Vraag
Heel veel medebroeders en zusters bij HeartCry hebben zich opnieuw laten dopen. Ook in mijn vriendenkring is het een feit dat veel van hen dit van plan zijn of zich al opnieuw hebben laten dopen. Ik vind het heel moeilijk om daarmee om te gaan. Zelf wordt mij daardoor regelmatig het vuur aan de schenen gelegd. Ik heb een aantal boeken over de kinderdoop gelezen en probeer nog steeds achter die visie te blijven staan. Maar alles rolt omver als ik in deze omgeving ben (en dat is eigenlijk altijd). Als ik bij m'n broers en zussen ben, dan schrikken zij zich naar met welke termen en overtuiging ik over geloof en andere geloofselementen praat. Ook mijn ouders vinden dat ik van de voorgeschreven weg ben afgegaan. Het wordt steeds meer een worsteling. Ik droom er regelmatig over dat ik dan toch overgedoopt word. Ik ben nu erg aan het aftasten of God ook de geloofsdoop van mij vraagt, maar het wordt steeds verwarrender. De verschillende visie worden steeds meer tegen elkaar uitgespeeld. Heeft u advies om hier wat ontspannender en rustiger mee om te gaan?
Antwoord
Beste vraagsteller,
Toen Eva als eerste van de verboden vrucht at en ontdekte dat satan haar had bedrogen, bood ze dat voedsel desondanks ook aan Adam aan. Eenzelfde soort gewetensdrang zie vaak (gelukkig niet altijd) bij mensen die zich opnieuw hebben laten dopen. Dat ze zelf die stap hebben gezet is niet voldoende, maar ook anderen proberen ze daartoe vaak te 'dwingen', vaak met veel verbaal geweld alsof ze zichzelf proberen te overschreeuwen. Het zou weleens kunnen dat ze door de 'kracht' van het aantal medestanders hun eigen sprekende geweten proberen te sussen.
De Bijbel spreekt over één doop en niet over twee dopen. En of je nu wel of niet (meer) gelooft dat de kinderdoop bijbels is, deze heeft hoe dan ook plaatsgevonden in de naam van de Vader, Zoon en Heilige Geest en kan nooit meer ongedaan worden gemaakt. God komt nooit op Zijn belofte terug. Mensen wel, zo blijkt maar weer.
In de herdoop staat de 'bekeerde' mens centraal, die een daad richting God doet. Bij de kinderdoop is het God Die als eerste de mens opzoekt en hem/haar duidelijk maakt: Ik wil je Vader zijn. Ja, dit zelfs met een verbondsbelofte vastlegt. In Gods Woord wordt duidelijk dat niet de mens, maar God altijd de eerste is.
Daarnaast blijkt uit de Bijbel overduidelijk dat gedoopte mensen niet altijd ware gelovigen zijn. Lees maar eens over de grote misstanden in de gemeenten waarover Paulus schrijft in zijn brieven, evenals de brieven aan de zeven gemeenten in Openbaringen. Allemaal (volgens geloofsdopers en overdopers) volwassen gedoopte mensen. Maar God spuwt ze uit Zijn mond (v.b. Openb. 3:16). En als kinderen niet gedoopt mogen worden, dan moet je wel met 100 procent zekerheid kunnen vast stellen dat de gedoopte (hele) gezinnen in Handelingen, kinderloos zijn geweest. 1 Kor. 7:14 zegt bovendien dat de kinderen heilig zijn door de gelovige vader of moeder. M.a.w. het staat in ieder geval vrij om kinderen van gelovige ouders te dopen. Ze zijn immers al heilig/geheiligd!
Even zomaar een vraag: Als zonde, gerechtigheid en oordeel geen dogmatische volgorde is voor het werk van de Geest, waarom zouden geloof en vervolgens doop dat dan wel zijn?
In Joh. 3:26 staat dat (de discipelen van) Jezus al doopte(n) voordat Jezus de officiële doop-opdracht uit Marcus 16 gaf. Dus al voordat hij de zogenoemde 'volgorde' van geloof en dan pas doop aangaf. Nergens worden kinderen daarbij uitgesloten. In tegendeel zelfs. Jezus zegt: Laat de kinderen tot Mij komen en verhindert ze niet, want derzulken is het Koninkrijk der hemelen. Dat zou dus in tegenspraak zijn met Zijn eigen woorden uit Marcus 16. Tenzij het hier dus om gelovige kinderen gaat. Dat moet ook wel, anders is "derzulken" het Koninkrijk der hemelen niet. We lezen dat in Joh. 3 staat dat de discipelen al doopten. Deze kinderen geloofden, volgens Jezus. Ze moeten dus vervolgens gedoopt zijn. Anders kloppen Jezus' eigen woorden uit Marcus 16 niet.
Kortom, er is op grond van alleen het NT al minstens zoveel te zeggen voor de kinderdoop, als voor alleen de geloofsdoop. Herdopen komt alleen voor bij de discipelen van Johannes die niet in de naam van de Vader, Zoon en Heilige Geest gedoopt zijn. Kinderen zijn dat wel, dus mogen we op grond van Gods Woord constateren dat overdopen een onbijbelse handeling is.
Zie voor meer informatie de brochure van prof. Graafland over de kinderdoop versus herdoop, waarin hij zich bij het afwijzen van de wederdoop baseert op alleen bijbelse gegevens.
Lees ook 'Niet nog een keer laat dopen'.
Hoe te reageren op hen die jou proberen te overtuigen van hun gelijk? Met een vleugje humor en nuchterheid. En laat je niet verleiden tot een discussie die zorgt voor hete hoofden en koude harten. Als ze jou hiermee blijven confronteren, mag je je afvragen of het wel echte vrienden zijn. Denk maar eens aan de predikers Spurgeon en Ryle, die op het gebied van de doop groot verschil van inzicht hadden, maar dat volledig van elkaar accepteerden. Niet vergeten: de doop is niet zaligmakend, dat blijkt ook wel uit de brieven aan de zeven gemeenten in het bijbelboek Openbaringen. Alleen het geloof in Jezus Christus maakt zalig en heeft eeuwigheidswaarde. De doop blijft een teken en zegel; niet meer en niet minder. En die verzegeling, ondertekend met het bloed van Christus, heb je al gehad toen je vader en moeder jou als baby ten doop hielden. Gebruik dit dan maar als een pleitbrief bij de Heere.
Redactie Vragenrubriek
Dit artikel is beantwoord door
Redactie Refoweb
Bijzonderheden:
Mailadres: vragen@refoweb.nl
