Vraag
Ik heb een pleegmoeder en ik vraag mij af of pleegkinderen, wanneer ze niet door hun ouders ten doop gehouden zijn, of je dan als pleegouders dat bij je pleegkinderen mag doen. Het is toch een heel naar gevoel dat mijn eigen kinderen een verbond met de Heere God hebben en de pleegkinderen niet. Zeker voor de pleegkinderen die minimaal tot hun achttiende blijven. Op dit moment is daar geen sprake van. De kinderen zijn toevallig allemaal gedoopt.
Antwoord
Beste vragensteller,
Ik probeer eerst je vraag goed weer te geven. Je vraag betreft kinderen, die in hun prille leeftijd niet door hun eigen ouders ten doop werden gehouden. Die kinderen werden in een later stadium wel door hun pleegouders naar de doopvont gebracht. Je vraag is vervolgens: mag dat?
Om die vraag te beantwoorden, moeten we ons in de bijbelse gegevens verdiepen. Daarin lezen we, dat de ‘gewone’ weg waarlangs de Heere de beloften van Zijn verbond waar maakt, die van ouders en kinderen is. Dat is ook begrijpelijk, want de relatie ouders-kinderen is heel hecht en onvergelijkbaar met elke relatie dan ook. De wondere instelling van het gezin wil de Heere gebruiken, om Zijn Koninkrijk te bouwen. Daarom klinken de woorden "van geslacht tot geslacht" meer dan eens. Het bovenstaande neemt echter niet weg dat kinderen niet altijd langs de natuurlijke weg tot het gezin behoren, maar ook via adoptie. Zo’n kind heeft volgend de burgerlijke wet dezelfde rechten en plichten als een ‘eigen’ kind. In de Bijbel lezen we ook regelmatig van buitenstaanders, die gevoegd worden bij hen, die op het erf van het verbond leven. Denk bijvoorbeeld aan Psalm 87.
Maar het belangrijkste is, dat de gave van Gods genade juist heel sterk in de beelden van de adoptie wordt weergegeven. Dat lezen we vooral in de Romeinenbrief: Gods kinderen waren eerst kinderen des toorns, maar ze worden in genade aangenomen. In volle rechten en plichten, zozeer zelfs, dat zij de Heere als "Abba – Vader" aanspreken. Op grond van deze Schriftgegevens zeg ik vrijmoedig, dat de beloften van Gods verbond zowel aan eigen kinderen als aan pleegkinderen worden toegezegd.
Je vindt het een "naar gevoel", dat je eventuele eigen kinderen daarin zouden delen en pleegkinderen niet. Dat onderscheid behoeven we gelukkig niet te maken. Immers, als het goed is, zullen ouders aan pleegkinderen evenveel liefde geven als aan hun eigen kinderen. Waarom? Omdat ze hen als eigen kinderen beschouwen.
Verder spreek je over pleegkinderen, "die tot hun achttiende blijven". Deze zin begrijp ik niet helemaal. Je bedoelt pleegkinderen, die met hun achttiende verjaardag het pleeggezin verlaten? Hoe dan ook: het tijdstip, waarop men dat gezin verlaat, heeft geen invloed op de waarde van de doop.
Dit alles brengt ons tot de verwondering over Gods genade. Je ziet regelmatig, dat kinderen, die buiten de Bijbel opgroeiden, in een ander gezin met het Woord van God in aanraking komen. En wat is het groot, als je denkt aan die kleine kindertjes, die in een ver land geboren werden. Door Gods leiding vinden zij hier hun plaats op het erf van het verbond. Niet als tweede-rangs, maar voluit. En dan geldt uiteraard: we worden allen, of we ‘natuurlijke’ kinderen zijn of ‘geadopteerde’ kinderen, geroepen om te leven naar de geboden van de Heere. Op dat punt is er ook geen onderscheid.
Ik hoop dat ik je door mijn antwoord wat verder heb kunnen helpen.
Ds. W. Arkeraats
Dit artikel is beantwoord door
Ds. W. Arkeraats
- Geboortedatum:09-08-1946
- Kerkelijke gezindte:PKN (Hervormd)
- Woon/standplaats:Hardinxveld Giessendam
- Status:Actief
Bijzonderheden:
Emeritus
Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven
Ik zelf kom uit een gezin waar adoptie en pleegkinderen samen wonen.
