Kijkende leraar

Ik zit hier al een tijdje mee. Een leraar keek tijdens de lessen steeds naar me en zat dan steeds te lachen. Ik ben erg verlegen en probeerde dan maar weg te kruipen achter degene die voor me zat. Maar dan ging die leraar wel ergens staan dat hij me toch aan kon kijken. Nu moesten we voor de vakantie onze boeken inleveren, en toen zei hij ineens tegen me dat hij van me houdt en daar niets aan kan doen. Ik heb nu geen les meer van hem, maar ik zit er toch wel heel erg mee. Wat moet ik doen?

Beste vragenstelster,
 
Ik ben zelf leraar geweest, dus kan me iets in de situatie verplaatsen. Zoals je het verhaal vertelt, komt het me wel zorgelijk over, omdat ik me niet helemaal kan voorstellen dat hier sprake is van een misverstand vanuit de leraar naar jou toe en andersom. Maar misschien dat het toch zo is dat je deze docent verkeerd hebt begrepen en dat hij er verder niets mee bedoeld heeft.
 
Maar zelfs als je hem verkeerd hebt begrepen (iets dat ik me vanuit het verhaal zoals jij het vertelt, niet helemaal kan voorstellen), zit jij met dit gevoel. Ik vermoed dat je een mentor hebt en ook dat er een vertrouwenspersoon op school is. Als die er zijn, kun je het beste je verhaal aan hen voorleggen: los van de vraag wie er gelijk heeft, zullen zij naar je verhaal moeten luisteren en dat terugkoppelen naar de docent in kwestie. Dan kun jij neerleggen, hoe jij deze situatie beleeft en beleefd hebt en ik denk dat dit al kan opluchten.

Je kunt ook iemand op school opzoeken, die jij vertrouwt en daar je verhaal neerleggen. Het lijkt me dat ze daar dan wel iets mee doen.
 
Ik hoop dat deze adviezen je helpen. Hoe dan ook sterkt en ik hoop dat de situatie tot een oplossing mag komen.
 
Hartelijke groet,
M. W. Muilwijk