Machteloos tegenover man

Mijn man zegt als ik iets wil bespreken wat met onze relatie te maken heeft, dat ik gewoon van het leven moet genieten en geen problemen moet gaan zoeken. Volgens mij geniet ik echt wel van het leven, maar ik wil af en toe toch kwijt dat ik dingen liever anders zie dan zoals ze nu gaan. Vooral als ik het heb over zijn vele uren achter de computer, kom ik van een hele koude kermis thuis. We hebben daar wel eens afpraken over gemaakt. Dat gaat dan een paar weken goed en daarna is het weer hetzelfde liedje. Ik ben inmiddels radeloos/machteloos.

Beste vraagsteller,

Achter dit korte briefje gaat waarschijnlijk een heleboel teleurstelling en verdriet schuil. Wellicht waren de verwachtingen van het huwelijksleven hoog gespannen, maar vallen die nogal tegen. Het genoemde voorbeeld zal ongetwijfeld met meerdere aangevuld kunnen worden. Natuurlijk zijn er dingen die partners graag anders hadden gezien omdat ze zich niet erkend, maar veeleer door de ander afgewezen voelen. De reactie daarop door die ander wordt soms ook wel voorspelbaar en geeft een machteloos gevoel, want "wat ik ook zeg of doe, het helpt allemaal niet!" Ik vind het moeilijk om een goed antwoord te formuleren omdat ik jullie geen van beiden ken en dus niet weet waar jullie beider reacties vandaan komen. Dat is het nadeel van anonieme vragen. Daarom maar één -belangrijk- ding uit uw brief: afspraken maak je niet alleen, maar sámen. En dan is het de bedoeling dat je je daar ook samen aan houdt, zelfs na die eerste paar weken waarin het wél goed gaat (let op: "goed gaan" kàn dus!).

Er zullen redenen zijn waarom de afspraak na een paar weken verslapt en mogelijk zelfs verdwijnt. Ga na, waardoor dit komt en probeer alternatieven te bedenken door een bezigheid aan te reiken die jullie beiden plezier geeft.

Het is tegelijk belangrijk om te analyseren hoe het gaat in de periode die direct volgt na de gemaakte afspraken! Wie 'verandert' dan? Waardoor? Waarmee? Waarin? Schrijf het eens op: een kolom met "dít wil ik en verwacht ik, zó -op deze (MIJN?) manier- wil ik het" en daarnaast een met "dit wil ik niet."

Probeer deze eerste stap eens te zetten. En bedenk vervolgens dat je met duidelijkheid een heel eind komt. Met humor ook. En: als je de gegeven situatie niet kunt veranderen, probeer dan je eigen houding ertegenover te veranderen! Ik weet, dat ik dit nu even gemakkelijk zeg en dat het niet zo simpel werkt.

Maar om verder te komen zouden gesprekken nodig zijn. Misschien kun je iemand in je omgeving vinden die je goed kent? 

Gode bevolen,
Marijke Rots

Dit artikel is beantwoord door

C. M. Chr. Rots - de Weger

• Geboortedatum:
  18-02-1947
• Kerkelijke gezindte:
  Christelijk Gereformeerd
• Woon/standplaats:
  Aalten
• Status:
  Actief

1502 artikelen

Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven