Het volk Israël

Een vraag aan ds. Pieters. In mijn jeugd ben ik opgevoed met de wetenschap dat wanneer de Bijbel spreekt over het volk Israël dat het dan (voornamelijk) gaat over het volk van God; zij die wedergeboren zijn. Dit geldt ook voor de benaming Jakob in Numeri 23 -dit betekent dus Israël, kind van God. Toch? Wanneer ik u hoor zeggen dat het in Numeri 23: 21a en Leviticus 16: 17 en 33 gaat om heel het volk Israël, dus niet alleen Gods kinderen, dan brengt dat mij in verwarring. Naar gelang mijn opvoeding komt dit te gemakkelijk over. Je moet toch ook eerst zondekennis hebben? Je moet toch kunnen vertellen dat er iets is gebeurd in je leven? Toen ik kind was, merkte ik dat de gang naar het Heilig Avondmaal niet zo gemakkelijk ging in de kerk. Je was in mijn kinderlijke beleving wel erg bijzonder als je aan het Avondmaal deelnam, er moest wel heel wat gebeurd zijn. Je moest toch wel een tekst hebben gehad, of iets dergelijks. De voorbereidingsweek ervoer ik als een spannende week als mijn moeder aan het Avondmaal ging. Zou u voor mij (verder) uiteen kunnen zetten waar in de Bijbel staat dat de benaming Israël heel het volk betreft? Israël kon toch niet zomaar de vergeving hebben (in de belofte)? De vergeving en de andere weldaden van God kunnen toch niet bij iedereen zomaar in de schoot geworpen worden? Het lijkt te gemakkelijk voor mij en te mooi om waar te zijn. Alvast bedankt voor uw antwoord.

We moeten de Heilige Schrift zichzelf laten uitleggen, zo leerden de kerkhervormers en de oudvaders ons, terecht. Wanneer het tekstverband ons aanwijst dat het niet over alle Israëlieten gaat, moeten we het ook in overeenstemming daarmee uitleggen. Maar als het tekstverband geen enkele aanwijzing heeft dat het niet over héél het volk gaat, zoals in Leviticus 16 en Numeri 23, dan is het eigenzinnig om de tekst aan te vullen/te verdraaien, omdat wij menen dat het toch eigenlijk zo niet kan.

Niet de Bijbel moet zich aan ons gedachtepatroon aanpassen, maar wij moeten ons aan de Bijbel aanpassen.
 
Heeft dan héél het volk vergeving? Ja, in de belofte. Maar het wordt je eigendom door de gelovige aanneming (zie antw. 60: het wordt aan ons geschonken in de belofte, en het wordt ons eigendom "zover ik deze weldaad met een gelovig hart aanneem."

Ds. W. Pieters

Dit artikel is beantwoord door

Ds. W. Pieters

• Geboortedatum:
  27-06-1957
• Kerkelijke gezindte:
  Hersteld Hervormd
• Woon/standplaats:
  Elspeet
• Status:
  Actief

259 artikelen

Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven