Vraag
Soms heb ik last van dwanghandelingen, dat had ik ook zondags in de kerk. Ik 'moest' onder de preek m'n handen wassen (dat was dus een dwanghandeling). Ik dacht: nee dat hoeft niet, want het is beter om naar de preek te luisteren dan nu weglopen. Maar ik bleef onrustig en kon me niet goed concentreren op de preek. Toen ik thuis kwam zat het me niet lekker. 's Avonds viel ik tot drie keer toe in mijn boezemzonde. Ik heb ook last van vloekgedachten, ook in combinatie met mijn boezemzonde. Ik probeer er tegen te strijden en te denken aan God. Maar toch doe ik dan mijn boezemzonde. Ik bid wel om vergeving en bekering, maar ik voel niks. Vaak denk ik dat ik de Heere Jezus helemaal niet nodig heb. Wat moet ik nu doen? Hoe kom ik weer terug bij God? Kan dat nog wel?
Antwoord
Beste lezer,
Vooropgesteld: je mag nog steeds terugkomen bij de Heere! Hoe vuil en vies een mens ook is: "Deze ontvangt de zondaars en eet met hen" (Lukas 15:2). Dat was weliswaar een woord van de farizeeërs en Schriftgeleerden, maar zonder dat ze het zelf doorhadden, sloegen ze met dit woord de spijker op de kop.Daarom: toch steeds maar met al je zonden naar de Heere toe, in een drievoudig gebed:
-met naam en toenaam je zonde erkennen en belijden;
-een dringend beroep doen op het allesreinigende bloed van Christus;
-de bede om vernieuwd te mogen worden door Zijn Geest, naar het beeld van Christus.
Nu is het zeker ook zo dat het vasthouden aan een boezemzonde opening kan geven aan godslasterlijke gedachten. De ene zonde lokt de andere uit. Daarom moet je ook tegenover de Heere erkennen: "Heel diep in mijn hart wil ik er niet eens los van komen, want het voelt zo prettig. Wilt U mij ook de wil geven om te breken met wat instaat tussen U en mij?"
Maar ik denk dat je in jouw geval daar niet mee klaar bent. Er is bij jou ook sprake van dwanggedachten. Daarvoor heb je concrete hulp nodig, want daar zit ook wel degelijk een psychische kant aan. Daarom raad ik je aan (náást, en niet tegenover of in plaats van het eerste) concrete hulp te gaan zoeken bij een christelijke hulpverleningsinstantie, bijvoorbeeld Eleos of Cruciaal. Het is ook in dit opzicht: bid en werk. Onder Gods zegen kun je vaak handvatten aangereikt krijgen, die je helpen om met je problematiek om te gaan.
Kan de Heere je er dan niet rechtstreeks van af helpen? Zeker kan Hij dat. Maar in de regel maakt Hij gebruik van mensen en hulpmiddelen. Die mag je biddend zoeken en gebruiken.
Met een hartelijke groet,
Ds. P. D. J. Buijs
Dit artikel is beantwoord door
Ds. P.D.J. Buijs
- Geboortedatum:02-11-1961
- Kerkelijke gezindte:Christelijk Gereformeerd
- Woon/standplaats:Nunspeet
- Status:Actief
Bijzonderheden:
Bekijk ook:
Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven
En dat je bid om vergeving en bekering, maar dat je nog niks merkt.
Dus je probeert het zelf te doen en wacht op bekering.
Het is niet zo gek dat je dan niks merkt.
En alleen denken aan God helpt niet zoveel.
In Refokringen wordt door dominees vaak een bekering voorgesteld als een "big boom" en je verandert
helemaal. Zo gebeurt het ook vaak bij de dominees zelf, omdat God wil dat ze dominee worden. Net als bij
Paulus.
Het gebeurt ook vaak zo bij mensen die nergens in geloven.
Maar bij mensen die gewoon christelijk zijn, gaat het vaak anders.
Daar gaat het stapje voor stapje.
God zegt dat Hij een helper is voor degene die Hem zoeken en dat je tot Hem mag komen als je vermoeid en
belast bent en dat Hij je rust zal geven.
Dat betekent in het gewone leven, dat je iedere keer als je weer last hebt van die gedachten, je je mag wenden
tot God.
Je mag dan zeggen: "God, ik heb het weer, vergeef me en help me."
Betrek God zo de hele dag bij je leven. Praat zo in jezelf de hele dag met Hem.
Dan zal je wel iets gaan merken.
Dan ga je steeds meer merken dat je God keihard nodig hebt, maar ook dat je niet meer zonder Hem kan.
Dan zal je ook gaan merken en voelen, dat hij een Vader is die van je houdt en het beste met je voor heeft.
Dan zal je ook gaan zien dat Hij je helpt, zelfs met kleine onbelangrijke dingen. Niet altijd op de manier
zoals jij het verwacht, of op jouw tijd. Maar op de manier en tijd die Hem goeddunkt.
En dat is ook vaak, achteraf gezien, het beste voor ons.
Dwangedachten komen vaak voort uit angst. Vaak uit angst om de controle te verliezen. Meestal na een
verlies of trauma.
Vaak worden ze ook door de duivel ingefluisterd.
Onderzoek waar het vandaan komt en praat daar ook met God over.
Als ik ergens last van heb, vraag ik aan God waar het door komt en dan laat Hij het me inzien. En dan vraag ik
aan Hem om mij daar bij te helpen.
God kent ons door en door. Beter dan wij ons zelf kennen. En Hij weet ook wat wij echt nodig hebben.
Als je niet weet of je in therapie moet,vraag het dan aan Hem.
Bij mij deed therapie meer kwaad dan goed. Ik heb mijn problemen met Gods hulp overwonnen. En ben daardoor dichter bij Hem gekomen.
