Hele dag door depri

Ik voel me de hele dag door depri, terwijl ik alleen het tegenovergestelde kan laten zien aan anderen. Denk vaak aan de dood en zit het liefst altijd alleen. Ik kan alleen niets van deze gevoelens aan anderen laten zien. Dat lukt gewoon niet, terwijl ik het wel eens zou willen. Ik kan mijn gevoel alleen niet verklaren en dat frustreert me. Ik heb niet eens een reden, dus denk dan dat mensen me ook niet zullen begrijpen. Maar zo doorgaan houd ik ook niet lang meer vol. Hoe kom ik hieraan en hoe kom ik er vanaf?

Afgaande op de beperkte informatie die de vraag geeft, zou het om een depressie kunnen gaan. Omdat er geen (vermoedelijke) oorzaken worden genoemd zoals een ingrijpend verlies, kan het gaan om een depressie met een lichamelijke oorzaak (stofwisselingsproblemen in de hersenen bijv.). Maar meer dan een vermoeden, kan op grond van wat wordt vermeld niet worden uitgesproken.

Daarom geef ik heel kort wat meer informatie, zodat de vraagsteller zelf kan nagaan of er mogelijk van een depressie sprake is.

Een depressie heeft altijd twee vaste kenmerken. Het eerste is de neerslachtige, sombere stemming en het tweede kenmerk verlies van levenslust, ofwel het vermogen om te kunnen genieten, het plezier in het leven. Bij een depressie komen deze kenmerken langdurig voor (minstens een paar maanden).

Bij deze twee kenmerken en de tijdsduur ervan, zien we vaak ook andere kenmerken. Ik noem de volgende:

-verdriet
-gebrek aan energie of vermoeidheid
-schuld- en minderwaardigheidsgevoel
-slaap- en eetstoornissen
-stoornissen in het denken (minder concentratie, geheugenproblemen, traag
denken)
-machteloosheid
-hopeloosheid
-wanhoop en doodsgedachten

Het is niet vreemd dat iemand die dergelijke kenmerken heeft niet gemakkelijk hierover spreekt. Als je er zo aan toe bent, heb je al gauw de neiging jezelf terug te trekken. Ook dat lees ik in de vraag. Het gevolg daarvan is isolement en eenzaamheid, terwijl je het gesprek met en de hulp van anderen juist zo hard bij nodig hebt.

Onderschat een depressie niet. Het kan gemakkelijk lijden tot ernstige bijkomende problemen. Ik noemde al de eenzaamheid en daarmee de verstoorde omgang met anderen. Ziekteverzuim ligt op de loer, wat ook weer bijdraagt aan het isolement. Ook het geloofsleven kan sterk negatief door een depressie worden beïnvloed. Denk aan zondewanen of de gedachte dat er geen genade voor je is.

Als je je hierin min of meer herkent, is er alle reden om eens een bezoek te brengen aan de huisarts. Hij of zij kan uitgebreider doorvragen en zo nodig verwijzen naar meer gespecialiseerde hulp. Ook bij twijfel zou ik dat beslist doen. Er staat teveel op het spel om hier nonchalant mee om te gaan.

Zijn er ook op geloofsgebied problemen die hiermee samenhangen, spreek er dan ook over met een ambtsdrager. Breng het in alle gevallen ook in het gebed.

Dr. J. van der Wal

Dit artikel is beantwoord door

dr. J. van der Wal

Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven