Geen warmte in kerk

Ik ben lid van de Ger. Gem,, 16 jaar, en ben sinds kort -door de invloed van anderen- echt gaan nadenken over geloof, Jezus, hel of hemel, dood of leven. Ik heb voor Hem gekozen, maar vind het zo moeilijk. Het leven is zo zwaar, problemen zijn er zo veel. Als ik kijk naar met wie ik praat over God zijn dat wel mensen uit de kerk, maar ik praat met ze omdat ik vrienden ben. De kerk heeft voor mij geen warmte ofzo. Hoe komt dat? Waarom geven er zo weinig mensen uiting van het geloof in Hem en waarom zijn we zo vaak zo afstandelijk? Dit zijn meerdere vragen tegelijk maar ik hoop op een antwoord.

Beste vriend(in),

Ik las pas dat de Reformator Calvijn "duidelijk oog heeft voor het beslissend belang van de tienerleeftijd. Het is volgens hem een kruispunt in het leven waarop een jongere kiest welke levensweg hij in zal slaan. Daarbij kan de jongere alleen leiding vinden in Gods Woord." (1) Calvijn zegt dan eigenlijk hetzelfde als Salomo "Leer de jongen de eerste beginselen naar de eis zijns wegs; als hij ook oud zal geworden zijn, zal hij daarvan niet afwijken"(Spreuken 22:6). En wat zijn dan die eerste beginselen van Salomo en Calvijn? Dat zijn kennis van God en kennis van onszelf.

Daarmee heb ik heel kort samengevat wat ik je wil antwoorden. Maar hoe ga je daarmee om? Je schrijft dat je -door de invloed van anderen- echt bent gaan nadenken en voor Hem hebt gekozen. Wat bedoel je daarmee en wat zegt Gods Woord daarover? Realiseer je je dat dat niet je eerste keuze was. Wij allemaal, jij en ik, hebben al eerder een keuze gemaakt, toen Adam ervoor koos God niet te gehoorzamen. De bijbelse zelfkennis geeft dan een diep wantrouwen om door een nieuwe, eigen keuze, dit weer goed te maken. Daarvoor  is de kwaal te ernstig, te diep. Zou ook een Moorman (zelf) zijn huid veranderen of een luipaard (zelf) zijn vlekken? En zegt Paulus het niet in Rom. 3: Er is niemand die God zoekt, niemand die naar God vraagt? Die zelfkennis (we spreken dan over ontdekking) doet ernaar vragen òf er nog wel een oplossing is, die moet van de andere kant, van Gods kant komen. Wanneer de Heere zicht daarop geeft door de bediening van Zijn Woord is dat een wonder, zoals Hij dat ook zelf zegt "Ik ben gevonden van degenen die naar Mij niet vraagden." Niet mijn keuze , maar Zijn keuze is het fundament van de christelijke hoop. De  apostel Johannes getuigt daar zo rijk van als hij schrijft: "we hebben Hem lief, omdat Hij ons eerst heeft liefgehad."
 
Ik hoop dat je in je omgeving mensen tegenkomt die iets van dat wonder uitstralen, dat hoeven er maar enkelen te zijn, je kunt of hoeft ook niet met iedereen je heel persoonlijke vragen te delen. Laat de Heere er maar vanaf weten, dat is het beste adres. Dan komen er ‘vanzelf’ mensen op je weg die je begrijpen. Hij geeft onderwijs dat je nooit vergeet, maak gebruik van de middelen (het persoonlijk lezen van Gods Woord, opgaan onder de prediking). Vraag om Gods onderwijs over de vragen naar Gods kennis en zelfkennis. Van Hem mag je vragen Christuskennis, in Wie al Gods wijsheid is , die de Weg, de Waarheid en het Leven is. Vraag om Zijn licht en leiding zodat je het zult mogen instemmen: "Ik heb het zelf uit Zijne mond gehoord."

Met hartelijke groet,
Dr. G. van der Hoek, Krimpen aan den IJssel

(1) Prof. J. Selderhuis in het artikel Calvijn  en de jeugd van de kerk in het boekje De onbekende Calvijn, een veelkleurig portret, Kok, 2010

Dit artikel is beantwoord door

dr. G. van der Hoek

• Geboortedatum:
  28-05-1945
• Kerkelijke gezindte:
  Gereformeerde Gemeenten
• Woon/standplaats:
  Krimpen a/d IJssel
• Status:
  Inactief

15 artikelen

Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven