Juist Godsbeeld

Ik vraag me af of mijn Godsbeeld wel goed is. Als ik aan God denk, komt altijd de volgende psalm in mij op: "De Heer' is goed en vriend'lijk en weldadig, Barmhartig, mild lankmoedig en genadig. Gij geeft de wens aan allen die Hem vrezen. Hun bede heeft Hij nimmer afgewezen." In mijn persoonlijk leven, leef ik heel dicht bij God en ga met al mijn noden meerdere malen per dag tot Hem. Ik zie God dan ook als iemand die er altijd voor je is en waar je met al je zorgen terecht kunt. Dit is bij mensen niet zo. Die kunnen zo tegenvallen en laten je gauw in de steek. De enige die dan over blijft is God.

Beste vriend(in),

In de eerste plaats is het goed als we twijfelen aan onszelf voor Gods Aangezicht. Immers ons hart is arglistiger, meer dan enig ding, ja dodelijk is het, wie zal het kennen? (Jeremia 17:9 en 10). In onze tijd laat men zich nog wel eens in het geloof kennen meer door een zelfverzekerdheid -waarbij de kennis van onze zonde ontbreekt- dan door echte zekerheid des geloofs. Daarom mag je best eens vragen stellen over jezelf: “Ben ik wel op de goede weg?” De tollenaar beleed zijn zonden en ging toen immers gerechtvaardigd naar huis (Lukas 18:9-14). Hij mocht zijn zonden belijden voor God.

Tegelijk zeg ik dat die berijmde Psalm die je noemt, Psalm 145 die zo krachtig naar je toe komt , toch wel een sterke pleitgrond is met heel veel onderwijs. Psalm 145:6 (berijmd) geeft immers ook aan dat de Heere recht is in al Zijn weg en werk. Het komen tot de Heere gaat altijd samen met een onderschrijven  en belijden van Zijn rechtvaardigheid.

Verder zeg ik dat die Psalmregel die je noemt toch wel eens een bijzondere leiding kan zijn. Die regel herinnert namelijk aan de geloofsbelijdenis voor Israël, zoals wij  Nieuwtestamentisch de apostolische geloofsbelijdenis hebben. Daarvan lees je immers voor het eerst in Exodus 34:6, zoals de HEERE die geloofsbelijdenis Zelf aan Zijn volk heeft geopenbaard: “HEERE, HEERE, God, barmhartig  en genadig, lankmoedig en groot van weldadigheid en waarheid, Die de weldadigheid bewaart aan veel duizenden, Die de ongerechtigheid en overtreding en zonde vergeeft, Die de schuldige geenszins onschuldig houdt, bezoekende de ongerechtigheid der vaderen aan de kinderen en aan de kindskinderen in het derde en vierde geslacht.” Als je goed deze belijdenis, aan Mozes geopenbaard, op je laat inwerken, dan vind je daarin Psalm 145 terug met dezelfde woorden van die oorspronkelijke belijdenis. Dezelfde woorden zie je bijvoorbeeld  in Psalm 86, 103, 111 en 116. Je ziet dus dat die belijdenis in wat andere woorden ook in het lied, in de Psalmen steeds herhaald werd, omdat het een belijdenis inhoudt. Dus de woorden die je ontvangt zijn woorden van de belijdenis van Israël, waaruit zoveel kinderen Gods vroeger al troost mochten ontvangen. Zou de Heere je dan ook geen troost willen geven vanuit die woorden? Lees daarom nog eens Exodus 34 na en je ziet daar duidelijk het beeld van God uitgetekend. Bovendien zie je in Psalm 116, wat jij ook  schrijft, dat bij mensen geen trouw en waarheid is te vinden, maar dat de Heere zeer betrouwbaar is.

Je dwaalt in het beeld van God, als je maar één kant van Gods waarheid benadrukt. Altijd moeten we letten op de twee kanten van God: Hij is rechtvaardig en barmhartig. God heeft lief en Hij toornt. Hij vergeeft in Christus, maar Hij straft ook de zonden wanneer we Christus verwerpen. Er is verkiezing en verwerping, oordeel en vrijspraak. Houd maar op grond van die korte belijdenis -door de HEERE Zelf aan Mozes geopenbaard- vast. Ten diepste is daarin al vervat heel het christelijke geloof, zoals dat in het Nieuwe Testament heerlijk wordt vervuld. Kort samengevat: als we over God spreken of over Zijn beeld, moet je altijd met twee woorden spreken. Anders vervallen we tot allerlei vreemde dwalingen. Wanneer we alleen de liefde van God benadrukken, ten koste van Zijn recht, houden we een oppervlakkig geloof over, waarbij we de ernst van de zonden verliezen, waarvoor Christus de verzoening moest aanbrengen. Wanneer we alleen Gods toorn benadrukken, maken we God tot een hardvochtig God, waarbij we vergeten dat Hij Zijn Zoon schonk tot verzoening van de zonden. Dat zijn echt de twee kanten die we moeten vasthouden.

Lunteren,
Ds. P. Molenaar

Dit artikel is beantwoord door

Ds. P. Molenaar

• Geboortedatum:
  22-05-1945
• Kerkelijke gezindte:
  PKN (Hervormd)
• Woon/standplaats:
  Lunteren
• Status:
  Actief

105 artikelen

Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven