Onze schuldenaren vergeven

In het Onze Vader staat: "En vergeef ons onze schulden, gelijk ook wij vergeven onzen schuldenaren." Mij is altijd geleerd dat dit betekent dat wij onze schuldenaren dienen te vergeven, zoals God ook bereid is om onze zonden te vergeven. Ik hoorde laatst echter een geheel andere uitleg. Precies andersom. Wij vragen God om onze zonden te vergeven, op dezelfde wijze als wij dat doen bij onze schuldenaren. Een voorbeeld dus vanuit het menselijk gezichtspunt. De Leidse Vertaling lijkt deze visie te bevestigen. Ik vermoed dat alleen de grondtekst hierin duidelijkheid kan geven. Kunt u hier iets meer over zeggen?

Beste vragensteller,
 
Sorry, dat ik zo laat antwoord, maar de vraag heeft mij of niet bereikt of is mij ontgaan. Het woordje "gelijk " in de bede van het Onze Vader drukt een sterke koppeling uit tussen het vergeven door God en het vergeven door ons. Die koppeling is ook naar de Schrift : Indien gij de mensen hun misdaden vergeeft, zal ook uw hemelse Vader u vergeven. Zo gij de mensen hun misdaden niet vergeeft, zal ook uw  Vader uw misdaden niet vergeven. Dit staat als uitleg meteen achter het Onze Vader in Matth. 6:14 en 15, daaraan ook nog verbonden door het woordje: "want". Christus heeft dus Zelf deze bede nader verklaard. Deze verklaring wordt nog bevestigd door Markus 11:25 en 26 en door de gelijkenis van de onbarmhartige dienstknecht in Mathh. 18:23-35, voorafgegaan door het woord over het zeventig maal zevenmaal vergeven.

Het gaat in deze bede om een dringend verzoek tot God om (in Naam van de Zoon, Die dit gebed op de lippen legt !) onze schulden te vergeven. Dat staat voorop. Wij moeten van schuldvergeving leven. Er staat niet: En dus moeten wij dat ook doen, al is dat natuurlijk wel zo. Het staat er alleen niet op die manier. Het staat er in feite scherper. De uitleg, die jij hoorde is echter verkeerd. Het woordje "gelijk " bedoelt zeker niet ons vergeven aan God ten voorbeeld te stellen. Alsof God van ons nog iets zou kunnen afkijken en leren. Die visie is absurd en maakt dat het er voor ons niet best uit zou zien.

Het betekent ook niet dat wij met ons schuldvergeven de vergeving van onze zonden bij God verdienen en ons waardig maken. Ook die gedachte (komt ook voor) is echt mis. Wel geeft het woordje "gelijk" aan, dat je het niet van elkaar los mag maken. Wij kunnen alleen God om vergeving van de zonden bidden, als wij tegelijkertijd bereid zijn de medemens zijn schulden bij ons kwijt te schelden. Zonder die hartelijke bedoeling om dat aan onze naaste te doen, moeten wij er mee rekenen dat God onze bede om schuldvergeving zal afwijzen. Het gaat er dus om dat dit getuigenis van Gods genade in ons is, dat het ons voornemen is dat aan onze naaste te doen (zie Heid. Cat. vraag 126).
 
Hopelijk is het wat duidelijker geworden.

Ds. J. L. Schreuders