Vraag
Het lukt mij niet echt om er op internet achter te komen hoe Jordanië t.o.v. Israel staat. Kunt u mij hier antwoord op geven? Hoe zit het met de andere landen rond Israel? Welk land staat wel positief t.o.v. Israel?
Antwoord
Eigenlijk is er geen enkel land dat positief tegenover Israel, de beminden om der vaderen wil, staat. Jarenlang heeft Nederland zich achter Israel geschaard, maar daar is niet veel meer van over. Denk aan mensen als Gretta Duisenberg en Dries van Agt. Ook de steun van de Verenigde Staten brokkelt steeds meer af. In de Bijbel staat over Gods volk geschreven: "Zie een volk dat alleen woont en onder de natiën zich niet rekent", Numeri 23:9.
Wat betreft de directe buurlanden:
-De toch al koele relatie met Egypte is, sinds de val van Mubarak, aanzienlijk verslechterd.
-Jordanië heeft altijd een dubbel houding t.a.v. Israel ingenomen, maar ze kozen uiteindelijk de kant van de vijand. Tussen Jordanie en Israel is officieel ene staakt het vuren. En dat is heel iets anders dan vrede.
-Vooral Syrië is enorm vijandig.
- Iran is aartsvijand nummer 1 van Israel.
- Irak bestookte in 1991 tel Aviv met raketten.
-Extremistische organisaties als Hamas en Hezbollah hebben de vernietiging van de staat Israel in hun doelstelling staan.
Interessant is Lukas 21:29-31, waar Jezus Zijn rede over de laatste dingen houdt en daarin voorzegt: "Ziet de vijgenboom en alle bomen, wanneer zij al uitlopen en u dit ziet, dan weet u uit uzelf dat de zomer al nabij is." Met het uitspruiten van de vijgenboom wordt het herstel van Israel in het land bedoeld (sinds 1948: de heroprichting van de joodse staat en 1967 de verovering van Oud Jeruzalem inclusief de tempelberg en in 1980 werd Jeruzalem uitgeroepen tot eeuwige hoofdstad van Israel). Dit zal gepaard gaan met het uitspruiten van alle bomen. dat wil zeggen: niet alleen de staat Israel komt weer op de wereldkaart, maar vele nieuwe staten, die ook eeuwenlang hebben gesluimerd, komen weer tot leven in het Midden Oosten. Het herstel van de Joodse staat en de ontwikkeling van al die bomen luidt de eindtijd in, die uitloopt op de grote zomer = wederkomst van Christus.
Pas in de 20e eeuw begon de kaart van het Midden-Oosten steeds meer de huidige vorm te krijgen. De veranderingen in het Midden Oosten werden op gang gebracht na de Eerste Wereldoorlog (de val van het machtige Turkse rijk). Toen kwamen voor het eerst de staten Iran en Irak en Syrie en werd aan de oostkant van de Jordaan de Arabische staat Jordanie gesticht. De ander bomen gingen ook uitlopen.
1. Syrie: In 1919 had het Arabische nationale congres in Damascus al Syrie en Irak tot twee aparte staten uitgeroepen.
2. Filistea (= Gazastrook: de huidige Palestijnen): voor 1948 hadden de Palestijnen nauwelijks een eigen identiteit.
3. Ammon en Moab (= Jordanie met als hoofdstad Amman!)
4. Edom (= Saoedi –Aarabie).
5. Jordanie; verwierf na 1946 volledig onafhankelijkheid.
6. Zelfs het vroegere Romeinse rijk is herleefd in de Europese Unie.
7. Egypte.
Israel is terug op het wereldtoneel, maar Israels vijanden evenzeer. Er zijns sinds de stichting van de staat Israel vier oorlogen en twee intifada’s geweest.
1948: Jordanie viel samen met Egyptische en Syrische en Irakese troepen de nieuwe staat Israel aan.
1956: De Suezcrisis.
1967: De zesdaagse oorlog: met Egypte. Ondanks dat Israel aan Jordanie een waarschuwing had gegeven niet aan de oorlog mee te doen, met de belofte dat ze dan met rust zouden worden gelaten, begon het samen met Syrie alsnog Israel aan te vallen. Ze werden verslagen: de Golan Hoogte, het Bijbelse Judea en Samaria (= Westbank) en Oost-Jeruzalem werden veroverd. NB: Toen de Jordaniers van 1948–1967 negentien jaar lang het oostelijk deel van Jeruzalem bezet hielden, vernietigden ze tientallen joodse synagogen en maakten ze het leven van de Joden in dat deel van de stad onverdraaglijk.
1973: Op de heiligste dag op de joodse kalender (jom kippoer) vielen Egypte en Syrië Israel aan.
1987-1993: De eerste intifada (opstand van de Palestijnen in ‘bezette’ gebieden).
2000: De tweede intifada.
Kortom: het nietige Israel (als een kleine David) staat sinds 1948 tegen over een reusachtige overmacht aan Arabieren en Iraniers, terwijl de steun uit het Westen steeds meer afbrokkelt. Ondanks vele vredespogingen en vredesvoorstellen, blijft het explosiegevaar zeer hoog. Pas bij de komst van Jezus de Messias, zal Hij als de Vredevorst Zijn vrederijk stichten en Zijn sjaloom wereldwijd doen worden. Wij verwachten die grote dag met groot verlangen!
Ds. M. M. van Campen
Dit artikel is beantwoord door
Ds. M. M. van Campen
- Geboortedatum:02-03-1965
- Kerkelijke gezindte:PKN (Hervormd)
- Woon/standplaats:Rotterdam-Zuid
- Status:Inactief
