Relatie met getrouwde werkgever

Mijn dochter van 22 heeft een (seksuele) relatie met haar getrouwde werkgever van rond de 50. Hij heeft haar meerdere keren gevraagd gemeenschap met hem te hebben. Zij weigerde steeds. Uiteindelijk heeft ze toegegeven, omdat hij zei dat als ze het niet deed, ze niet van hem hield. Hij zei ook dat hij tekort kwam in dat opzicht bij zijn vrouw. Hij legde de schuld dan ook bij zijn vrouw. Toen ik achter deze relatie kwam doordat ik zwangerschapstesten vond, heb ik haar er mee geconfronteerd. Ik heb haar verboden (...) er mee door te gaan omdat hij getrouwd is en vier kinderen heeft. Mijn dochter heeft geluisterd en is niet meer naar haar werk gegaan. Ze had een oproepcontract. Ze heeft hem niet meer gezien, maar heeft nog wel met hem via sms contact gehad. Nu zit mijn dochter erg met de vraag wie hij en wie zij toebehoort. Volgens haar is zijn huwelijk beëindigd op het moment dat zij gemeenschap met elkaar hadden. Vanaf dat moment behoort hij mijn dochter toe, zo stelt ze en zij behoort hem toe. Ze denkt dan ook dat hij nu wel moet scheiden en dat terugkeer naar zijn wettige vrouw niet mag  (zie Deut.24:4). Ook stelt ze dat ze hem tot een vrouw is geworden en ze daarom nooit meer met een ander kan trouwen zolang hij leeft. Ik zou graag antwoord willen hebben van een dominee van de Ger. Gem. Graag gefundeerd op Bijbelteksten, want dat is het enige waar we haar mee kunnen overtuigen.

Ik vind het een verwrongen situatie. Je dochter denkt krom en onbijbels. Zij wil deze man tegen elke prijs hebben en vasthouden en daarom vertroebelt dit haar denken. Zij moet beginnen met het feit dat zij een door God verboden relatie is aangegaan met een getrouwde man en vader van een gezin. Zij heeft zich tussen deze man en zijn wettige vrouw gewrongen en deze man aan haar ontstolen. Indien zij ooit met deze man zou trouwen, trouwt zij met een aaan zijn vrouw ontstolen man en niet met een man die haar van God is geschonken. Zo speekt Nathan in naam van God over de zonde van David.

Natuurlijk is deze man even schuldig en misschien nog wel zwaarder schuldig. Zijn praatje van: "Dan houd je niet van mij" en "ik kom bij mijn vrouw tekort" is een heel oud en bedriegelijk praatje. Maar ondanks dit had uw dochter kunnen weten dat zij een verboden relatie aanging. Wat God nu van haar wil is dat zij hiermee breekt en voor de Heere schuld belijdt. Dan staat er gelukkig inde Bijbel: "die zijn zonde belijdt en laat, zal barmhartigheid geschieden", Spr.28:13.

Wat Deut. 24 betreft. Dat slaat in de eerste plaats niet op haar situatie, maar op de vrouw van de man met wie zij een relatie heeft. Je mag een vrouw zo maar niet als handelswaar van de één naar de ander verkopen. Dat wil Deut. 24 leren.
 
Uw dochter moet volldig met deze man breken en zijn mooie pratjes niet meer geloven. Zij moet vooral met God in het reine zien te kom,en, want we lezen het: "Dwaalt niet; noch hoereerders, noch afgodendienaars; noch overspelers; noch ontuchtigen, noch die bij mannen liggen... het Koninrijk Gods niet beërven zullen."

Ds. C. Harinck

Dit artikel is beantwoord door

Ds. C. Harinck

• Geboortedatum:
  09-04-1933
• Kerkelijke gezindte:
  Gereformeerde Gemeenten
• Woon/standplaats:
  Kapelle
• Status:
  Actief

250 artikelen

Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven