So You Think You Can Dance

Ik vind het programma "So You Think You Can Dance" heel erg leuk. Maar sommige van mijn vriendinnen zeggen dat het heel zondig is, omdat het mensenverering is. Terwijl ik dan denk dat het gewoon een leuk programma over dansen is voor mensen die van dansen houden, zeg maar. David danste toch ook voor de ark uit in zijn onderbroek? Ik vind het wel lastig, want ik wil niet zondigen tegen God, dus daarom stel ik deze vraag.

Over dansen in het algemeen of dansen op tv, in de kerk, op de dansvloer is m.i. in de vragenrubriek al veel gezegd.

Mensen hebben allerlei gaven. Zingen, dansen, schilderen, fotograferen, preken maken, componeren, websites bouwen, noem maar op (en soms te veel talenten voor één mensenleven).  Vooropgesteld: Je mag (of beter: moet! – denk aan de gelijkenis in het NT) je gaven besteden. Hoe en waarom? Tot eer van God, tot blijdschap van je ziel en tot vreugde van anderen die van 'jouw' gaven genieten.
 
Wel zet ik vraagtekens bij programma's als "So you think you can dance", "The voice of Holland", "Holland's got talent" en alle daarvan afgeleiden vanuit de vraag in hoeverre er sprake is van (een zekere mate van) mensverheerlijking op grond van hun prestatie en presentatie (performance). Het zijn toch programma's waarbij het medium televisie in mijn optiek nogal fors bezig is proberen te scoren door het omhoogsteken van de ene mens, met niet zelden (en niet minder) het affakkelen van andere mensen, en dat en public.

Ik ontken niet dat er soms een zeker educatief element in lijkt te liggen, wanneer een (professioneel) panel een kritische of lovende noot plaatst en punten weggeeft (Maestro) of iemands mentor wordt. Toch is het onderscheid tussen "woekeren met je talenten" en "mensverering" niet altijd even duidelijk, zeker bij een medium als televisie en genoemde programma's. Ik denk dan ook niet dat het door jou genoemd programma alleen door "mensen die van dansen houden" wordt bekeken.
 
De link naar David vind ik, wat je vraag betreft, wel wat kort door de bocht. David danste weliswaar in het openbaar, maar binnen een gegeven context, waarin de ark weer werd thuisgebracht. Daarin was David volkomen gericht op God. Hij danste "enthousiast", letterlijk: in God (Gr. en theos). Het ging daarbij niet om Davids (dans)kunnen, maar om Gods (genade)kunnen! Dat maakt wel verschil, wat Michal zijn vrouw helaas nooit heeft begrepen. Wat voor haar zonde was en bitter werd afgekeurd (jezelf "aanstellen" ofwel te-kijk-geven aan begerige ogen) was voor God overgave, en kreeg daarom Zijn instemming en goedkeuring.
 
Terzijde nog even dit. Ik heb enkele weken geleden in Kampala (Uganda) op zondag de diensten in de gevangenissen bezocht van zowel Luzira Women Prison als de week erna de mannengevangenis van Luzira Deathrow. Tijdens het zingen in deze diensten bewogen deze mensen (het was nog net geen dansen) met hun lijf, handenklappend, met "verlichte ogen", zingend en spelend op hun instrumenten, zodat je nekharen ervan overeind gaan staan. Daar ervoer ik mensen die werkelijk vrij in de geest waren, enthousiast, dicht bij (de ervaring van) de Heere (met en zonder hun Afrikaanse culturele roots). Dat meegemaakt hebbend, kan ik mij Davids dansen nog duidelijker voor ogen stellen. (Zie ook: dominee in de bajes.)
 
Vriendelijke groet,
Ds. M. F. van Binnendijk, Rotterdam

Dit artikel is beantwoord door

Ds. M.F. van Binnendijk

• Geboortedatum:
  30-11-1963
• Kerkelijke gezindte:
  PKN (Hervormd)
• Woon/standplaats:
  Stadskanaal
• Status:
  Actief

170 artikelen

Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven