Incest door man

Wat moet je doen als je naar de politie gaat i.v.m. incest en je daarna de hele familie tegen je krijgt? Een vrouw moet onderworpen zijn aan de man, mag nooit iets van hem zeggen en moet altijd zwijgen, wat er ook gebeurt in je leven. Altijd moet je zelf van alles de schuldige worden (de val). Praten met mijn man heeft niet geholpen. Hij lachte mij vierkant uit en zei: Ik kan lekker alles doen wat ik wil (geen zware kerk), jij durft toch niet te praten." Ik heb zelfs gezegd dat ik naar de politie zou stappen als hij het weer zou doen (incest). Hij hield de deur zelfs voor mij open toen ik naar de politie ging. Nu heeft mijn man verhalen achter mijn rug om verteld en nu heb ik alles tegen. Ik heb het niemand in de familie verteld! Nu ik het probeer te vertellen stuit ik op bovenstaande: ZWIJGEN hoor je! En mijn man heeft alles mee. Ik ben voor de kinderen opgekomen, maar moet een hele dure prijs betalen: veracht, verschopt, vergruisd en letterlijk bespogen. Nu zwijg ik en leg alles de Heere voor. Het is net of er geen weg meer is, zo eenzaam. De familie zegt: Dat doet zo’n nette man niet. Dat lachen van mijn man klinkt nog steeds in mijn oren: Ha, ha, ik kan lekker alles doen wat ik wil! Met de kinderen gaat het goed gelukkig, daar was het om te doen. Nu vraag ik gebed, van iedereen, dat hebben we nodig! Is dat erg raar? Mag ik dat vragen?

Beste mevrouw,

U verkeert in één van de moeilijkste omstandigheden waar een getrouwde vrouw zich in kan bevinden: uw eigen man heeft incest gepleegd met uw kinderen.

Het vergrijp van uw man is zeer ernstig. De Bijbel noemt een heel aantal situaties waarbij de dader de dood verdient: als een man overspel gedaan heeft met de vrouw van een ander, of gelegen zal hebben bij de huisvrouw van zijn vader (niet zijn eigen moeder), of tegelijkertijd een vrouw en haar moeder genomen zal hebben. De preciese situatie waarin een man met een eigen kind seks heeft wordt niet eens genoemd. Omdat ze ondenkbaar is. Dat DOE je als vader niet. Je beschermt je kind tegen alle gevaar van buiten, en wordt zeker geen aanrander door zelf je kind seksueel te gebruiken. Je vernielt als man je vaderrol, het basisvertrouwen van een kind, en de hele beleving van de seksualiteit van dit kind. Uw man heeft met dit alles ook het huwelijksverbond met u geschonden en een perverse vorm van overspel gepleegd.

Onze maatschappij neemt situaties van incest ook zeer zwaar op. Ik begrijp uit uw schrijven dat u bij de politie bent geweest. Of is dat toch niet gebeurd en hebt u er alleen mee gedreigd? Dan zou ik alsnog overwegen deze stap te zetten. Het punt waar u bij de politie waarschijnlijk tegenaan loopt is dat ze vragen om een directe aanklacht van één of meer van de kinderen. En de vraag is of die daarin kunnen of willen meewerken.

In ieder geval hebt u momenteel de situatie, dat alles wat u gedaan hebt om deze zaak aan de kaak te stellen niet al te veel heeft opgeleverd. Het is zelfs zo dat men zich nog meer tegen u lijkt te keren dan tegen uw man. En uw man blijft het van zich afschuiven en men lijkt hem makkelijker te geloven en meer te steunen dan u. Moet u het maar opgeven?

Uw situatie is geen gemakkelijke. Om twee redenen.

1. Uw man zal er alles aan doen om deze beschuldiging van zich te houden. Hij heeft een zondig leven geleid. En hij weet dat hij met veel geconfronteerd wordt als dit echt openbaar komt.  Hij heeft tot hiertoe alles onder de dekmantel weten te houden. Naar buiten toe is hij de nette man. Uit uw schrijven begrijp ik dat hij bluf, dreiging en vormen van chantage gebruikt om u te laten zwijgen. En mensen om zich heen weet hij ook te overtroeven. Tot nog toe heeft hij daarin succes gehad. In die zin ervaart u nu zelf wat uw kinderen wellicht ook ervaren hebben, en waardoor ze tot hiertoe ook weinig naar buiten brengen. U voelt u ongelukkig met de situatie maar weet niet wat u ermee aan moet.

2. De buitenwereld gelooft graag datgene wat het makkelijkste voor haar is. Dat geldt zowel de kerkelijke als de niet-kerkelijke buitenwereld. Het gebeurt vaker dat degene die situaties van incest openbaar wil maken van alles over zich heen krijgt, en dat het haast voelt alsof diegene zelf de boosdoener is. De buitenwereld is kennelijk door het voorkomen en het gedrag van uw man tot nog toe ook overbluft. En u staat alleen.

Wat moet u doen, wat kunt u doen?

a. In ieder geval niet luisteren naar de stemmen die zeggen dat een vrouw moet zwijgen en alles van haar man moet nemen. Niemand mag het kwaad van een ander accepteren en onder de dekmantel houden, zodat het kan voortgaan; een vrouw mag dat van haar man ook niet.

b. Vragen dat iedereen voor u wil bidden? Zeker mag u dat doen. Dat is altijd goed. Maar er mag meer gebeuren.

c. U schrijft, dat het momenteel goed gaat met uw kinderen. Weet u dat zeker? Het kan toch zijn dat ze vanwege de druk die uw man op hen uitoefent doen alsof het maar goed gaat. Slachtoffers van incest zijn geweldige toneelspelers, zeker zolang ze niet op afstand van de dader zijn en die nog dreiging op hen uitoefent.

d. Het kan pas goed gaan met uw kinderen als ze de ruimte hebben om in vertrouwde omgeving over wat er met hen gebeurd is te spreken. Dan kan boven water komen wat voor beschadigingen ze door de incest hebben opgelopen. En hopelijk hoeven ze daar in de toekomst dan geen nare gevolgen van over te houden.

e. Zolang uw man de houding blijft aannemen die hij nu aanneemt: geen berouw, de beschuldigingen wegwuiven, wegbluffen en doen voorkomen alsof niemand hem wat maakt, zou ik er grote moeite mee hebben om de zaak te laten rusten. Onder die houding kan hij niet alleen kwaad uit het verleden verbergen, maar ook uit het heden. Een dader die niet echt geconfronteerd is en de duimschroeven heeft aangedraaid gekregen, heeft in principe nog steeds de ruimte om verder te gaan met zijn verkeerde praktijken.

f. Ik hoop dat u een kerkenraad/predikant hebt, bij wie u kunt aankloppen en die u verder kan helpen. Of anders de huisarts.

God geve u veel kracht om in uw gezin te kunnen staan en om er als moeder voor uw kinderen te kunnen zijn. Hopelijk vindt u, met hulp van anderen, ook de kracht om uw man zoveel tegenwicht te bieden, dat hij zich gestuit weet op de weg van het kwade. Bid ook voor hem dat God hem tot berouw zal brengen en zal brengen tot het gebed om Zijn genade in Christus. Dat zou de grootste zegen zijn.

Ds. A. de Lange, Oldebroek

Dit artikel is beantwoord door

Ds. A. de Lange

• Geboortedatum:
  06-03-1960
• Kerkelijke gezindte:
  PKN (Hervormd)
• Woon/standplaats:
  Nieuw-Lekkerland
• Status:
  Actief

193 artikelen

Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven