Vraag
Is het wel christelijk om aangifte van misbruik te doen? Ik worstel er erg mee. Iemand heeft mij zo misbruikt, seksueel, en ik merk dat God mij klaarmaakt om hier aangifte voor te doen. Temeer, omdat hij nog gewoon door kan gaan met zijn praktijk. Hij is zo slinks, zo'n slang... en dat alles met de Bijbel in de hand: Jij bent mijn lieve pleegdochter, dus ik mag doen met jou wat ik wil... Ik heb lange tijd niets van aangifte moeten weten, maar nu ik alles openbaar heb gemaakt weet ik dat God ook van mij vraagt wat ik gisteren een dominee in een preek over dit thema hoorde zeggen: zonden die openbaar zijn gemaakt, moeten ook in het openbaar beleden en bestraft worden. Ik weet dat God ook rechtvaardig is en dat de overheid niet voor niets het zwaard heeft gekregen. Maar ik weet zeker dat die persoon zo zal praten dat hij werkelijk verwoord dat ik het zelf heb gewild, terwijl ik het nooit heb gewild. Hij is zo gemeen. Hoe kan ik er ooit los van komen? Het ergste vind ik nog dat hij in de gemeente taken heeft. Zo'n nieuwe gemeente die zelf gesticht is twee jaar terug en die alle andere kerken fout vindt. Hij heeft mij ook zo vaak voorgehouden dat ik niet in de wil van God leef als ik me niet nog een keer laat dopen, enz. Het is zo complex. Ik heb wel goede hulp nu, en krijg er nog hulp bij, en zij moedigen mij aan om die stap naar aangifte te maken. Niet in een 'haathouding', maar dat zijn gedrag stopt. Wat is bijbels? De persoon die het bij mij gedaan heeft, zei altijd: "God komt de wrake toe, Hij zal het vergelden." Ik kan die tekst ook niet meer zo goed verdragen. Help me alsjeblieft Heere... werk door uw knechten.
Antwoord
Beste vraagsteller,
Je hebt een moeilijke vraag bij Refoweb neergelegd. Aan mij is gevraagd om er antwoord op te geven. Dat wil ik met Gods hulp proberen.
In de eerste plaats wil ik opmerken dat het vreselijk is wat jou is aangedaan. Als meisje misbruikt worden is afschuwelijk en het wordt nog erger als dat met bijbelteksten wordt gelegitimeerd. Je mag voor jezelf zeker weten dat de Bijbel dit gedrag absoluut veroordeelt, wat je pleegvader er ook van maakt. En laat je inderdaad niet in de schoenen schuiven dat je dit zelf gewild hebt. Niemand laat zich graag misbruiken. Niemand vindt het goed als een ander deze grenzen overschrijdt, die ze niet overschrijden mag. Houd vol dat je misbruikt bent en dat er veel in je leven door stukgegaan is.
Als er nog steeds van misbruik sprake is, zal er ingegrepen moeten worden. Dit moet zo snel mogelijk stoppen. Je zult hierin echter behoedzaam moeten opereren. Ik denk dat je het beste met je hulpverlener kunt bespreken wat een goede weg is. Gezien de impact van een aangifte zou ik voor het volgende kiezen. Confronteer samen met je hulpverlener je pleegvader met zijn misbruik. Kijk dan hoe hij daarop reageert. Zeg hem in dat gesprek dat je serieus een aangifte overweegt. Zo zet je druk op zaak. Mocht het gesprek onbevredigend verlopen, omdat jij de schuld van alles krijgt, of omdat je pleegvader alles ontkent, of omdat hij heel snel zegt dat hij het niet meer zal doen en om vergeving vraagt (zoiets doen daders vaak), geef dan aan dat je dit meeneemt en verder met je hulpverlener zult bespreken wat je zult doen. Mocht het eerste of het tweede gebeuren, dan is een aangifte op zijn plaats. Bij de derde optie kun je bezien of de belofte in praktijk wordt gebracht. Parkeer even de vraag om vergeving, want daar ben je nog niet aan toe, denk ik. Verandert er niets, ondanks de mooie belofte, dan is ook dan een aangifte op zijn plaats.
Besef wel dat een aangifte bij de politie een grote impact heeft, voor jezelf, je pleegvader, de rest van het gezin en de kerkelijke gemeente. Maar als het niet anders kan, zal het moeten. Anders ga jij eraan onderdoor en dat kan niet de bedoeling zijn.
Sterkte en wijsheid voor de komende tijd.
Ds. C. J. Droger
Dit artikel is beantwoord door
Ds. C.J. Droger
- Geboortedatum:10-01-1963
- Kerkelijke gezindte:Christelijk Gereformeerd
- Woon/standplaats:Vlaardingen
- Status:Actief
Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven
Binnen de kerk is helaas onvoldoende duidelijkheid hoe met deze zaken moet worden omgegaan. Specifiek voor dit onderwerp zou ik graag willen doorverwijzen naar het boek van ds R. van Kooten met als titel 'Eert uw vader en uw moeder, het 5e gebod'. Ik citeer uit hoofdstuk 14 het volgende:
Zondig je tegen het 5e gebod wanneer je een incestslachtoffer adviseert om aangifte te doen? Ik zou het heel absoluut om willen keren, en vanwege de nood moet de zaak radicaal naar voren gebracht worden: je zondigt door te zwijgen! Je hebt de plicht om aan deze gruwelijke toestand een einde te maken. De Heere spreekt zelf van deze zonde als een grote gruwel. In Lev 18. wordt een hele rij van mogelijke seksuele relaties opgesomd waar de Heere van walgt. (....) Het is juist deze gruwelijke zonden geweest die de Heere ertoe gebracht hebben om de inwoners van Kanaan uit te roeien. (...) De taal is dus duidelijk 'Die moet uitgeroeid worden'. Zou dan God Die zo'n duidelijk oordeel velt, dan niet voor tweeerlei uitleg vatbaar is, dan willen dat het toegestopt wordt? Zou Hij kunnen zeggen: Spaar je (stief)vader? Dat zij verre. Dit verdragen valt niet onder het geduld hebben met de zwakheden en gebreken waarover Zondag 38 ook spreekt. Het is geen onteren van ouders wanneer deze misdaad wordt aangegeven. Integendeel, degene die dit gedaan heeft, die heeft zichzelf onteerd. De Heere zette op deze vreselijke daad zelfs de doodstraf. (...).
Daarom, doe aangifte, ongeacht de consequenties. Want de consequenties zijn geen gevolg van jouw aangifte (hou dat altijd voor ogen, wat mensen ook zeggen), maar een gevolg van de misdaad die een ander heeft begaan. Wat je is aangedaan is een oorlogsdaad in vredestijd.
Zoek je kracht bij God, Hij alleen kan geven wat je zo nodig hebt om uit de gevangenis los te komen.
Hgr
- 1
- 2
