Vraag
Ds. C. Harinck, ik heb het voorrecht gehad een preek van u bij te wonen in Sint Annaland, waar u preekte over de verloren penning. Graag zou ik er nog een vraag over stellen: Is ieder mens een verloren penning zoals in de gelijkenis bedoeld? M.a.w., zoekt God naar ieder mens?
Antwoord
Ik zou u willen wijzen op Deut. 29:29: "De verborgen dingen zijn voor de Heere onze God, maar de geopenbaarde zijn voor ons en voor onze kinderen tot in in eeuwigheid om te doen al de woorden dezer wet."
In het evangelie ontmoeten we de Zoon des mensen, Die gekomen is om te zoeken en zalig te maken dat verloren is. God komt daarin welmenend tot ons met Zijn genade. Wij wantrouwen dat van nature en denken dat God het niet meent als Hij roept: "Wendt u naar Mij toe, wordt behouden." Dit komt mede omdat wij in ons denken altijd uitgaan vanuit de uitverkiezing.
Het is inderdaad een vaste zekerheid, die berust op Gods eeuwige verkiezing, dat God Zijn uitverkorenen zal vergaderen. Hij zal ze zoeken en waar ze ook zijn vinden. Ik heb dit aan het slot van de preek ook gezegd. En wat is dat gelukkig. Anders zou het van ons afhangen of Christus' offer wel vruchten zal dragen. Maar daar kunnen wij niet mee werken. Wij weten alleen wat God in Zijn Woord zegt. Daarin komt Hij tot ons en zegt wat we Jezus horen zeggen over Jeruzalem: “Hoe menigmaal heb Ik u bijeen willen vergaderen, maar gij hebt niet gewild." Wij moeten daar geen kloppend systeem van maken, maar beiden laten staan zo zij in de Bijbel staan.
Zelfs in de wet komt de zoekende God tot ons en roept ons ter verantwoording: “Waar zijt gij?" Wij komen dus niet van onze verantwoordelijkheid af. Wij zullen iets moeten doen met Gods roepende stem in de wet en vooral in het evangelie.
Ds. C. Harinck
Dit artikel is beantwoord door
Ds. C. Harinck
- Geboortedatum:09-04-1933
- Kerkelijke gezindte:Gereformeerde Gemeenten
- Woon/standplaats:Kapelle
- Status:Actief
Bijzonderheden:
Emeritus
Bekijk ook:
Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven
Die drie gelijkenissen, het afgedwaalde schaap, de zoekgeraakte penning en de verloren zoon, dat is eigenlijk een drieluik.
Bij het afgedwaalde schaap staat het werk van Jezus centraal.
Bij de verloren penning staat het werk van de Heilige Geest centraal.
Bij de verloren (behouden) zoon staat het werk van de Vader centraal.
Die drie moet je bij elkaar houden want als je bijv. alleen de verloren penning neemt, wordt je lijdelijk want die penning doet niets.
Bij de verlossing van de mens is alldrie nodig. De Vader, Zoon en Heilige Geest zijn er alledrie bij betrokken, kan ook niet anders want Hij is één.
Als je goed kijkt/leest is het vrij duidelijk:
Verlorn schaap: Jezus, de Goede Herder.
Verloren penning: de kaars/lamp: Heilige Geest.
Verloren zoon: gaat duidelijk over de Vader.
Prachtig om te zien dat Vader, Zoon en Geest erbij betrokken zijn om jou te vinden! Laat je vinden!!
Zalig worden is het werk van de Drieënige God. En dat komt in dit hoofdstuk op fenomenale wijze tot uitdrukking. (hoe kan het ook anders, het zijn tenslotte Jezus' eigen woorden)
God wil niet dat enigen verloren gaan, maar dat zij allen tot erkentenis van de waarheid komen.
Anderzijds ben ik het van harte eens met de opmerking dat iedere verloren zoon welkom is bij de Vader!
Je kunt je dus ook afvragen: met welk doel worden deze gelijkenissen ons verteld? Beslist niet om er een theologisch systeem van te maken, maar om uit te leggen waarom de Heere Jezus met tollenaren en zondaren omgaat. Zie begin Lukas 15.
Maar als je de gelijkenissen naast elkaar legt, zie je verschillen:
1. Het schaap is actief de weg kwijt
2. De penning ligt maar dood te liggen en doet niets
3. De verloren zoon loopt op eigen benen naar huis
1&2 De herder en de vrouw zoeken actief
3. De vader wacht af/verwacht de zoon
