Getrouwd geweest

De reden waarom uw vrouw het huwelijk heeft beëindigd zijn doorslaggevend voor een eventuele kerkelijke bevestiging van een tweede huwelijk. U kunt wat de Gereformeerde gemeenten betreft hierover alles vinden in het boek: 'De heilige huwelijke staat', verkrijgbaar in de Christelijke boekhandel.

Wat brengt een scheiding toch veel verdriet teweeg....

maar dat even terzijde.

Is het niet veel beter om zelf in gesprek te gaan met betreffende ds/kerkenraad? Dan hou je de lijnen open en weet je waar je aan toe bent. Hier geeft iedereen weer een andere mening en zie je door de bomen het bos vaak niet meer, hoe goed reacties ook bedoeld zijn.

bijbels gezien klopt de redenatie die men u voorlegt nét niet helemaal. Uw vrouw heeft het huwelijk beëindigd zegt u, als dat klopt dan heeft zij, in bijbelse termen, u weggezonden. U bent niet schuldig aan uw scheiding, dat kwam bij uw vrouw vandaan. (ik ga er nu maar even vanuit dat dat ook werkelijk zo is) Dus als ZIJ hertrouwd dan pleegt ZIJ overspel (echtbreuk), en als u hertrouwd, dan pleegt degene die met U trouwt overspel of echtbreuk. U, als zij hertrouwd is, niet.

Je hoort het al wel, de termen echtbreuk en overspel zijn in de statenvertaling door elkaar gebruikt en da's niet helemaal handig. Overspel is, als je getrouwd en wel met een ander naar bed gaat. Echtbreuk is als je, al dan niet getrouwd, met de echtgenoot van een ánder naar bed gaat. Bij overspel verbreek je je eigen echt, bij echtbreuk de echt van een ander.

Jezus zegt dus in de door Lanor aangehaalde tekst niet alleen dat je, door jouw schuld gescheiden zijnde, op het moment van hertrouwen overspel pleegt, maar ook dat je nog helemaal niet gescheiden wás. Dat gebeurt namelijk pas op het moment van overspel. Het huwelijk is voor god onontbindbaar. Slechts door de hardheid van ons hart (we plegen tóch overspel, en we vergeven elkaar tóch niet) heeft Hij Mozes toegestaan een scheidbrief te schrijven.

Maar Jezus zegt het dus inderdaad wél. Want zegt Hij, als je met de weggezondene trouwt dan pleeg je echtbreuk. En Hij had daarvoor al gezegd dat de reden NIET overspel was. De echtgenoot is dus al weggezonden, van schuld is geen enkele sprake, en toch pleeg je echtbreuk als je met diegene trouwt.

Dat klinkt allemaal heel hard, maar het lijkt mij meer dan rechtvaardig. Je hebt trouw aan je vrouw beloofd. Als zij die belofte niet houdt, ontslaat dat jou er dan ook gelijk van? kun je, bij leven, twee keer iemand beloven trouw te blijven tot de dood?

Maar toch, alles wat ik hiervoor zei kun je in principe buiten beschouwing laten. Want je vraag is of je, gescheiden, een soort outlaw bent. Als dat zo zou zijn zit je in een liefdeloze omgeving die niets van de boodschap van de bijbel begrepen heeft. Iedereen heeft een even grote balk in zijn ogen, jij ook en ik ook. Maar de vraag zou ook niet moeten zijn of je mag hertrouwen, of dat je dan overspel pleegt of dat je iets anders doet wat niet mag of juist wel moet.

Ik zeg het regelmatig: er is niets wat de gelovigen uit de heidenen, wij dus, nog moeten dan zich onthouden van afgoderij, hoererij, het verstikte en van bloed. Verder niets. Het staat er letterlijk, terug te vinden op meerdere plaatsen (3x!) in handelingen. De vraag is dus ook niet of jij iets mag of moet, maar of jij iets voor God wilt doen of nalaten. Wil je het God naar de zin maken? en weet je dat Hij er niet blij van wordt als mensen bij leven twee keer trouwen? laat het dan na. Maar laat het niet na omdat het niet mag. Want uit romeinen blijkt dat als je iets doet of nalaat omdat jij vindt dat het moet, dan ben je jezelf tot wet. En dan zal dat ook van je geëist worden. En zeg nou zelf, het verbod om te begeren, hebben jij en ik en alle mensen dat niet allang overtreden? nou, dan hebben we allemaal al in ons hart echtbreuk gepleegd.

Doe wat je doet dus niet omdat het moet of niet mag, maar omdat je je keuze maakt uit liefde voor God, en baseer die keuze ook op de bijbel. Ik zou mijn keuze, hoe moeilijk soms ook, altijd op God afstemmen om Hem tot een plezier te zijn. Hij heeft, volkomen vrijwillig en ruimhartig, ons ook al meer dan genoeg gegeven lijkt mij. En dus zou ik er voor kiezen ongetrouwd te blijven.

Vraagsteller: Een kerk waarderen is iets heel anders dan je thuis voelen in een kerk en de leer daar accepteren en gaan belijden. Ga eerst heeeeeel goed na of je je thuis zou kunnen voelen in zo'n kerk!
Gereformeerd of Gereformeerde Gemeente is echt zo intens verschillend van elkaar, dat je die vraag eerst moet beantwoorden. Misschien is er een middenweg mogelijk?
CGK, PKN GB, HHK (de lichtere versies dan!) zou ik samen en biddend gaan bezoeken!

Race406, je hebt gelijk dat men zich heel goed moet oriënteren op een kerk(verband), voor er sprake is van aansluiting. Toch merk ik uit je reactie een bepaalde scherpheid richting de GG. Het is m.i. juist goed (objectief) als iemand zich onbevangen verdiept (idd biddend) in een keus - geef het de kans. De Heere werkt er.

De Heere werkt overal, niet alleen in de ger.gem of de ger. kerk.
De Heere is niet alleen bekend met een landje achter de dijken in noord-west Europa.

Bijbels gezien gaat God de Heere over de hele wereld en de rest van de wereld kent de Ger. Gem. niet, helaas pindakaas.
Sterker nog, God gaat over het hele immense heelal, waar de wereld maar een stofje in is.
De aarde is maar een speldeknop in het heelal.

Vragensteller, kop op, God is er ook voor u. En volg de raad van plderoos niet op, als u houdt van uw nieuwe vriendin, zoek samen met uw vriendin en God naar een oplossing.

Want waar twee of drie mensen in mijn naam samen zijn, ben ik in hun midden.
Gelukkig is God niet zo spijkerhard naar de mensen die Hij naar zijn beeld heeft geschapen.

@ Daniël, Mijn advies was: "Doe wat je doet dus niet omdat het moet of niet mag, maar omdat je je keuze maakt uit liefde voor God, en baseer die keuze ook op de bijbel". Maar ik begrijp dat ze dat advies niet op moeten volgen? Heb je daar, ter leringh ende vermaeck, ook bijbelse argumenten voor?