Het verschil tussen adoptie en pleegkinderen is dat een adoptie kind een wettelijk kind vd ouders is. En een pleegkind kan/mag door een bepaalde situatie niét meer thuis wonen. Bij pleegkinderen hebben de biologische ouders geen afstand gedaan bij adoptie wel.
Bij mijn weten moet er voor belangrijke beslissingen bij pleegkinderen eerst toestemming worden gevraagd. Via de pleegzorg stichting danwel aan de biologische ouders.
Dus pleegkinderen uit eigen overtuiging laten dopen, met de ervaring die ik rond pleegzorg heb, mag dit niét zomaar gebeuren. Er moet eerst toestemming gevraagd worden
Overigens is het zieleheil van een kind niet gebonden aan het sprenkelen met water. Het zieleheil is afhankelijk van de Allerhoogste Rechtvaardige Rechter en diens oordeel is rechtvaardiger dan wij ooit zouden kunnen verzinnen.
Daarnaast is de keuze voor Christus niet een keuze voor de ouders, maar voor het kind!
De doop is in deze dus niet "nodig" voor het zieleheil en de angst of je pleegkinderen opgenomen worden in God's koninkrijk ongegrond!
Een kind is een nieuwe schepping, een creatie van onze Schepper. Zal Hij dat dan los laten bij de geboorte?
Nee, natuurlijk niet. Er blijft een verbond met die nieuwe mens, totdat hij/zij tot volwassenheid komt en zelf kan beslissen of hij/zij een verbond met God wil door de Here Jezus.
Daar is geen doop en besprenkeling met water voor nodig.
Vaak hebben pleegkinderen ook een islamitische, hindoe of andere godsdienst als achtergrond. Ze worden natuurlijk liefdevol opgevangen in een Christelijk gezin maar ik denk dat dopen dan een stap te ver is. Die keuze kunnen ze maken als ze volwassen zijn. Sterker nog ik denk dat als je een van oorsprong islamitisch kind gaat dopen het zelfs in gevaar kan worden gebracht c.q. het kan worden verstoten door zijn biologische ouders.
Wat ik als adoptieouder nog steeds een grote schande vind is dat sommige kerken ter rechterzijde adoptiekinderen niet willen dopen. Zeze kerken zijn mijn insziens behoorlijk fout cq. racistisch bezig. Een kind afwijzen omdat het uit een ander land komt of een ander kleurtje heeft.
Als jij gelooft dat de doop een teken van je geloof is kun je pleegkinderen die dat niet doen dus niet laten dopen. Dan kan dat pas als ze zelf zeggen te geloven en gedoopt te willen worden.
Als je gelooft dat het een verbondsdoop betreft is het ook heel simpel omdat de doop dan is gebaseerd op de besnijdenis. En toen die is ingesteld moest iedereen die tot je huis behoorde besneden worden, ook degenen waarvan God allang wist dat ze over een jaar zouden vertrekken. Het gaat er dan dus om wie op dit moment lid is van jouw huis, en dus kun je een pleegkind dan laten dopen.
We hebben ook met de nederlandse wet te maken dus dat kan dan natuurlijk alleen na een 'geen bezwaar' van de biologische ouders.
Ik ben het met je eens, ik ga ook al een vergelijkbare uitleg.
@plderoos
Het gaat er dan dus om wie op dit moment lid is van jouw huis, en dus kun je een pleegkind dan laten dopen.
We hebben ook met de nederlandse wet te maken dus dat kan dan natuurlijk alleen na een 'geen bezwaar' van de biologische ouders.
Goed dat je die laatste zin erbij zet. maar toch ben ik het met de regel: Het gaat er dan dus om wie op dit moment lid is van jouw huis, en dus kun je een pleegkind dan laten dopen. niet eens. Dit omdat ik vind dat iemand zelf voor de volle 100% de keuze tot doop moet kunnen maken.
Alhoewel aangaande de kinderdoop ik Luther hierin niet helemaal navolgen kan omdat ik van mening ben dat dit toch meer menselijk dan Bijbels is, kan ik er wel enig begrip en sympathie voor opbrengen.
Wat ik dan echter erg dan tegenstrijdig vindt is dat in sommige kerken de doop wordt gezien als een teken van dit 'verbond' (de belofte) dat dit ook voor hen is en tegelijkertijd wordt er twijfel gezaaid of ze wel zijn uitverkoren en of het wel voor hen is. Daarmee spreken ze dus hun eigen doop tegen nietwaar?
