Vraag
Ik wil graag weten hoe het officieel zit met het Christelijk Gereformeerde lidmaatschap van iemand die als kind besprenkelt is, en later de geloofsdoop ondergaat wanneer hij tot geloof gekomen is. Als ik het goed begrepen heb dan is er een regel dat zo’n iemand zich onttrekt aan de gemeente wanneer hij zich laat 'overdopen'. Voor mij is dit belangrijk omdat ik lid ben van een gemeente die als grondslag de Bijbel en de drie formulieren heeft. Ik erken de Bijbel als het enige fundament, en daarom heb ik er gewetensproblemen mee wanneer kerken naast de Bijbel ook andere geschriften erkennen als grondslag. Ik weet dat het grote argument is: de formulieren zijn op de Bijbel gegrond. Afgezien van het feit dat ik het op Bijbelse gronden niet met alles eens ben wat betreft de formulieren: de Bijbel alleen is genoeg! Dat staat zelfs in de N.G.B. Ik zie het zo, je staat met een voet op vaste grond (de bijbel) en met de ander op drijfzand (menselijke geschriften, ook al zijn ze nog zo 'goed') Nu hebben wij een gemeente waar we in de praktijk goed kunnen kerken (afgezien van de verbondsleer), maar ik vraag me af of ik niet medeverantwoordelijk ben voor de leer die daar gepreekt wordt omdat ik lid ben van die gemeente. Dit is geen inhoudelijke vraag over de formulieren, ook niet om de redenen hoe die die tot stand gekomen zijn. Maar ik wil weten of ik het kan maken om lid te zijn van een gemeente die de formulieren officieel onderschrijft, terwijl ik in mijn geweten overtuigt ben dat de Bijbel alleen de grondslag is. (afgezien van het feit dat ik de formulieren niet geheel Bijbels vind) Draag ik door lid te zijn van zo'n gemeente daar dan mede de verantwoording voor? Zelf denk ik van wel, maar mijn man vindt dat ik daarin te ver gaat. Ik zou er denk ik wel rust in krijgen wanneer ik weet dat ik me officieel aan die gemeente onttrokken heb, doordat ik me heb laten overdopen. Maar onze gemeente erkent me als volwaardig lid, ondanks dat ze het niet eens zijn met mijn mening over de doop. Ik wil graag naar een gemeente gaan die alleen de Bijbel als grondslag heeft, maar mijn man wil in onze eigen gemeente blijven. En ik zit met mijn gewetensproblemen, en nu is mijn enige lichtpuntje dat ik in theorie officieel geen lid meer ben van die gemeente. Kan ik dit naar eer en geweten zo zien, of zijn er ander regels waardoor dit niet opgaat?
Antwoord
Zoek voor het antwoord op de trefwoorden 'overdoop' en 'volwassendoop'. Over de belijdenisgeschriften zijn o.a. deze antwoorden verschenen:
https://www.refoweb.nl/vragenrubriek/19502
https://www.refoweb.nl/vragenrubriek/18813
https://www.refoweb.nl/vragenrubriek/18726
https://www.refoweb.nl/vragenrubriek/14964
https://www.refoweb.nl/vragenrubriek/14127
https://www.refoweb.nl/vragenrubriek/13821
https://www.refoweb.nl/vragenrubriek/13648
Dit artikel is beantwoord door
Redactie Refoweb
Bijzonderheden:
Mailadres: vragen@refoweb.nl
Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven
1. De kinderdoop is volop bijbels! Met volle overtuiging zeg ik dat. Durf de lezing van ds GA vd Brink hierover te lezen (via internet)
2. Kan het zijn dat jouw geweten niet recht is, om te veronderstellen dat de belijdenisschriften niet nodig zijn in een gemeente, omdat de Bijbel alleen de vaste grond is. Deze redenering is krom. Je bent verkeerd gaan denken.
3. Maak er geen wet van, om alleen de Bijbel te lezen. Geschriften van oudvaders, puriteinen, dordse leerregels, de heidelberger enz. Waarom zouden we ze niet mogen lezen?
Heel eerlijk: Wat bezielt je? Leg het eens voor de Heere neer, en vraag aan de Heere, hoe of wat. En laat het bij de Heere!
Hartelijke groet, en Gods Wijsheid toegewenst!
b.v de bijbel stelt alleen dat we moeten gaan geloven. hoe dat precies in zijn werk gaat wordt in het midden gelaten. je kan allerlei standpunten herover in de bijbel herkennen. de formulieren hebben duidelijkheid geschapen door een standpunt tot norm te maken. de ruimte werd beperkt en de zaak werd er helder door. als gevolg: meer eenheid voor hen die het daar mee eens zijn.
in een enkel geval wordt er aangevuld wat er niet is. hier wordt de bijbel uitgebreid. velen zien de verwijzing naar de paapse mis als een blooper in een overingens goed formulier.
een gemeente is meer dan haar leer. het zijn de heiligen die elkaar opbouwen en toerusten. mag je daarin participeren? wordt jouw participatie gewaardeerd?
