Belijdenis doen in de Chr. Ger. Kerk

Wanneer mag je belijdenis doen in de Chr. Ger. Kerk?

In de kerkorde van de Chr. Geref. Kerken wordt gesteld dat op grond van Gods Woord en de belijdenisgeschriften een levend geloof vereist is. "Belijdenis afleggen betekent belijdenis des geloofs doen en niet van de waarheid zonder meer. Daarom geldt bij het doen van belijdenis dezelfde maatstaf als bij de voorbereiding voor het heilig avondmaal."

Al liggen hier pastoraal gezien best moeiten, het is niet juist om alleen "belijdenis der waarheid" te doen. Met deze uitdrukking wordt bedoeld dat men de Bijbel erkent als het Woord van God en instemt met de leer van de kerk zonder het met heel je hart te geloven. Belijdenis-doen is dan meer een verstandelijke aangelegenheid dan een zaak van het hart. "Belijden" in de Bijbel is echter van harte ja en amen zeggen op alles wat de Heere zegt, zowel op Zijn beloften als op Zijn bedreigingen. Dat kan niet buiten het hart omgaan. Rom. 10:10: Met het hart gelooft men ter rechtvaardigheid en met de mond belijdt men ter zaligheid. Geloven met het hart en belijden met de mond horen dus bij elkaar. Zie ook HC zondag 1.

Daarom is voor het doen van belijdenis nodig een levend geloof. Het gaat niet in de eerste plaats om een verzekerd geloof, wel om een oprecht geloof. En dat kan klein of groot zijn, maar het leeft en heeft voeding, versterking, verdieping nodig. Daarvoor gebruikt de Heere het Heilig Avondmaal. Het is niet juist om belijdenis-doen en Avondmaal bewust van elkaar te scheiden. Er is geen automatisch verband tussen die twee, maar wel een nauw verband.

De Heere is de Kenner van het hart. Roep Hem te hulp: "Heere, wilt U geven dat ik oprecht Uw Naam mag belijden."

Ds. R. Kok