Leugen in de klas

Tijdens de dagopening op school vroeg de lerares of er waren die gebedsverhoring van de Heere hebben gehad. Ik mag gelukkig zeggen dat ik gebedsverhoring heb gehad dus ik stak mijn vinger op. Toen vroeg de leraar aan mij of ik het met de klas wilde delen; ik was half verast daarover. Toen zei ik dat toen mijn oma overleden was, ik toen had gebeden en toen rust en vrede had gevoeld. Dat is niet waar. Ik voelde dat het een leugen, een zonde was, maar ik heb niet echt berouw. Hoe moet ik nu bidden? In de les werd het toen ook in het gebed gebracht. Moet ik het nu opbiechten aan de klas? Is het zonde als ik dat niet doe? Een jongere.

Beste jongere,
 
Een enkel ding begrijp ik niet goed uit je verhaal. Je schrijft dat je gelukkig mag weten van gebedsverhoring. En vervolgens dat je onwaarheid hebt verteld. Bedoel je dat je wel weet van gebedsverhoring, maar dat je verhaal niet klopt?

In elk geval zit ik met de vraag: waarom deed je dit? Wilde je ergens mee pronken? Wilde je graag meetellen? Je hoeft het mij niet te vertellen, maar probeer daar wel voor je zelf een antwoord op te geven, zodat dit gebeuren een lering voor je is. Vertel het vooral ook aan de Heere.

Naar mijn gedachte hoef je dit niet op te biechten aan je lerares of aan je klas. Daar dien je niemand mee. Het zou zelfs een oorzaak kunnen zijn voor spot. Dat wil jij toch niet.
 
Met vriendelijke groet,
Ds. J. Westerink

Dit artikel is beantwoord door

Ds. J. Westerink

• Geboortedatum:
  25-08-1939
• Kerkelijke gezindte:
  Christelijk Gereformeerd
• Woon/standplaats:
  Urk (Maranatha)
• Status:
  Inactief

121 artikelen

Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven