Spijt betonen of contact verbreken

Ik weet niet meer welke weg ik moet gaan nu... Mijns inziens blijven er maar twee opties open, maar niet wat ik zou willen volg ik, maar wat God voorhoudt zal ik volgen. Het volgende... Vanaf mijn jeugd (7-14) jaar heb ik zeer veel gelogen tegen mijn ouders, en vooral mijn vader tegen me gekregen. Ik vrees dat er in die tijd iets van haat is gaan groeien in mijn vader en dit zover en diep is gaan wortelen dat dit nooit meer weg zal gaan. Vanaf mijn 14e tot 21e is het er niet beter op geworden. Ik 'moest' trouwen. Zeker drie jaar lang heb ik geen contact meer gehad met mijn vader. Hij wilde mij niet zien/spreken en andersom, ik mijn vader niet meer. De kloof werd groter, totdat mijn 'wereldse' huwelijk strandde en ik deze scheiding doorzette. Mijn ex-vrouw is vervolgens met mijn beste vriend naar bed gegaan en ben ik door hen het huis uitgetrapt. Na contact met mijn broer, die erachter kwam dat ik zonder woon-of verblijfplaats was, werd ik ineens gebeld door mijn vader, die me uitnodigde om weer thuis te komen wonen. Hoe het mogelijk is weet ik nog steeds niet en zeker ben ik daar dankbaar voor en zag dit als een wonder van God. Ook geestelijk heb ik een ontwikkeling doorgemaakt. Maar nu spelen er weer dingen op, waardoor ik ben bepaald bij de woorden "de barmhartigheid der goddelozen is zeer wreed." Het is zelfs zo erg dat ik genoodzaakt ben een keuze te maken: of mijn vader moet spijt betonen over alles wat er is gebeurd (en ik wil hem dat graag vergeven) of ik moet het contact verbreken. Wat is uw advies?

Beste...

Ik heb je vraag gelezen. Het is me duidelijk dat er veel in je leven gebeurd is en dat daardoor over en weer in je relaties veel beschadigd is. De vraag die je stelt is lastig te beantwoorden omdat je niet vertelt wat er gebeurd is. Wel valt er in het algemeen iets te zeggen over beschadigde relaties.

Ik denk dat het allerbelangrijkste is dat je met je vader gaat praten. Niet zo zeer over 'de feiten' want die zullen voor jou en hem verschillend zijn. Maar over hoe je dingen beleefd hebt. Wat je pijn gedaan heeft, waar je mee zit. Vaak komen ouders en kinderen namelijk in een strijd terecht over 'de feiten'. Terwijl het gaat over hoe je zaken beleefd hebt. Daar wil je begrip voor. Het is dan wel van belang dat je over en weer wilt luisteren naar elkaar. Vooral naar elkaars intenties. Meestal zijn de intenties namelijk wel goed, liefdevol, maar komt dat niet meer over. En dan bekijk je elkaar door een gekleurde bril.

Belangrijk is ook dat je verantwoordelijkheid wilt nemen voor je eigen aandeel. Meestal helpt dat de ander om ook verantwoordelijkheid te nemen voor zijn of haar aandeel. Mijn ervaring is dat dergelijke gesprekken veel herstel kunnen geven, maar ook heel moeilijk zijn om te voeren omdat je beide zomaar vanuit pijn en gekwetstheid reageert. Het kan daarom raadzaam zijn iemand te zoeken die jullie bij dit gesprek kan helpen.

Met vriendelijke groet,
Ferdinand Bijzet

Dit artikel is beantwoord door

F.J. Bijzet

• Geboortedatum:
  03-06-1976
• Kerkelijke gezindte:
  Gereformeerd Vrijgemaakt
• Woon/standplaats:
  Barneveld
• Status:
  Inactief

34 artikelen

Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven