Vraag
Ik ben een 23-jarige vrouw die zich vaak erg eenzaam voelt. Ik heb autisme en heb het daar moeilijk mee. Vaak zou ik wel willen dat ik iemand anders was. Ook vind ik het moeilijk dat ik nog geen man heb, terwijl ik om me heen zie dat veel mensen trouwen en gelukkig met elkaar zijn. Ik zou ook zo graag willen trouwen en kinderen willen. Mijn dagen lijken vaak zo zinloos, gevuld met verplichtingen en eisen. Ik voel me vaak ongezien, zelfs door degenen die dicht bij me staan en veel van mij houden. Het is misschien wel egoistisch dat ik dit zeg, maar ik wil meer. Ik wil graag iets betekenen in Gods koninkrijk en voel me eenzaam en leeg en onbelangrijk. Ook het geloof vind ik moeilijk. Ik vind het heel moeilijk om me dankbaar te voelen voor alles wat God me heeft gegeven. Ik weet het wel met mijn verstand, maar het is zo moeilijk om het echt tot me door te laten dringen. Mijn diepe verlangens gaan gewoon niet weg. En dus verwen ik mezelf. Ik droom weg in een fantasiewereld om water te vinden voor mijn dorstige hart. Romans, films, etc. bieden allemaal voedsel voor mijn fantasieleven, waarin dromen over een relatie de plaats innemen -heel even maar- van het ware. Ook probeer ik me vaak voor te stellen dat er hele erge dingen bij mij gebeuren (dat ik vals beschuldigd word, of dat mij geweld wordt aangedaan) en dat God dan heel dicht bij mij is en ik dit ook voel en ervaar en ook voel dat God heel veel van mij houdt. Ook probeer ik mij wel eens voor te stellen dat ik sterf voor mijn geloof en dat ik dan in de hemel kom en God heel blij met mij is. Zo zit ik vaak te dagdromen, maar het is niet echt bevredigend, ik voel me zo leeg daarna en God lijkt alleen maar verder weg. Ik weet dat God wil dat ik Hem liefheb en dat Hij op de eerste plaats wil komen in mijn leven. En elke keer keer ik weer bij Hem terug en vraag ik om vergeving, maar elke keer zoek ik het toch weer in die fantasiën als ik me weer eenzaam en ongelukkig voel. Ik zou zo graag willen dat ik meer liefde tot God voelde en ook besefte hoeveel Jezus van mij houdt en wat Hij voor mij heeft gedaan aan het kruis. Ik ben soms zo jaloers om mensen die gelukkig getrouwd zijn en zo veel van Jezus houden en ook zo blij zijn en positief in het leven staan. Dan denk ik, waar is God nou en hoe kan ik Hem nou bereiken (ik vind Bijbellezen en bidden zo moeilijk)! Ik weet dat niemand mij kan helpen, dus ik vraag alleen om voor mij te bidden. Dat ik ook vreugde zal vinden in God en de kracht zal krijgen om niet meer zulke verkeerde gedachten te koesteren. Om niet meer te leven op mijn gevoel, maar op wat God zegt in Zijn Woord. En dat er dan ook echt verandering zal komen en ik zal groeien in mijn geloof.
Antwoord
Beste vraagsteller,
Hartelijk dank voor je vraag waarin je je heel kwetsbaar opstelt en een diepe blik geeft in je (innerlijk) leven. Heel moedig dat je dit hebt opgeschreven. Dit wil ik erop zeggen.
Ik denk dat je het beste een keer met een ambtsdrager over de dingen die je schrijft, kunt gaan praten. Je stelt zoveel aan de orde, dat daar niet in een aantal regels via Refoweb op een goede manier op in te gaan is. Hier is echt een pastoraal gesprek nodig met iemand die kan luisteren, kan invoelen wat je bedoelt, verstand heeft van autisme en kennis heeft van het werk van de Heilige Geest in mensenlevens. Ik hoop dat je zo'n dominee hebt, of dat een van de ouderlingen van jullie gemeente dit kan. Kijk eens om je heen om te zien wie wat voor jou zou kunnen betekenen. Ik zou echt hierover gaan praten en geloof vast dat je zo verder te helpen bent.
Ik kan me voorstellen dat je heel erg verlangd naar een relatie. En dat je je, omdat je die op dit moment niet hebt, heel erg eenzaam voelt. Omdat ik het een en ander over autisme weet en daar regelmatig lezingen over houd en zodoende ook veel mensen spreek die autistisch zijn, vraag ik me wel af of je in staat zult zijn om een relatie aan te gaan en te onderhouden. Juist voor mensen met autisme is dat vaak heel moeilijk, omdat het in een relatie aankomt op een goede communicatie, elkaar goed aanvoelen, liefde aan elkaar geven, etc. En daar hebben veel autistische mensen moeite mee. Denk jij dat je dat zult kunnen? En wat is er allemaal niet nodig voor de opvoeding van kinderen? Zul je kinderen kunnen opvoeden met je autisme? Of zullen er daardoor telkens problemen ontstaan, waar je natuurlijk zelf niet aan kunt doen, maar die het leven wel heel moeilijk (kunnen) maken. Ook deze dingen zou je met een ambtsdrager kunnen bespreken.
En hij kan ook allerlei geloofsvragen met je bespreken. En aan het einde van het gesprek de Bijbel met je lezen en een gebed met en voor je doen. Ik zou die weg opgaan, als ik jou was. Onder de zegen van de HEERE zou het veel voor je kunnen gaan betekenen!
Hartelijke groeten en veel sterkte in je leven.
Ds. C. J. Droger
Dit artikel is beantwoord door
Ds. C.J. Droger
- Geboortedatum:10-01-1963
- Kerkelijke gezindte:Christelijk Gereformeerd
- Woon/standplaats:Vlaardingen
- Status:Actief
Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven
Veilig bij God, over autisme, geloof en kerk van Dr. Hanneke Schaap-Jonker en Jannine van Schothorst-van Roekel
Vind het trouwens ook moedig van je om dit alles te vertellen.
Moeilijk he, leven met autisme, allerlei verlangens wat bij andere mensen zo gemakkelijk gaat, jaloezie wat erbij komt kijken. Geen echte bevrediging vinden buiten de Heere Jezus en je dus wat ongelukkig voelen. Over het geloof heb je ook vragen. Dingen die je wilt, lijken zo ver weg.
Je lijkt eigenlijk wel op mij. Ik herken heel veel van jou, maar dan van een paar jaar geleden. Sjoh, wat had ik het toen enorm zwaar, het was haast niet uit te houden en toch moest ik verder leven. ik geloofde niet dat het leven voor mij mooi kon worden. Ik heb ook autisme, maar de Heere heeft me zo ontzettend geholpen (en dat terwijl ik jaren Hem niet toeliet in mijn leven, want ik was enorm verbitterd). Maar de Heere heeft veel woorden van verschillende kinderen van Hem (die met mij gesprekken hadden) gezegend, want ik heb er veel van geleerd! Nu heb ik niet alle doelen bereikt, die ik jaren geleden dacht te moeten behalen voor ik gelukkig kon zijn, maar God heeft me andere dingen gegeven, veel mooiere dingen. Bovendien mag ik nu weten dat ik Zijn kind ben, Hij voor mij zorgt. Lieve vraagsteller, als je wilt, kunnen we er verder over praten, want jij kan ook zoveel meer blijdschap in je leven ervaren. Ik ben geen ambtsdrager, maar ik heb de Heere wel gebeden of ik mensen mag helpen. Weet je, ik heb zoveel gekregen van de Heere, nu wil ik dit graag anderen doorgeven, zodat ze ook mogen zien wat een enorme grote rijkdom er in de Heere Jezus is! Vrede, liefde, blijdschap, geloof, hoop, goedheid, geduld...dat heb ik gekregen, want dat werkt de Heilige Geest in mijn hart. Nee, ik heb het niet van mezelf, maar zolang ik in Christus rust. En eerst was er angst, bitterheid, jaloezie, enorm veel negativiteit, boosheid, afgunst, egoisme, onzekerheid.
Dit is hoe het bij mij ging, niet om mezelf te roemen. Nee, ik heb heel het proces alleen verslechterd en tegengehouden, maar ik wil er juist mee vertellen dat zelfs voor mij er zoveel genade en blijdschap in het leven is, door het leven met de Heere Jezus, want buiten Hem is geen leven. Misschien denk je wel: ja mooi voor jou, maar bij mij is het anders en kan het toch niet allemaal opgelost worden. Weet dan dit: groter dan de uitkomst, is de nood toch niet, want wat bij mensen onmogelijk is, is mogelijk bij God.
Mensen kunnen je niet helpen, dat klopt zeker, maar de Heere spreekt wel door Zijn Woord en door Zijn kinderen.
Ik weet niet of jij met me verder wil praten over Wie de Heere ook voor JOU wil zijn! En wat Hij zegt in Zijn Woord (dat is soms heel anders dan wat onze gedachten zeggen) en hoe je vanuit Bijbels opzicht met de beperking van het autisme om kan gaan.
Ik zal in ieder geval voor je bidden! God is groot en goed! Vertrouw op de Heere en Hij zal het wel (=goed) maken. God beschaamt je echt nooit~!
Je mag via Refoweb mijn mailadres opvragen als je dat wilt.
Het beste hoor en veel zegen in alles!