Ik geef je geen antwoord, maar mag ik je enkele richtlijnen geven?
- klopt het dat je in een kramp zit rondom je eigen verantwoordelijkheid? Waar komt dat vandaan? Uit liefde voor je gemeenteleden? Of misschien uit angst, angst voor God(s oordeel) over jouw daden en verantwoordelijkheden?
- Weet jij je veilig in de Heere geborgen?
- Als je de hele tijd over de Heere denkt (ipv over jezelf, je eigen verantwoordelijkheden, je eigen angst, je problemen, etc) dan krijg je de vrede van God die alle verstand te boven gaat, waardoor je uit liefde voor God en je naaste handelt (omdat je niet meer bang bent voor Gods oordeel, want de liefde sluit de vrees uit).
- Ik herken het wel hoor: te veel op mijn verantwoordelijkheid gericht. Ik kan niet voor jou spreken, maar zelf merk ik dan dat ik de Heere te veel uit het oog verloren heb, God en Zijn genade en liefde voor mij, maar ook Zijn almacht, omdat ik teveel me heb gericht op wat ik allemaal moet doen.
- Fijn dat je de Bijbel als enige grond aanhoud!
- In het Nieuwe Testament zien we de functie van de gemeente, het Lichaam van Christus. Handelingen 2 vertelt wat de functie van de eerste christengemeente is: ze bleven dagelijks eensgezind bijeenkomen, ze maakten gebruik van het Heilig Avondmaal, ze loofden God en ze hadden zich laten dopen. Is dit in jullie gemeente zo?
- Het gaat in het NT niet meer om het individu, maar de gemeente in zijn totaliteit, samen, als Lichaam van Christus, tot Jezus' gedachtenis, om elkaar te bemoedigen en te vermanen. Dit is het gemeente-zijn in de Bijbel. Beste zuster, hiervan wil jij je toch niet onttrekken?
- Ik meen dat de Bijbel zegt dat de man het hoofd van het gezin is. Volgens mij moet een man dus alles op een rijtje zetten (zijn argumenten en de jouwe) en dan eerlijk tot een conclusie komen wat voor jullie (als eenheid als man en vrouw) goed is.
- Ik denk dat dit voor een getrouwde vrouw in houdt dat zij haar man moet volgen en gehoorzamen in liefde (als het goed is neemt hij jouw argumenten mee in zijn keuze en zo niet, dan meen ik dat je als vrouw niet zomaar je eigen weg kan gaan).
- Toch vind ik je strijd niet vreemd hoor! Maar het is toch goed om je te houden aan wat de Bijbel zegt, ook in deze dingen. In het gehoorzamen van de Heere ligt immers een weg van vrede en zegen geborgen!
Het doet ergens pijn om het zo te noemen, aan de andere kant is er voor mij niets beters dat ik de wil van onze Hemelse Vader heb gevolgd en ervaar in mijn leven veel zegen door deze stap te zetten en mij te laten dopen.
Ik herken je vragen over de formulieren en hoe hiermee om te gaan. Ieder gaat hierin zijn eigen weg. Ik geloof dat God ons door de Heilige Geest wil openbaren wat Zijn wil over jouw leven is.
De kinderdoop is nu eenmaal een groot punt van discussie, en terecht, wat je er ook van vind, voor beide kanten zijn goede argumenten.
Denk alleen maar aan Bunyan of Spurgeon (die zelf ook 2x gedoopt is) niemand zal die 2 voorbeelden verwerpen.
En in een baptisten gemeente is de prediking nu eenmaal wat anders als in een CGK of GG, dus zo gek vind ik het niet.
Dus een voorstander van de geloofsdoop zijn en toch de (rechtse) prediking van een CGK of andere kerk aanhouden kan ik goed begrijpen.
Mijn voorstel is om de kinderdopers te accepteren en respecteren, maar ook de geloofsdopers, in welk kerkverband dan ook zonder gelijk met censuur ofzo aan te komen.
Eén interpretatie van Bijbel, of een cluster van dogma's die in een bepaalde vroegmiddeleeuwse of latere tijden tot context zijn gegroeid bindend verklaren voor alle gelovigen van nu, is geestelijke dwang.
Het vormsel (in het Latijn confirmatio, van het werkwoord firmare = bevestigen) is een sacrament waardoor een gedoopte de kracht van de Heilige Geest ontvangt om zijn geloof standvastig te kunnen belijden. Het vormsel is gebaseerd op de apostolische leer en de Bijbel (Hand. 8:14-17; Ef. 4:30).
Het is tijdens de reformatie afgeschaft en vervangen door de openbare geloofsbelijdenis.
