Vraag
Ik heb eens een voorbeeld gelezen dat Corrie ten Boom gebruikte. Wij brengen vaak ons pak met zonden, problemen en dergelijke door het gebed bij God, om daarna op te staan en zelf het pak weer op te nemen. En zo blijven we er mee zitten, in plaats van dat we het bij God laten. Ik vind dit wel een mooi voorbeeld, maar ik heb geen idee hoe ik in de praktijk moet brengen om het pak bij God te laten. Dat wil ik wel, maar het lukt op geen enkele manier. Als ik het los laat, laat het mij niet los. Hoe moet dat?
Antwoord
Beste vraagsteller,
Het voorbeeld komt me bekend voor; ik meen dat ik het zelf ook wel eens gebruikt heb in een preek over 1 Petrus 5:7: "Werp al uw bekommernis (al uw zorgen, HSV) op Hem, want Hij zorgt voor u." En het is even herkenbaar dat het moeilijk is om wat we "op de Heere werpen" ook bij Hem te laten; al snel pakken we het weer in en nemen we het weer mee. In antwoord op de vraag denk ik aan twee dingen.
1. Het pak bij God laten moeten we telkens opnieuw doen. Ik bedoel dit: meestal zijn we er niet als we eenmaal onze nood voor de Heere hebben uitgesproken in het gebed. Laten we dat telkens opnieuw doen.
2. Belangrijker nog: uiteindelijk gaat het niet om de vraag hoe goed ik mijn zorgen bij de Heere kan laten (want daar ben ik vaak helemaal niet zo goed in), maar om Gods zorg. De Herziene Statenvertaling vertaalt 1 Petrus 5:7 zo: "werp al uw zorgen op Hem, want Hij zorgt voor u." Laat op dat laatste eens de nadruk vallen. Naar de mate waarin je gelooft dat de Heere werkelijk voor je zorgt, zul je ook de zorgen op Hem kunnen werpen. Dus: sla het oog op Hem die zorgt. En ook daarvan geldt: niet één keer, maar telkens weer.
Met vriendelijke groet,
Ds. A. Huijgen
Dit artikel is beantwoord door
Ds. A. Huijgen
- Geboortedatum:16-11-1978
- Kerkelijke gezindte:Christelijk Gereformeerd
- Woon/standplaats:Genemuiden-Zwartsluis
- Status:Inactief
Bijzonderheden:
