Vraag
Ik heb een vriend en die is niet gelovig. Zelf ga ik naar de Ger. Gem. Maar nu vroeg ik me af hoe dat dan gaat met trouwen. Mijn vriend is niet gedoopt en heeft ook geen belijdenis gedaan. Ik hoop volgend jaar belijdenis te gaan doen. En ik ben zelf wel gedoopt. Maar nu wil ik zelf wel heel graag trouwen voor de kerk en mijn vriend ook wel, maar kan dat wel? Of moet hij dan ook eerst gedoopt worden, enzo?
Antwoord
In de Bijbel staat dat je geen juk mag aantrekken met een ongelovige. Dat betekent heel simpel dat je als christen niet mag trouwen met iemand die niet christen is. Ik denk dat je van je kerkenraad geen toestemming zult krijgen om in deze omstandigheden belijdenis te doen. Ik heb in de praktijk ook zoveel pijn en verdriet meegemaakt door gemengde huwelijken dat ik je echt afraad om zo’n huwelijk aan te gaan. Dat zal zeker pijn doen, maar je vraagt naar de bijbelse weg. Er zijn bijna altijd problemen met de opvoeding, als je kinderen mag krijgen. Als je eenmaal getrouwd bent, wordt het vaak een compromis om maar één keer naar de kerk te gaan omdat de andere partner een heel andere zondagbesteding wil. Vaak willen ‘ongelovige vaders’ niet dat hun kinderen gedoopt worden. De verleiding voor kinderen is vaak dat ze liever met papa mee gaan zeilen op zondag dan met mama mee naar de kerk. Denk nog eens heel goed na over je situatie en je keus.
In de huwelijksdienst beloof je elkaar trouw als "godvrezend man" en als "vrome vrouw". Zo staat het in het huwelijksformulier. Het kan natuurlijk zijn dan je vriend graag christen wil worden, meegaat naar de kerk en volwassen gedoopt wil worden. Als iemand volwassen gedoopt is, is die persoon christen geworden. Dan is er geen verhindering voor een kerkelijk huwelijk. Hoe je het ook wendt of keert, er is bekering nodig. Daar nodigt de Heere ons toe uit. Voor de eerste bekering en de dagelijkse bekering. Dat is geen kleine zaak, maar wie hier oprecht mee bezig is, zal antwoord krijgen op zijn vragen en ervaren dat de Heere Zelf wil schenken wat Hij van ons vraagt. Heel veel sterkte met de overdenking en overweging van de argumenten die ik voor je heb aangedragen.
Ds. C. G. Vreugdenhil
Dit artikel is beantwoord door
Ds. C.G. Vreugdenhil
- Geboortedatum:02-04-1946
- Kerkelijke gezindte:Gereformeerde Gemeenten
- Woon/standplaats:Houten
- Status:Actief
Bijzonderheden:
Emeritus-predikant
Bekijk ook:
Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven
Ik weet hoe het is en geloof me, het is veel moeilijker dan je nu denkt.
Je komt zoveel dingen tegen, waar jullie anders over denken. Bid God of Hij je wilt helpen om de juiste beslissing te nemen. Sterkte en ik zal voor jullie bidden.
Het probleem dat jij hierboven omschrijft is ook het mijne maar dan precies omgedraaid!
Ik heb een christelijke vriend (ook uit de Ger. Gem).
Ik ben niet gelovig hoe de meeste me noemen,, ookal geloof ik met me hart wél! maar dat komt omdat ik niet gedoopt ben etc ?maar dat heeft andere 'vroegere-familie achtergrond redenen' ... zou dat allemaal heel graag willen!
We praten vaak over ons huwelijk hoe we het zouden doen, ik stel hem ook vaak vragen of hij het zeker weet en of hij in de kerk met mij wilt trouwen.
Dat wilt hij niet, en ik snap aan de andere kant wel waarom.
Ookal zou ík persoonlijk wel voor God willen trouwen.. alleen vind ik dat als ongelovige 'niet kunnen'..
ik hou heel veel van hem en weet ook dat we niet zomaar uit elkaar zouden gaan maar we praten/denken er alsnog heel veel over na..
En wat Mina zegt: Bid om God's hulp...
Gods Zegen,
praat er thuis samen met je ouders over, plan wekelijks een gesprek met ouders erbij, lees samen de bijbel en begin met een kinderbijbel van b.v. Vreugdehil, daar staan ook vragen onder de verhalen zodat je vriend kan merken of hij het begrepen heeft, enz.
dan kun je samen naar belijdeniscatechisatie, kan jouw vriend gedoopt worden en kunnen jullie trouwen.
dit alles als jouw vriend hier open voor staat, zich wil verdiepen in geloof, geloofszaken, kerk, kerkverbanden, belijdenis enz.
is jouw vriend echter niet van plan zich te verdiepen, niet van plan met je mee te gaan naar de kerk dan wordt het voor jou moeilijk.
dit zeg ik niet zomaar maar ik spreek uit ervaring! je weet nooit wat Gods weg is met jouw vriend, je mag hem niet zondermeer laten zitten "omdat hij niet gelooft"! Nee, misschien is hij wel op jouw weg gebracht om hem tot God te leiden!
Heb moeite met de kortzichtige invulling, een christen aan de buitenkant is dan de gelovige die bedoelt wordt in de Bijbel.
Iemand buiten de kerk kan met heel zijn hart op zoek zijn naar God, en iemand binnen de kerkmuren kan innerlijk al helemaal losgescheurd zijn van God.
Een gelovige is voor mij iemand die met zijn hart gelooft, of hiernaar zoekende is. Laten we door onze menselijke instellingen heen prikken en op zoek gaan naar de echte waarheid van iemand in zijn hart. Zo bereiken we misschien de wereld om ons heen, niet door anderen per definitie als ongelovigen te beschouwen. Vind dit erg verdrietig zo'n benadering.
God kijkt naar ons hart, niet naar ons lidmaatschap bij die of die kerk.
