Schuldig voelen

C. M. Chr. Rots - de Weger / 8 reacties

13-10-2012, 11:11

Vraag

Ik zit met het volgende probleem. Ik heb een leuke collega en blijkbaar vindt ze mij ook leuk. Wij kunnen heel goed overweg met elkaar en lachen en knipogen heel de dag naar elkaar. Punt is echter wel dat ik me schuldig voel tegenover mijn vrouw. Als mijn vrouw dat zou doen, zou ik er een probleem van maken. Hoe ga ik hier mee om, ook richting mijn vrouw. Gelukkig komt de laatste tijd het verliefdheidsgevoel naar mijn vrouw weer terug, maar ik denk ook aan die ander.


Antwoord

Beste vraagsteller,

"Als mijn vrouw dat zou doen, zou ik er een probleem van maken. Hoe ga ik hier mee om, ook richting mijn vrouw."
 
Helder toch? Zo gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet! Maak je collega zéér duidelijk, dat grensoverschrijdend gedrag niet gewenst is. En vooral: bega zelf in dit opzicht géén fouten!

Groeten,
Marijke Rots

Dit artikel is beantwoord door

C. M. Chr. Rots - de Weger

  • Geboortedatum:
    18-02-1947
  • Kerkelijke gezindte:
    Christelijk Gereformeerd
  • Woon/standplaats:
    Aalten
  • Status:
    Actief
1502 artikelen
C. M. Chr. Rots - de Weger

Bijzonderheden:

Marijke leverde op 25-05-2017 haar 1000ste antwoord in de vragenrubriek af.
Lees hier het jubileuminterview.

Bekijk ook:

 

 


Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven
8 reacties
plderoos
13-10-2012 / 12:25
Bijna goed: Lukas 6:31 En gelijk gij wilt, dat u de mensen doen, doet gij hun evenzo.

En verder: In Genesis al staat hoe God het bedoeld heeft: 2:23 Toen zeide de mens: Dit is nu eindelijk been van mijn gebeente en vlees van mijn vlees; deze zal ‘mannin’ heten, omdat zij uit de man genomen is. Daarom zal een man zijn vader en zijn moeder verlaten en zijn vrouw aanhangen, en zij zullen tot een vlees zijn.

Als je even laat vallen wat je al meent te weten en je bekijkt deze tekst opnieuw met blanco ziel, dan blijkt dat "één vlees" helemaal niet over sex gaat. De vrouw is uit de man genomen. Eerst waren zij één vlees. Nu lijken ze wel twee te zijn maar dat zijn ze niet, ze zijn wéér: één vlees, met als reden dat de vrouw uit de man genomen is. Als je meent dat je er problemen mee zou hebben als je vrouw zich ook zo zou gedragen kijk je verkeerd tegen je vrouw aan. Je vrouw is jij, en jij bent je vrouw, je bent één. Je bent een twee-eenheid die een afspiegeling behoort te zijn van de Drie-eenheid. Bij al je gedragingen zou je je dus af moeten vragen of je vrouw dat ook zo zou doen. Niet of jij er problemen mee zou hebben.

Mevrouw Rots is erg duidelijk: gedrag dat over die grens heengaat is is niet goed in God's ogen. Onschuldig gedrag daarentegen is geen probleem. Ik heb altijd veel lol met studenten en dat zijn mannetjes en vrouwtjes. En dat laat ik lekker zo. Maar dat sluit trouw aan je vrouw niet uit, sterker nog, dat staat altijd voorop.

Tip; je kunt heel gewoon lol met ze hebben en af en toe eens wat leuks over je vrouw vertellen. Dan zeg je zonder moeilijk gedoe dat je het erg gezellig vind, en dat je getrouwd bent, en dat het met je vrouw ook gezellig is. Zonder al teveel afstand te nemen laat je dan zien dat die afstand er wel degelijk is.
Daniel
13-10-2012 / 13:05
Mevrouw Rots geeft een duidelijk antwoord, helemaal mee eens
Als manager van de medische zorg van een groot concern had ik met een medisch assistente contact.
Ze liet overduidelijk blijken dat ze wel van een 'lolletje' hield.
Gelukkig had ik voor ogen wat pldroos al schreef, ik dacht aan mijn vrouw en wist dat mijn vrouw me zo lief is.
Dat weet ik nu ook nog, mijn eigenste lieve vrouw........, daar blijf je trouw aan.
arendine
14-10-2012 / 11:28
Er staat een kaars in de vensterbank, het gordijn is al meerdere malen geschroeid en begint nu te branden, de vraag wordt gesteld "wat moet ik doen?"

Haal de kaars weg bij het gordijn, blus de brand, blaas de vlam uit. Neem voorzorgsmaatregelen zoals een brandblusser, een electrisch lampje of vlamwerende gordijnen.

De vraagsteller weet dat hij een grens is gepasseerd, maar toch stopt hij niet uit zichzelf met zijn gedrag. Hij stelt de vraag "wat moet ik doen?"

Bespreek dit met je vrouw, draag duidelijk je trouwring, foto van je vrouw op je bureau, overplaatsing vragen naar een andere afdeling, waar je die collega met wie je aan het flirten bent niet ziet.

Ga dingen doen met je vrouw waarbij je de hele dag moet lachen en knipogen, doe meer dingen die het verliefdheidsgevoel laten terugkomen. Wees eerlijk over de situatie op je werk en bespreek samen hoe jullie de vonk weer gaan terugvinden. Zoek geen emotionele band met een leuke collega, maar met je eigen vrouw, aan wie je voor God en getuigen trouw hebt beloofd.

