Vraag
Al enige tijd worstel ik met de theorieën en verklaringen die in mijn studie pedagogiek te berde worden gebracht. Ik heb moeite met de (post)moderne paradigma's en het perspectief van de waarnemingen en wat mij tijdens mijn studie door de docenten wordt verteld en wat ook telkens door de tijd blijkt te kunnen veranderen. Neem nu bijvoorbeeld het ontstaan van een autistische stoornis. Objectief gezien bestaat er toch maar een waarheid waardoor een autistische stoornis kan ontstaan? In de kerk leer ik dat ziekte etc. een gevolg is van onze zondeval. Met die opvatting kom ik in mijn studie echter niet zo ver. Ik geloof echter dat wat de Bijbel zegt waar is, maar ik vraag me af of ik met deze studie wel door kan gaan als ik het curriculum inhoudelijk op basis van de Bijbel grotendeels moet afwijzen. Ik geloof de theorieën niet en ik pas ze met tegenzin toe in wetenschappelijk onderzoek. Het lukt me ook niet door maar te denken dat ik waarheid op een andere manier interpreteer -in mijn geval zou dat theologisch zijn- en vervolgens naar een medische oorzaak voor bijvoorbeeld een zondig gebrek te moeten zoeken. Uiteraard geldt dit ook de oplossingen en daar loop ik helemaal vast, want er zijn blijkbaar wel medische middelen en therapieën voorhanden, maar toch vraag ik me af of we De Middelaar in dit geval niet allereerst nodig hebben? Kortom, ik kan de zaken niet van elkaar scheiden en weet niet goed hoe ik de bijbelse waarheid moet zien ten opzichte van de 'waarheden' die ik tijdens mijn studie oppik. Ik vind het lastig om deze principiële vragen te laten rusten en net te doen alsof de theologische werkelijkheid -of liever de Bijbelse Waarheid- doordeweeks niet van toepassing zou zijn. Is er volgens de Bijbel een begaanbare weg om deze studie als christen te kunnen vervolgen? Doe ik geen zonde door een studie te volgen die haaks lijkt te staan op de waarheid van Gods Woord?
Antwoord
De vraag doet me weldadig aan. Al te makkelijk wordt er vaak een waterscheiding aangebracht tussen wat men in de kerk gelooft, en waar men op maandag mee bezig is. Christen-zijn beslaat echter het hele leven, en is geen jas die we voor bepaalde gelegenheden aandoen, en voor andere gelegenheden weer uittrekken.
Je worstelt met (post)moderne pardigma’s die in je studie te berde worden gebracht. Als voorbeeld noem je een stoornis in het autistische spectrum. Volgens de Bijbel is ziekte ect. een gevolg van de zondeval. In de studie wordt het anders gezien. Ik vraag me af of je dat echter ook breder kunt trekken. Volgens de Bijbel is iedere ziekte een gevolg van de zondeval, maar het heeft toch ook te maken met hygiëne, bacillen, lichaamsconditie, erfelijkheid enz. Het één hoeft toch ook het andere niet uit te sluiten? Anorexia is een gevolg van de zondeval. Het kwam in het paradijs niet voor. Maar er kunnen toch ook verbanden liggen met een dominante moeder, seksueel misbruik enz?
Kortom: De belijdenis dat alle gebrokenheid en nood ten diepste is terug te voeren op de zondeval, sluit niet uit dat we ook naar 'tweede' oorzaken zoeken, en onder biddend opzien (terwijl de we de Middelaar nodig hebben) dan ook naar geschikte therapie. De consequentie van jouw redenering lijkt me dat ik geen enkel gemeentelid naar een arts of psychiater zou moeten doorverwijzen. Als ze daar heen gaan, probeer ik overigens als pastor wel biddend nabij te blijven. Zo sluit het één bij het ander aan.
Een andere kwestie is wel, welk mensbeeld men hanteert: Is een kind ten diepste goed, en moet het tot ontplooiing komen, of verdorven, en moet het gebracht worden onder de tucht van Gods Woord? Hier liggen wel diepgaande verschillen. In mijn eigen studie theologie, die bepaald niet op bijbels-gereformeerde leest geschoeid was, had ik vaak het idee dat ik er zelf nog een studie bij had, namelijk om te verdiepen in het gereformeerde gedachtengoed.
Dat laatste zal bij jouw in jouw vakgebied ergens ook het geval zijn. Een reformatorische studievereniging kan daarbij van grote waarde zijn. Mijn advies is dus om wel degelijk met de studie door te gaan, maar je tegelijk te verdiepen in het gedachtengoed van christelijke pedagogen (J. Waterink, en er zullen er toch wel veel meer zijn?).
Veel sterkte en wijsheid in alles!
Ds. N. den Ouden
Dit artikel is beantwoord door
Ds. N. den Ouden
- Geboortedatum:25-10-1969
- Kerkelijke gezindte:Hersteld Hervormd
- Woon/standplaats:Leerbroek
- Status:Inactief
