte Duitse vertaling "Einheitsubersetzung" staat:
"Doch der Herr fand Gefallen an seinem zerschlagenen (Knecht)"
Dat betekent zoveel als: Maar de Heer schiep behagen in zijn verbrijzelde (Knecht).
Dat geeft dan weer een ander beeld. Hij werd door slechte mensen verbrijzeld. Dan is zijn marteling niet wat de Heer behaagt, maar wat slechte mensen doen. Maar God heeft zijn verbrijzelde knecht lief en God vind het goed dat zijn verbrijzelde knecht trouw bleef en voor de mensen wilde sterven.
Want als het God werkelijk behaagt dan krijg je de volgende situatie, stel je voor:
Er is een kleine familie: Man, vrouw en kind. De man heeft zijn vrouw en kind innig lief. En dan komt er een boosdoener die zijn vrouw iets vreselijks aandoet. Vervolgens ontmoeten ze elkaar en de man staat oog in oog met de boosdoener. Dan zegt de man: "zal ik jou werkelijk vergeven? Dan moet ik eerst mijn zoon verbrijzelen en doodslaan. Dat behaagt mij."
Zo kan het toch niet zijn in het geval van God.
Ik communiceer er graag over: emaildfj1@gmail.com
juni
23-12-2013 / 19:15
vragensteller,er staat op internet een leespreek van ds. hofman over jes.53 :10

de moeite waard om te lezen.
juni
23-12-2013 / 19:20
eigenlijk is Deze Heere een Bloedbruidegom voor Zijn Kerk.

Terug in de tijd

In hoeverre mag je meegaan met de dingen van de wereld? Ik heb altijd in een reformatorische omgeving geleefd. Toen ik een klein kind was stond alles nog zo lekker duidelijk vast: ik wist wat zondig w...
4 reacties
20-12-2011
Vlak na de schepping gaf God de mens de opdracht "Vermenigvuldig u". De aarde was immers nog erg leeg wat mensenaantallen betreft. Geldt die opdracht nu nog steeds? Ik vind het moeilijk om mijn kinder...
Geen reacties
20-12-2006
Sinds vorige week zondag (dat is nu tijdens het schrijven tien dagen geleden) ben ik aan het hoesten. En sinds woensdag (dat is nu zeven dagen geleden) heb ik hierbij pijn bij mijn rechterrib gekregen...
2 reacties
20-12-2018
website-ontwikkeling door webdevelopment by Accendis
design website door design website by Mooimerk
hosting website door hosting website by STH Automatisering