Vraag
Waarom wordt er zoveel gezegd en geschreven over allerlei, voornamelijk, randzaken. Ik lees vaak stukken in de krant waarin mensen elkaar dan 'bestrijden' op hun mening. De een oppert een idee; de volgende dag kunnen we van een ander weer lezen dat het een slecht idee is... Waarom wordt er zo weinig van elkaar geaccepteerd en kunnen we elkaar niet in onze waarde laten? Ik mis vaak de onderlinge liefde. Kan iemand uit de Ger. Gem. hier iets over zeggen?
Antwoord
Je hebt gelijk, helaas wordt er veel gesproken en geschreven over bijzaken. We maken ons er zo druk om dat de hoofdzaak, het ene nodige waar de Heere Jezus van spreekt in Lukas 10:42, op de achtergrond raakt of dat we daar zelfs niet aan denken. Nee, warm wordt je hier niet van... Jaloers ook niet. Meestal is het geen vrucht van een dichtbij leven met de Heere. Dat is verdrietig. Dat is niet van God maar van ons. Dat komt uit ons boze hart. Ook wij staan daar schuldig aan. Het verzoenende bloed van de Zaligmaker is ook hierin nodig.
Daarmee wil ik niet beweren dat randzaken onbelangrijk zijn. Natuurlijk bespreek ik ze tijdens de catechisatieles. Als ze vanuit de tekst naar voren komen, krijgen ze ook een plaats in de preek. Tijdens de persoonlijke pastorale contacten komen ze zeker aan de orde. Wel is nodig om ze in het juiste licht te (leren) zien. Daar heb je licht van Boven voor nodig. Probeer hoofdzaken van bijzaken te onderscheiden.
Hoofdzaak blijft hoofdzaak en moet het belangrijkste blijven. Richt je op wat Gods Woord daarover zegt: de drie stukken, de twee wegen, de ene Naam tot zaligheid - je bent goed geschapen - diep gevallen - wedergeboorte en bekering is nodig en mogelijk - het bloed van de Heere Jezus heb je nodig, het leven uit Hem en met Hem is onmisbaar, voor elke dag. Dat zijn de hoofdzaken. Daarin wijst Gods Woord je de juiste Weg. Houdt je daaraan. Bidt: Maak in Uw Woord mijn gangen en treden vast, opdat ik mij niet van Uw paan moog’ keren (Ps. 119:67 ber.)
Daarnaast zijn er ook bijzaken, zaken die aan de rand van de weg, de hoofdweg, liggen. Als de Heilige Geest Gods genade en liefde in je hart werkt, komen ze er wel degelijk bij. Door de liefde tot God verlang je om te doen wat Hij van je vraagt. Ook de zogenaamde bijzaken zie je in een ander licht. Niet als zwaar, moeilijk, wettisch of door anderen opgelegd, maar wel probeer je te leven naar Gods Woord en Wet. Het gaat om Zijn eer. Het gaat om een leven naar Zijn Wet, vanuit de liefde. Het gaat er niet om wat mensen je opleggen, goed vinden of afkeuren. Hoewel je hun opvattingen respecteert en de ander in zijn/haar waarde laat. Doe niet mee met oordelen en/of veroordelen. Dat is niet vruchtbaar. Dan wordt het koud in je hart. Mijn advies is: leef dicht bij het Woord, vanuit het Woord, door Gods genade. Dat is de hoofdroute, de meeste veilige en betrouwbare weg. Laat Het een lamp zijn voor je voet en een licht op je levenspad. En dat betekent dat ze voor elke dag genoeg licht geeft... voldoende licht voor elke stap die je zet. In afhankelijkheid van Hem. Dan blijf je de hoofdzaken als hoofdzaken zien en bijzaken als bijzaken.
Hartelijke groeten,
Ds. D. W. Tuinier
Dit artikel is beantwoord door
Ds. D.W. Tuinier
- Geboortedatum:28-04-1964
- Kerkelijke gezindte:Gereformeerde Gemeenten
- Woon/standplaats:Kampen
- Status:Inactief
Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven
Ook als je een kind van God bent kan het voor de één een randzaak zijn en voor de ander helemaal niets terwijl het voor een ander een hoofdzaak is.
Zo ken ik een oprecht christin uit de randstad die vol en open van God kan getuigen maar die wel in een broek loopt en oorbellen in heeft, nu is dat ook niet gek in de gemeente waar ze toe behoord, maar op de Veluwe zal ze afgebrand worden...
Hoofdzaken zijn duidelijk, randzaken zijn flexibel, voor de één wel, voor de ander niet.
Richt je op Hem, en dan zal je in ieder geval niet lichtvaadig Zijn wet overtreden, laat een ander in zijn waarde over minder belangrijke dingen.
Verschillen mogen er zijn, we zijn mensen van allerlei afkomst/karakter.
Ik bedoel alleen de rechts reformatorische kerken aldaar, de middenmoot al een stukje minder en links van de middenmoot niet meer, maar afhankelijk wat de definitie is van links en rechts natuurlijk.
En brandstapel is virtueel, feit is dat er wel heel veel nadruk op randzaken word gelegd, als God een mens bekeerd knipt een vrouw het haar niet meer af, gaat de broek en de oorbellen uit, geen makup meer en dergelijke uitspraken, dat zijn randzaken.
En ik pleit met 11_10 dat we ons maar moeten richten op de hoofdzaken, als we straks voor God moeten verschijnen hoeven we geen verantwoording aan mensen af te leggen van welk kerkverband dan ook maar alleen aan God, dus laten we zorgen dat die relatie tussen ons en God goed is, met mensen krijg je het toch lang niet altijd goed.
