Ongewenste intimiteiten van zwager

Na veel nadenken heb ik toch maar besloten om mijn vraag te stellen, omdat de kwestie mij van binnen helemaal stuk maakt. Enige tijd terug kwam het vaak voor dat de man van mijn zus mij iedere keer betastte. Ik werd hier helemaal gek van. Het ging van knijpen in mijn borst (wanneer niemand keek) tot aan mijn pyjama omhoog trekken om maar even naar mijn billen te kunnen kijken. Meerdere malen heb ik hem hierop gewezen dat ik dit niet wilde hebben en zeer ongepast vond. Na een tijd is dit ook gelukkig opgehouden, maar nu heb ik er de naweeën van. Ik kamp met ontzettende schuldgevoelens, ook al ligt de fout niet bij mij. Ik kan hem ook niet meer uitstaan. Mijn zuster is heel gelukkig met hem dus hiermee naar buiten treden bij mijn familie is ook geen optie. Ik wil weten hoe ik dit voor mijzelf kan verwerken. Het is zo erg dat ik hem het liefst zie verdwijnen uit mijn leven, want door hem elke dag te zien word ik continue geconfronteerd met wat er is gebeurd. Nu ben ik al enorm getraumatiseerd door andere dingen en dit maakt het alleen maar erger. Hoe kan ik van die vreselijke schuldgevoelens afkomen zonder andermans relatie kapot te maken?

Beste vragenstelster,
 
Ik wil voorop stellen dat jouw zwager fout bezig is geweest met zijn ongewenste intimiteiten. Gelukkig is hij daarmee opgehouden, maar voor jou is het niet opgehouden, want je wordt er dagelijks aan herinnerd. Blijkbaar zijn de familieomstandigheden zodanig dat je hem dagelijks ziet, maar ook al zou dit niet het geval zijn dan nog houdt het verleden vaak niet op in het heden. Het maakt je ook stuk van binnen; hierbij komen ook nog andere zaken in jouw leven die de nodige trauma's met zich mee hebben gebracht.
 
Je spitst jouw vraag met name toe op de vreselijke schuldgevoelens die je hebt, en hoe je er af komt zonder dat je andermans (andervrouws) relatie kapot maakt. Ik ken jou niet persoonlijk en ik kan het ook uit jouw vraag niet opmaken, maar hoe komt het dat jij zulke vreselijke schuldgevoelens hebt? Omdat je mogelijk denkt dat je aanleiding tot het gedrag van jouw zwager hebt gegeven? Omdat je, als er iets gebeurt in jouw leven, je al snel de schuld/oorzaak ervan bij jezelf zoekt of legt?
 
Hoe dit ook zij, ik vind dat je een heel goede stap hebt gezet door jouw vraag hier te stellen. Juist door ingrijpende gebeurtenissen niet te delen met iemand gaan ze vaak dieper ingrijpen in jezelf, met alle gevolgen van dien. Bij het al enorm getraumatiseerd zijn komt ook dit probleem/trauma er nog bij en de last wordt alleen maar zwaarder en zwaarder.
 
Het lijkt mij dan ook raadzaam hulp te zoeken bij een vertrouwenspersoon, het liefst iemand van een professionele (christelijke) instelling, die dieper op de situatie in kan gaan en zo in al jouw omstandigheden raad en/of advies kan geven. Ik zou niet lang wachten om de tweede stap te zetten; door stappen te zetten komen we vooruit op straat, zo kan en wil het ook in jouw omstandigheden zijn, want de Heere wil ook mensen gebruiken om ons met ons verleden weer te kunnen laten leven in het heden zonder dat trauma's ons beheersen en ons meer en meer stuk maken van binnen. Blijf er dus niet alleen mee lopen en worstelen, maar schakel in biddend opzien hulp in.
 
Ik wens je van harte Gods zegen toe.
 
Ds. P. C. van Keulen

Dit artikel is beantwoord door

Ds. P.C. van Keulen

• Geboortedatum:
  17-06-1956
• Kerkelijke gezindte:
  PKN (Hervormd)
• Woon/standplaats:
  Bodegraven
• Status:
  Actief

138 artikelen

Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven