Peetmoeder worden

Een alleenstaande vriendin van mij heeft gevraagd of ik peetmoeder wil zijn van haar pasgeboren dochtertje. Het kindje wordt over twee maanden gedoopt in de RK-kerk. Kan/mag ik dit worden als lid van een reformatorische kerk (Ger. Gem.)?

Het is uiteraard een hele eer als je wordt uitgenodigd om peetmoeder te zijn. Maar voor je besluit om op de uitnodiging in te gaan, is het goed enkele zaken te overwegen.
 
Als eerste noem ik het peetmoederschap zelf. Dat is veelal verworden tot een eervolle formaliteit, maar wie werkelijk peetvader of peetmoeder is en daaraan ook serieus invulling wil geven, stelt zich garant voor een christelijk opvoeding van het kind waarvan je peet bent. Gevolg is dat je dus de ruimte moet krijgen om je met de opvoeding van de dopeling te kunnen bemoeien. Uiteraard op positieve manier, maar toch! Krijg je die ruimte? Is daar overleg over geweest? Vindt de moeder het goed dat jij vanuit jouw reformatorische achtergrond invulling geeft aan de geloofsopvoeding in zijn vele vormen? Is het feit dat deze vriendin alleen voor de opvoeding van haar dochtertje staat de reden dat ze jou vraagt peetmoeder te zijn en beseft wat jouw inbreng kan zijn vanuit jouw invalshoek? Of is het alleen maar een eervolle uitnodiging omdat jij een goede vriendin van haar bent? Kortom: hier liggen nogal wat vragen die op antwoord wachten.
 
Als tweede noem ik de Rooms-Katholieke sacramentsvisie. Wel is waar dat reformatorische kerken de doop, bediend in de Rooms-Katholieke Kerk, overnemen om reden dat ze bediend is de naam van Vader, Zoon en Heilige Geest. Maar dat gezegd zijnde, moeten we wel bedenken dat er vanuit de Rooms-Katholieke visie op de sacramenten sprake is van "gratia infusa" of: ingestorte genade. Dat wil zeggen dat de sacramenten de genade daadwerkelijk mededelen terwijl ze ontvangen worden. Terwijl de bijbelse (en dus ook protestantse) visie is dat de sacramenten niet op zichzelf (of zoals de RKK beweert: ex opera operato) werken, maar alleen hun kracht doen door het geloof. Dat geldt de ouders die hun kind ten doop houden. Dat geldt de dopeling bij het opgroeien. Woord en sacrament kunnen alleen in het geloof ontvangen worden willen ze hun werk doen en hun kracht kunnen verlenen. Kun je achter de hierboven genoemde Rooms-Katholieke sacramentsvisie staan wanneer je als peetmoeder het dochtertje van je vriendin mede ten doop houdt?
 
Ten derde: ik ben er onvoldoende van op de hoogte of een doopdienst in de Rooms-Katholieke kerk ook altijd onlosmakelijk verbonden is met een misviering. Als dat het geval is, wordt er nog een extra drempel opgeworpen. Want hoewel menig pastoor/priester niet meer zo massief de oorspronkelijke Rooms-Katholieke visie op de mis aanhangt en er soms wel geestelijken zijn die met hun visie op de mis dicht tegen de bijbelse avondmaalsvisie leunen, is de officiële visie op de mis nog altijd dat brood en wijn bij het uitspreken van de instellingswoorden van de Heere Jezus ("Dit is Mijn lichaam...") veranderen in lichaam en bloed van Christus en als zodanig aan God als offer gebracht worden. Daardoor is sprake van ontkenning van het unieke en eenmalige offer van Christus aan het kruis. Ik weet wel dat dat vele Rooms-Katholieke geestelijken de scherpe randjes hiervan afhalen door te stellen dat de mis het offer van Christus bij God in herinnering wil brengen als brood en wijn Hem worden voorgesteld. Maar daarmee is eveneens een volstrekt andere visie van het HA tot uiting gebracht dan die Christus in de instelling van het HA heeft meegegeven: niet om God aan het offer van Zijn Zoon te herinneren. Maar opdat Zijn Kerk zich voortdurend Zijn offer zal herinneren ("Doe dat tot Mijn gedachtenis").
 
De overwegingen hierboven willen je helpen om tot een verantwoorde keuze te komen. En vergeet niet er ook biddend mee bezig te zijn.
 
Ds. P. van der Kraan

Dit artikel is beantwoord door

Ds. P. van der Kraan

• Geboortedatum:
  06-02-1948
• Kerkelijke gezindte:
  PKN (Hervormd)
• Woon/standplaats:
  Arnemuiden
• Status:
  Actief

129 artikelen

Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven