Niet gelijk kinderen

@Roeltje: mijn vraag is niet aanvallend bedoeld ofzo hoor, maar wat jij beschrijft, dan plan je toch ook? Of zie ik dat verkeerd?

@ Hanna,

Dat lijkt me een totaal onrelevante vraag….wat… als….dan….Het zou alleen maar tot een soort van schuldvraag kunnen leiden en die is in géén geval nodig, zelfs niet bij de mensen die een kinderwens de eerste jaren tegenhouden.
Je kunt niet na 1 á 2 jaar – als je in die periode een kinderzegen hebt tegengehouden – zomaar zeggen dat het extra moeilijk zou zijn wanneer het daarna uitblijft. Niets moeilijker dan voor mensen die vanaf het begin zich hiervoor hebben opengesteld, bovendien blijft het natuurlijk ook maar de vraag of het in de eerste twee jaren wél was gelukt.

Dat je spreekt over “voordelen” en “nadelen” bevreemdt me ook. Suggereer je daarmee – indirect – dat kinderen tot de nadelen van een huwelijk horen en een seksuele relatie tot de “voordelen”?
Bij hoeveel stellen zou het niet juist andersom werken, en is de seksuele relatie moeizaam, maar is er desondanks toch een sterke kinderwens. Moeten we ons dan ook afvragen: wel de “nadelen”, maar niet de “voordelen”…ofzoiets?
Invulling geven aan een kinderwens is hoe dan ook een zeer persoonlijke en daar kan een ander niets over zeggen, laat staan erover oordelen.

Let wel: gelijk na je huwelijk openstaan voor kinderen betekent evenzogoed plannen en géén gebruik maken van anticonceptie of juist de meest vruchtbare dagen in ogenschouw houden, is óók plannen.
Precies zoals Annemieke zegt: we plannen alles…ook mensen die menen dat het onbijbels is om de kinderzegen – op welke wijze dan ook – tegen te houden. We zijn al aan het plannen alvorens we het überhaupt in de gaten hebben. We plannen voor het huwelijk al precies hoe we het graag willen hebben, niemand, maar dan ook niemand uitgezonderd.

Mensen die anticonceptie gebruiken – of op welke wijze dan ook een zwangerschap voorkomen en of plannen - worden niet minder door God geleid, laat staan geliefd.
God heeft ons gemaakt zoals we zijn, de mensen die plannen, de mensen die niet plannen, en daar kan alleen God over oordelen, wij mensen niet.

@Roeltje.....laat ik het zeer dan weghalen, de methode is zeer bewerkelijk, eist grote mate van zelfdicipline en pas bruikbaar na drie maanden observatie.
Het is geen kwestie van de kalender volgen, als je dat doet wordt het weer zeer onbetrouwbaar.

Uren bezig zijn met die methode om zwangerschap te voorkomen en een condoom mag niet van de kerk.
Als het uitkomt heeft God dingen uit de wetenschap mogelijk gemaakt, maar het condoom hoort daar niet bij....., nee, het staat nergens in de bijbel, maar dat weten we zeker.

Ik heb met dit alles nog niet te maken....

'k Wens iedereen van harte Gods zegen toe.

laat Hem besturen waken, het is altijd wijsheid wat Hij doet, zo zal Hij alles maken, dat iedereen zich verwonderen moet...

Nee, ik bedoel geen lijdelijkheid ofzo...

Doeg!

Toen wij met ons trouwen, deze vraag met onze dominee bespraken, gaf hij één advies. Doe alles samen in gebed met de Heere. Het is gelukt om het een jaartje uit te stellen. Achteraf valt alles op z'n plek dat het toch zo had moeten zijn.

@boulanger, In principe is er geen verschil tussen het gebruik van de pil, condoom of periodieke onthouding. Het is wel zo dat vrouwen de hormonen die in de pil zitten niet altijd verdragen of zelfs om medische redenen de pil niet mogen gebruiken. Veel vrouwen klagen ook over het feit dat ze niet zichzelf zijn als ze de pil gebruiken. Daarom kiezen echtparen soms voor periodieke onthouding al dan niet in combinatie met een condoom.
@daniel, Je overdrijft verschrikkelijk! Wat zou jij ervan vinden als je elke dag een pilletje zou moeten slikken met vervelende hormonen waar ook nog eens risico’s aan zitten? Ik besef dat ik me dan ook zeer gelukkig mag prijzen dat mijn man een absolute tegenstander van de pil is omdat hij van zeer nabij meegemaakt heeft wat het met iemand deed.
Om het woord zelfdiscipline moet ik toch een beetje lachen. Sorry hoor, ons hele leven hangt van discipline aan elkaar, we willen alles zelf regelen en plannen maar als het om seks gaat dan komt het woord zelfdiscipline ineens niet meer in ons woordenboek voor…
Ik zou het dan ook om willen buigen naar: respectvol met elkaar omgaan!

@Roeltje..................ik heb het nooit over de pil gehad, alleen over een condoom.
Iedereen mag van mij ongewenst zwanger worden als zij/hij er slordig mee omgaat.

Ja, iedereen maakt zijn eigen keuze's, dat mag van mij, helemaal geen probleem mee.
Er is een vraagstelster en iedereen gaat gelijk met zijn eigen verhaal aan de haal, vraagstelster is al lang vergeten en dan anderen dingen in de schoenen schuiven die nooit gezegd zijn.

@Roeltje, lees alles maar terug...., ik heb het nooit over de pil gehad.
Gelukkig zijn we geen familie van elkaar want dan hadden ze bij het familiediner weer een onderwerp.

Beste Daniel, ik heb alleen gezegd wat zou je ervan vinden als…..
Het condoom wordt alleen gebruikt in combinatie met omgaan op de natuurlijke manier (tenminste binnen het huwelijk om zwangerschap te voorkomen). In de andere anticonceptiva zitten allemaal hormonen. Dat hoeft inderdaad niet per definitie de pil te zijn dat ben ik met je eens.
Voor de meelezers onder ons: De huisartsen en gynaecologen zijn tegenwoordig helemaal mal van het hormoonhoudende spiraaltje. Laat je dat nooit aanpraten. Ten eerste werkt het, in tegenstelling wat de meeste artsen beweren, abortief! en ten tweede kunnen de weinige hormonen, waar men zo mee dweept, alsnog de nodige schade aanrichten als men slecht tegen hormonen kan.

Volgens mij kan een christen niet ongewent zwanger worden. Het kan misschien niet goed uitkomen, maar daarom is ieder kind dat je mag krijgen nog wel welkom!

Hoe moeilijk het ook kan zijn: Iedereen heeft hierin zijn eigen afweging te maken. De een zegt dat uitstellen niet mag, de ander zegt dat het wel mag.
Wijzelf hebben de eerste jaren van ons huwelijk er bewust voor gekozen om niet zwanger te raken. Voor zover dat in ons vermogen ligt althans.
Dat had zo zijn redenen, en we hebben daar ook best moeite mee gehad bij tijden. Maar achteraf bezien is het goed zoals het gegaan is, en zien we daar Gods leiding in.
Een ieder zij in zijn eigen gemoed ten volle verzekerd blijft ook hierin als een paal boven water staan!

@Jo24, Dus als iemand zwanger is terwijl eigenlijk niet haar wens is, dan is ze geen christen?

Een christen is tot vrijheid geroepen, en de Bijbel is geen handboek met allemaal regeltjes over wat wel of niet mag. Gal.5: 1 Christus heeft ons bevrijd opdat wij in vrijheid zouden leven ....
Niet om te doen en laten wat je zelf wilt, dat is weer doorslaan naar de andere kant.
Als je eigen wensen niet tegen Gods Woord ingaan, waarom zou je dan iets 'moeten' wat helemaal niet in de Bijbel staat?

Ik zelf wens het nu ook niet om zwanger te worden, (de omstandigheden zijn er niet naar, zegt mijn gezond verstand, moet ik dan eerst wachten tot God mijn omstandigheden verbeterd of moet ik er vanuit gaan dat Hij dat dan wel doet als de zwangerschap er werkelijk is?) mocht het onverhoopt toch gebeuren dan zal ik het kind echt niet gaan vermoorden in mijn buik of later als het opgroeit willen meegeven dat het er eigenlijk niet mocht zijn. God is het uiteindelijk Degene die je levensweg uitstippelt, wat Hij doet is goed.
Uiteindelijk bedoel ik dat een Christen, altijd blij met de zwangerschap en kind is omdat God het zo bepaald heeft.

Dus als jou redenering klopt, dan zou ik ook geen Christen zijn…

Dat is mijn redenering niet maar de jouwe, jij stelt dat een christen niet ongewenst zwanger kan zijn. En nu dat een christen altijd blij is met de zwangerschap.

Nou, dat wil er bij mij echt niet in hoor. Ik ken mensen die denken dat voorbehoedsmiddelen zondig zijn, en dan raken ze zwanger van de negende of tiende.
Natuurlijk houden ze van hun kindje en weten ze dat het door God gewild is, maar blij met een zwangerschap??? Ze zien er als een berg tegenop en dan moeten ze ook nog verplicht blij zijn anders ben je geen echte christen!

@1a2b3c: ik herken helaas jouw reactie. Ik was nummer 4 in de rij van 9, maar niet gewenst door 1 van mijn ouders en dat blijft je leven lang bij. Gelukkig weet ik inmiddels dat ik door God wel gewenst was/ben, dat verschil moet denk ik gemaakt worden. Mijn moeder was zwanger van mij toen haar jongste broertje verongelukte met de motor en enkele maanden later pleegde haar moeder, mijn oma, zelfmoord... in 9 maanden tijd..... tja, psychisch kan ik het wel een eind verklaren, maar verwerken is een ander verhaal.

Nog steeds is er geen antwoord op de vraag hoe dat dan gaat als je geen anticonceptie wil doen en toch stopt het na een aantal kinderen.... Kan iemand mij daar antwoord op geven?

Bovendien vind ik het een vreemde discussie. Het is anno 2012. Een stuk moeilijkere tijd als 100 jaar geleden qua drukte, gejaagdheid enz. Ook moet je een stuk meer energie in je kinderen steken en zeker qua godvruchtige opvoeding want je bent de enige in de straat meestal en het denken van de wereld is erg veranderd en staat haaks op het denken van een Christen. Kinderen krijgen dat absoluut niet meer mee in de maatschappij, integendeel. Vroeger speelde iedereen met elkaar en voedde iedereen meer elkaars kinderen ook op en liepen de buren gezamenlijk naar de kerk op zondag. Er is nu heel wat meer strijd in een opvoeding want er komen veel meer (sluipenderwijs) kwade machten op de kinderen af als vroeger. Vergelijk 2012 alsjebliefd niet met 1912.

Als het dan allemaal net als vroeger moet dan moet je dan ook geen medicijnen preventief krijgen (oxitocine) als je bevalt van je 6e kind om een fluxus te voorkomen. De kans daarop is namelijk steeds groter per volgend kind. Dan mag je toch ook niet van te voren ingrijpen? Want het zal dan ook allemaal wel bestuurd worden?

Ook staat het Christelijke huwelijk in deze tijd onder een heel grote druk. Ik ben ervan overtuigd dat men in deze eeuw harder aan het huwelijk moet werken dan een eeuw geleden over het algemeen.
Als jullie de behoefte voelen om nog even 'met kinderen te wachten' om zo samen een sterk fundament te worden voor een eventueel gezin denk ik dat dat heel verstandig is in deze tijd. Deut 24:5.

@Rinske, nee, jouw eerste vraag kan ik niet beantwoorden omdat ik daar geen ervaring mee heb.

Verder volg ik je verhaal maar ben ik van mening dat, hoewel de tijden veranderen, God niet verandert. Natuurlijk zijn er veel dreigingen enz. en staat er veel onder spanning, maar zijn kinderen daarom dan niet meer welkom???????

Tussen 1912 en nu is er ook veel gebeurd hoor, wat denk je van die talrijke grote gezinnen die de oorlog overleefden????? En ga zo maar door.

Het is denk ik de vraag of wij in deze stroom mee willen gaan of dat we bewuste keuzes maken.
We zijn er toch zelf bij?

Vragenstell(st)er,
Sterkte in het nemen van een verantwoorde beslissing. Doe in deze geen dingen waar je spijt
van krijgt. Ik las deze vraag met gemengde gevoelens. Ik zie om mij heen de zorgen die er kunnen zijn in (jonge) gezinnen. Anderzijds hoefden wij niet over deze keuze na te denken, omdat wij al voor ons huwelijk wisten dat we medisch gezien geen kinderen konden krijgen.
Nogmaals sterkte.

Ik vind kinderen plannen een beetje dubieus, maar het is wel goed om te bedenken of je voor een kind kan zorgen. Verder is het een zaak van je eigen (door God gegeven) geweten.

@Jansje, tjonge.... ik bid voor je.

Ik denk dat je zelf een zuiver geweten moet hebben, tegenover God en de mensen.

Toch mis ik in veel antwoorden wel een stukje overgave aan God... Willen we niet teveel zelf de touwtjes in handen hebben? Zijn we niet bezig met het zelf plannen van kinderen? God is en blijft dezelfde God. Psalm 81 vrs 12 berijmd. Kinderen zijn in de eerste plaats een zegen, een gave (geen last), een beloning.
Ik heb ook (schoon)zussen met grote gezinnen (+6) en dat zijn echt blijde moeders over hun huisgezinnen. Een grote zegen!
Waarom staan veel mensen dit in de weg? Teveel bezig met eigen zaakjes, werk, eigen tijd willen hebben enz. enz.

En natuurlijk weet ik dat niet iedereen dat lichamelijk en psychisch aankan en dan hebben we ook verstand gekregen! Maar is het wel altijd een ´zuivere´ keuze voor Gods aangezicht...? `Heere, wat wilt U dat wij doen zullen?´