(...) Ik verlang toch ook naar de Heere Jezus, maar ik ben oprecht bang om een n...

Geachte evangelist Van Dooijeweert. Ik las in een antwoord van u het volgende: "En weet je: Er zijn mensen die willen hun misschientje eigenlijk niet kwijt. Zij zijn bang voor het heldere geloofsleven. Want dat begint met naakte zondaar zijn voor God. En dat durven (of willen) ze niet." Dit is nu precies mijn nood. Ik kan en wil daar eigenlijk niet komen. Wat moet ik toch doen, want ik kom hier nooit uit! Dat woordje "durven" ervaar ik ook. Ik durf bijna geen naakte zondaar te zijn. Het staat me allemaal zo ontzaggelijk in de weg. Ik verlang toch ook naar de Heere Jezus, maar ik ben oprecht bang om een naakte zondaar te zijn. Hoe kan dit toch?

Lieve broeder of zuster,

Ik denk dat ik je nood een beetje kan begrijpen, laat ik dat voorop stellen. Ik geloof dat deze worstelingen vaak bij de diepe valkuilen behoren die satan opzet. Hij construeert die valkuilen heel goed en uiterst geraffineerd. Hij maakt daarbij gebruik van ons karakter, onze omgeving met zijn gebruiken en opvattingen. Hij probeert de preek negatief te beïnvloeden. Je oren toe te sluiten voor het evangelie. Hij voert van alles aan om je ogen te sluiten voor de bereidwilligheid van Jezus om een slecht mens te ontvangen. Hij zal niet nalaten om dag na dag en uur na uur alle dogmatiek die je maar ooit gehoord hebt voor je uit te stallen... en je aan tonen dat het voor jou niet kan.

Als de Heilige Geest je ogen opent voor de werkelijkheid van je bestaan springt de duivel er bovenop. Waarom dat allemaal? Hij wil jou niet bij Jezus hebben! Waarom niet? Omdat hij weet dat je dan gered bent en dat wil hij voorkomen. Hij wil je in zijn macht houden. Hij begeert je eeuwig verderf. Je eeuwige ondergang.

En nu onze grote nood: We zijn hem “toe-gevallen”. Ik zeg het een beetje ouderwets, maar het is de werkelijkheid. Wat houdt het in dat we hem toegevallen zijn? Dat we niet bij Jezus kunnen komen... Maar nog veel erger: dat we niet bij Jezus willen komen. Ons weerbarstig hart houdt zich vast aan van alles en nog wat en de jaren verstrijken zonder dat we ons aan Jezus voeten durven (willen) neerwerpen om door Hem gered te worden. In onze dagen komt daar nog een heel gevaarlijke gedachte bij: Ik moet meer met de Heere gaan leven. Ik moet mijn leven toewijden aan Hem. Ik moet... Ik moet...

Maar al met al zak je steeds verder weg in de vragen die je bespringen. In deze periode dat wij in Peru zijn, (je weet misschien dat wij hier les geven aan dominees, evangelisten, zendelingen en hun vrouwen?) heeft de Heere me steeds dieper ingeleid in het grote geheim: “Jezus alleen”. Wat is het toch erg als we ons niet aan Hem durven (willen) toevertrouwen! Hij is van God de Vader gegeven tot onze zaligheid. Niet voor de zaligheid van engelen, maar van zondaren. Die niet kunnen en niet willen geloven. Die niet kunnen en willen buigen voor het eenzijdige van “zalig worden”.

Lieve  broeder of zuster; zalig worden kun je alleen als je je helemaal overgeeft aan Jezus. En als je dat “niet wilt” of “niet durft”, moet je niet wegkruipen achter “niet kunnen”. Erken aan de voeten van onze lieve, trouwe, gewillige Zaligmaker je onwil. Hij wacht om je te zaligen. Er is van Zijn kant niets in de weg. Hij steekt Zijn armen naar je uit: “Wendt u naar Mij toe, wordt behouden...” Hij gaf en geeft Zichzelf. Hij geeft Zijn Woord. Hij geeft Zijn Geest. En Hijzelf... en Zijn Woord... en Zijn Geest... getuigen volmondig hetzelfde: KOM! En dan zeg je nu misschien: Nou ben ik nog geen stap verder want ik wil weten hoe ik het moet doen...

En dat is nu net het geheim dat je zelf moet ontdekken!! Ik kan alleen proberen om je over te halen om alles overboord te gooien en je onvoorwaardelijk naar de Heere Jezus te wenden. Ik kan je alleen maar proberen te lokken door je op de liefelijkheid van het evangelie te wijzen, op de nodigende Jezus die geen enkele voorwaarde stelt. Die alleen zegt: KOM! Lieve broeder of zuster, het is zo heerlijk om al je dwarsheid, al je onwilligheid, al je onkunde en het verkeerd begrijpen van de dingen, bij de Heiland uit te schreeuwen en dan maar als een arme ellendige aan Zijn voeten neer te liggen. Maar dan ook tegelijk je handen op te houden als een bedelaar: Heere ontferm U over mij.

Weet je wat er dan gebeurt? Dan buigt Hij Zich over je heen en legt Zijn rechterhand op je: Vrees niet, Ik ben de Eerste en de Laatste, Die leef en Ik ben dood geweest. En Ik leef in alle eeuwigheid. En: Wie in Mij gelooft zal leven, ook al was hij gestorven. Ook al is hij/zij in zichzelf zo dood en zo hard als een brok graniet. Hij maakt immers levend door Zijn Geest. En die Geest leidt je altijd naar Jezus, niet naar allerlei eindeloos getob en geworstel zonder licht. Hij brengt je in het volle Licht: Jezus. Hoop op God en je hart zal vrolijk leven. Bij Hem is alles wat jij nodig hebt. Bij Hem kun je alles kwijt wat jij kwijt moet!

Hartelijke groeten en tot dienst bereid,
Evangelist J. W. N. van Dooijeweert, Waddinxveen/Peru

Dit artikel is beantwoord door

J.W.N. van Dooijeweert

• Geboortedatum:
  23-01-1938
• Kerkelijke gezindte:
  Gereformeerde Gemeenten
• Woon/standplaats:
  Waddinxveen
• Status:
  Actief

262 artikelen

Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven