Vraag
Na escalatie van conflicten met schoonmoeder met man in de hulpverlening gegaan om samen sterker te staan. Na een jaar weer contact opgepakt na een goed gesprek, maar helaas schoonmoeder blijft zich op vervelende wijze bemoeien met opvoeding e.d. Ze troost mijn zoontje van drie met een reep chocolade, terwijl ik hem net straf heeft gegeven, vraagt via hem of hij mee mag logeren, als ik dat weiger dan is mijn zoontje boos op mij. Als ik haar vertel dat ik dat niet fijn vind, lijkt het niet te landen en een volgende keer moet ik het weer herhalen. Uiteraard is mijn zoontje zeer content met zijn oma waar hij alles mag en krijgt wat zijn hartje begeert. Niets lijkt nu moeilijker dan hier mee om te gaan, zonder conflicten met partner (die herstelllend is van een operatie en er niet telkens tussen mag komen te staan) en schoonfamilie die weinig begrip kan opbrengen. Heeft u een tip hoe hier mee op te gaan op bijbelse wijze? Bij voorbaat dank!
Antwoord
Uw vraag zal herkenbaar zijn voor veel mensen. Niet voor niets worden er grappen gemaakt over schoonmoeders, maar dat doen de mannen dan meestal.
Ik wil op enkele dingen uit uw vraag ingaan. In de eerste plaats valt het me op dat u uw man er tussen uit wilt houden. Mijn advies aan hem zou zijn om er juist veel duidelijker tussen te gaan staan. Wat helpt is dat hij de grens van jullie nieuwe gezin gaat duidelijk maken aan zijn moeder.
U vraag ook naar bijbelse gegevens. We lezen dat een echtpaar ouders verlaat en zich aan elkaar hecht. Dat betekent een nieuwe levenseenheid, een nieuw gezin met grenzen naar ouders. Dat is voor ouders niet altijd makkelijk. Er is recent een boek uitgekomen van Tim Keller en zijn vrouw over het huwelijk, waarin ze dit bijbelse gegeven helder uitwerken.
U loopt het gevaar om de boosdoener te worden bij de schoonfamilie. Daarom zou het mooi zijn als uw man helder stelling neemt. Dat wordt hem mogelijk niet in dank afgenomen en er wordt gedacht dat het bij u vandaan komt. Maar als hij volhoudt en er duidelijk over is, kunnen ze niet om hem heen.
Nu kan het zijn dat hij het (tijdelijk) niet aankan of het helemaal niet wil. Dat is lastig en dan blijft het doorzeuren. Een alternatief zou dan kunnen zijn dat u het veel meer gaat accepteren en oma 'neemt' zoals ze het doet. Dat lijkt me beter dan de strijd steeds aangaan waarbij uw man meer de kant van zijn moeder kiest.
Rien Geluk
Dit artikel is beantwoord door
M. Geluk
- Geboortedatum:19-01-1963
- Kerkelijke gezindte:Hersteld Hervormd
- Woon/standplaats:Eleos Jeugdzorg Amersfoort
- Status:Actief
Bijzonderheden:
Functie: relatieDit panellid heeft meerdere artikelen geschreven
Haar gedrag belonen en stimuleren, zodat het van kwaad tot erger kan gaan, en ze straks nog gaat bepalen hoe laat je zoontje naar bed moet, en met welke kinderen hij mag spelen??
Ik weet niet of het je eerste kind betreft, maar het is mijn ervaring hoe toegeeflijker je nu bent, hun bemoeizucht steeds sterker zal worden. Logisch, er wordt kennelijk waarde aan gehecht wat een oma allemaal vindt.
Ik doe niet af aan waardevolle tips of adviezen die opa's en/of oma's hebben, maar ze dienen zich te realiseren dat jullie de opvoeders zijn, en zij aan de zijlijn staan. Dit kan alleen maar als jij duidelijk durft te zijn. Soms moet je er een (tijdelijke) relatiebreuk voor over hebben, maar niks is onverstandiger dan jouw heft uit handen te geven, en oma de chanterende rol te geven en zo het lievelingetje van je zoontje te laten worden, en hij haar straks misschien nog wel leuker gaat vinden dan jou.
Dat wil je toch zeker niet. Beter minder, (of zelfs geen, als het niet veranderd) contact met je (schoon)ouders, dan je kind door anderen te laten opvoeden, en hem zo zelf kwijt te raken.
Soms is liefde kiezen.