Blijkbaar is wat er tussen de collega en vraagsteller gaande is, van enige waarde voor de vraagsteller. Anders had hij zonder moeite het antwoord op zijn vraag al in praktijk gebracht, namelijk geen contact met de leuke collega. Beschadig je huwelijk niet en neem afstand van de collega.
janvanverweg
15-10-2012 / 06:14
als je te zwak bent om te stoppen, zoek dan een andere baan.
rosalientje
16-10-2012 / 14:11
Een dringende oproep: stop ermee voor het te laat is!
Nu overzie je waarschijnlijk de gevolgen niet helemaal, maar als je 't wel ziet ben je te laat.
Dan is je leven al zo'n puinhoop, dat je niet meer terug kunt.
Ga de verzoeking uit de weg, hoe dan ook, met Gods hulp.
moedervan2
17-10-2012 / 10:34
Je voelt je schuldig, waarom? Als het vriendschappelijk lol maken is hoef je je niet schuldig te voelen. je kunt enorm gek zijn met collega's zonder dat daar enige gevoelens bij komen. Je kunt zelfs met ze stoeien en erg veel lachen zonder dat het een foute kant op gaat. Maar deze band is dan ook een band die je niet verbergt en waar ook je partner vanaf weet.
Als er toch andere gevoelens achter zitten, dan moet je je toch afvragen of je niet met vuur speelt. Misschien is het de aandacht die je van haar krijgt... misschien de spanning die je thuis mist...
Als dit het geval is dan zul je toch met beide benen op de grond komen. Natuurlijk is je eigen vrouw minder spannend omdat je die al jaren kent en de verliefdheid over gegaan is in ontspannen rustig kabbelende liefde. Waardeer die stevige basis en zet deze niet op het spel door toch deze spanning steeds weer op te zoeken, maar er dus een einde aan als het verder gaat dan vriendschap. En zoek met je partner de juiste balans weer en geef elkaar eens weer wat meer aandacht. Verras haar eens met een uitje en neem eens spontaan bloemen mee, waardeer haar weer!
drj
22-10-2012 / 05:28
goed zo Arendine!!!
drj
22-10-2012 / 05:39
Lekker makkelijk leuk contact met iemand te hebben als je op z'n best bent op je werk.
Zij hoeft je vieze sokken niet te wassen en je laat daar vast ook geen wind.

Dan kom je naar huis en je vrouw moppert dat de rekening nog niet betaald is en jij zegt dat ze niet altijd zo moet zeuren.

Is het een wonder dat het makkelijker is in je fantasiewereld een fantastische relatie te zien aankomen met die altijd-vrolijke vrouw op je werk?
Als die ander onder de babyvoeding en sokkenberg thuis zat en je vrouw trippelde schattig op het werk rond en gaf je knipoogjes dan zou je van haar dromen.

He bah. Denk er toch eens aan dat je een enge getrouwde man aan het worden bent die alle rokken achterna loopt. Als je zo doorgaat en dat niet afleert, dan zullen ze je in de loop van de jaren gaan uitlachen.

Ja, stel je voor jij zat thuis en je vrouw ging in korte rokjes naar haar werk en flirte met haar knappe collega...

Je hele vraag ademt egoisme. IK heb een probleem. WIJ hebben het zo leuk met elkaar. IK voel me schuldig. MIJN verliefdheidsgevoelens. IK denk aan die ander.
Heb je er wel eens aan gedacht hoe het moest zijn onwetend met jou getrouwd te zijn. Niet wetend dat jij bij de eerste gelegenheid met een andere vrouw zou flirten. Heb je er wel eens aan gedacht dat als je vrouw thuis niet zo lacht, dat ook is omdat jij haar niet meer aan het lachen maakt, omdat je niet meer denkt: wat kan ik vandaag doen om JOU gelukkig te maken? IK IK IK. En vind je werkelijk dat dat meisje op je werk niet recht heeft op een eigen vriend in plaats van de tweedehands man van een ander. Heb je daar al eens aan gedacht? Als zij daar zelf nog niet op gekomen is dan kun JIJ haar maar eens van jouzelf gaan redden.
En dat doe je NIET door haar je gevoelens uit te spreken, ik zeg het maar vast.

Je weet eigenlijk best wat je moet doen. De vraag stellen is hem beantwoorden.

Terug in de tijd

Nog even over verlatingsangst bij volwassenen. Waarom rust er zo'n taboe op en wordt er zo vaak gezegd -en dat vooral door mensen die zo wat iedere dag met hun eigen ouders contact hebben- dat ik meze...
2 reacties
13-10-2015
Wij als ouders zitten met een lastig probleem. Onze zoon van 13 jaar heeft soms negatieve of misschien wel depressieve gedachten. Wij vinden het heel moeilijk om daar mee om te gaan, omdat we niet goe...
1 reactie
13-10-2011
Mijn zoon kreeg op 19-jarige leeftijd minocycline (1 x 100 mg p/dag) voorgeschreven van de huisarts. Dat hielp heel goed, hij heeft het ruim anderhalf jaar geslikt. Nu is mijn dochter 19 en ook zij he...
2 reacties
13-10-2014
website-ontwikkeling door webdevelopment by Accendis
design website door design website by Mooimerk
hosting website door hosting website by STH Automatisering