Vraag
Ik worstel met een negatief zelfbeeld en zelfhaat. Nu hoor ik regelmatig in preken dat je je een hekel aan jezelf moet krijgen vanwege je zonden en ook in Lukas 14:26 lees ik: “Indien iemand tot Mij komt en niet haat zijn vader, en moeder, en vrouw, en kinderen, en broeders, en zusters, ja, ook zelfs zijn eigen leven, die kan Mijn discipel niet zijn.” Nu weet ik Jezus juist van ons vraagt onszelf (en onze naasten) lief te hebben en dat het in preken over een haten van je zonden gaat en niet van jezelf als persoon. In Lukas wordt er volgens mij mee bedoeld dat je een ander niet boven God mag stellen. Ik weet dus dat met deze uitspraak/tekst niet bedoeld wordt dat je jezelf als persoon moet haten. Toch komen deze uitspraak/teksten altijd hard bij me binnen en brengen me aan het twijfelen. Met mijn verstand weet ik wat er werkelijk mee bedoeld wordt maar om dit ook met je hart te geloven is niet altijd even makkelijk.
Dat brengt me aan het twijfelen of God dit echt zo bedoelt en hoe God over me denkt, enzovoorts. Door deze twijfels krijg ik harde gedachten van God. Vaak wordt het ook niet benoemd/uitgelegd dat het niet om een haten van jezelf gaat en dat versterkt deze twijfels. Daarnaast ervaar ik dat er in onze gemeente een taboe ligt op zelfhaat en andere psychische problematiek. Daarom vind ik de stap erg groot om deze worsteling met mensen uit de gemeente of dominee/kerkenraad te bespreken. Hoe kan ik omgaan met deze twijfels?
Antwoord
Inderdaad, met je verstand weet je wat er mee bedoeld wordt, maar je gevoel komt er niet in mee. Hoe je daar mee om moet gaat vind je in de antwoorden onder de tags 'Minderwaardigheidscomplex' en 'Zelfbeeld'.
Dit artikel is beantwoord door
Redactie Refoweb
Bijzonderheden:
Mailadres: vragen@refoweb.nl
