Vraag
Aan ds. Gouda. Ik heb uw antwoord m.b.t. Alphen a/d Rijn met grote belangstelling gelezen. Ik heb een familielid die dit drama als winkelmedewerker van dichtbij heeft meegemaakt. Het is voor haar heel erg complex, haar leven is hierdoor helemaal vastgelopen. Ik vind het heel moeilijk om haar hierin te helpen. Ook al ben ik geen hulpverlener, je voelt die grote smart wel heel duidelijk! Heeft uw praktische aanwijzingen en bijbelse adviezen om hierin gepast mee om te gaan?
Antwoord
Beste vragensteller,
Alphen aan den Rijn is een drama tot en met. Wat zich daar heeft afgespeeld is eigenlijk met geen pen te beschrijven. Wat een ontstellend leed. Wat een verdriet. Pijn. Het verleden is tevens heden, want dit gaat en raakt nooit meer weg. Dit is geen boze droom, maar veel erger. Het is een continue nachtmerrie. Ik las in een krantenverslag dat mensen juist tegen deze dag opzien. De laatste dag van het jaar. Op deze dag wordt er traditioneel veel vuurwerk afgestookt. Toen echter bij een inwoner van Alphen aan den Rijn een rotje onder de auto werd gegooid, ging de bestuurder van de auto stilstaan langs de kant van de weg om eerst een potje te janken. Zo ingrijpend en aangrijpend is deze zwarte zaterdag in april 2011 voor velen in Alphen aan den Rijn geweest. Voor de een nog meer dan voor de ander.
Eén daarvan is jouw familielid. Een vrouwelijke winkelmedewerker. Zij maakte het op die bewuste zaterdag van dichtbij mee. En dat staat op haar netvlies. Gaat ook niet meer weg. Is zelfs helemaal vastgelopen. En dat is moeilijk. Wat er is gebeurd, is al intens verdrietig. Maar als je merkt dat mensen nadien niet meer verder kunnen, dan is het dubbel erg. Ja wat moet je dan doen? Jij bent geen hulpverlener. Ik evenmin. En toch is dat de juiste weg. Er moet hulp ingeschakeld worden, want jouw familielid is vastgelopen. Misschien heeft ze al hulp gehad, maar kennelijk is er meer en wellicht structureel hulp nodig. Professionele hulpverlening kan een juiste diagnose stellen om te zien wat er precies aan de hand is en wat de concrete hulpvraag is. Zo kan jouw familielid geholpen worden. En zij moet ook gehlopen worden, want anders gaat het van kwaad tot erger. Haar leven moet weer op de rails komen.
Kun jij dan helemaal niets doen? Jawel. Aandacht geven. Maar niet als verplichting. Gewoon informeren hoe het is. Bidden voor haar. Dat mag je gerust ook zeggen. En onderschat het gebed niet. Niet dat het gebed alles oplost, maar in het gebed leggen we de moeite en het verdriet van de ander in de handen van God, Die alles ziet. We moeten niet zelf met de last van een ander gaan sjouwen, want dan helpen we en de ander niet en onszelf niet. Die last is u te zwaar! Laat een je Helper wezen. Ga tot de Middelaar. Daar mogen we elkaar brengen. Daar mag je op wijzen. Temidden van de gebrokenheid van het leven. Want de HEERE geneest de gebrokenen van harte en heelt ze in hunne smarte. Dat kan Hij ook doen bij jouw familielid. Daarom mogen we grote verwachting koesteren van Hem, Die gisteren en heden Delzefde is tot in der eeuwigheid. En wie weet... mogen we ons dan verwonderen over wat God doet en aan het doen is.
Maar heb ook geduld. Laat God God en laat Zijn werk Zijn werk. Niet jij lost zaken op. Dat is Zijn zaak. Daar mag je om bidden. En ondertussen ook de middelen via de hulpverlening waarnemen. Ga niet op de stoel van een hulpverlener zitten. Jij bent geen hulpverlener en zeker niet voor een eigen familielid. Vraag aan God wat Hij van jou vraagt, maar overvraag jezelf -nogmaals- niet. Laat Hem besturen, waken. 't Is wijsheid wat Hij doet. Zo zal Hij alles maken. Opdat G' u verwonderen moet.
De Heere zij jou en je familielid zeer nabij. Ter bemoediging: Mattheüs 11:28-30.
Sterkte en Gode en Zijn genade hartelijk bevolen,
Ds. E. Gouda, Nieuw-Lekkerland
Dit artikel is beantwoord door
Ds. E. Gouda
- Geboortedatum:25-12-1968
- Kerkelijke gezindte:PKN (Hervormd)
- Woon/standplaats:Nieuw-Lekkerland
- Status:Actief
