Vraag
Geacht panellid. Ongeveer negen maanden heb ik (man van 30) verkering met mijn vriendin (29). Voor we verkering kregen, hebben wij allebei enkele relaties gehad. Mijn vriendin en ik hebben elkaar twee jaar geleden ontmoet in een café en die ontmoeting mondde uit in een min of meer seksuele relatie van een jaar. Zowel mijn vriendin als ik hebben voor onze relatie samen veel seksuele contacten gehad. Mijn vriendin kwam in die jaren bijna dagelijks in het café en had naast een gokprobleem ook nogal veel wisselende seksuele contacten. Van dit alles hebben we spijt en we hebben om vergeving gevraagd. Inmiddels zijn we tot geloof gekomen. We willen leven naar Gods Woord en we ervaren Zijn kracht om ons te weerhouden van bovengenoemde zonden. Ook in gebed hebben we de seksuele banden allemaal verbroken. We hebben bijvoorbeeld geen gemeenschap meer met elkaar. Dat bewaren we voor eind volgend jaar, wanneer we hopen te trouwen. Ondanks alle heerlijke veranderingen in ons leven heeft mijn vriendin soms de behoefte om naar onze oude kroeg te gaan. Soms met mij, maar ook gaat ze wel eens alleen, of met een vriendin. Zelf heb ik niet zo vaak meer de behoefte om te gaan, maar ik ga wel eens mee als zij zin heeft. Wanneer zij met een vriendin naar de kroeg wil, zeg ik dat ik dat liever niet heb. Ik vind eigenlijk dat wij daar niet meer thuishoren en vind het al helemaal niet prettig, omdat mijn vriendin (ondanks haar bekering en veranderde houding) er toch een naar verleden door heeft. Als ik haar dit zeg, krijg ik het gevoel dat ze het niet prettig vindt dat ik mij ermee bemoei. Ze vraagt dan (misschien wel terecht) of ik haar niet vertrouw. Ze heeft gevoel dat ik haar wil controleren en, ja, ik hou op die momenten ook graag een oogje in het zeil. Ik vertrouw haar wel, maar er lopen gewoonweg nogal wat mannen rond die ze deels nog kent uit haar verleden en ik vraag me af of het verstandig is om die 'op te zoeken' in de kroeg. Ik wil alleen het beste voor mijn toekomstige vrouw, mijzelf en onze onderlinge relatie en onze relatie met de Heere en ik heb het gevoel dat haar verlangen om af en toe naar die kroeg te gaan daar niet bij hoort. Mijn vraag is dus heel concreet: Moet ik haar de ruimte geven om zo nu en dan (al dan niet met mij) naar haar oude stamkroeg te gaan, of is het beter (zoals ik denk) dat mijn vriendin stopt met het bezoeken van die kroeg of misschien een enkele keer in mijn bijzijn de kroeg kan bezoeken? Ik wil haar niets verbieden, maar vind ook dat ik ergens wel recht van spreken heb. Kunt u mij tips geven hoe ik om moet gaan met dit lastige dilemma?
Antwoord
Beste vraagsteller,
Het is altijd lastig om met de zonde te breken. Naar mijn idee heb jij voor jezelf helder voor ogen wat je wilt nu je tot bekering bent gekomen. Maar of je vriendin dat ook heeft…? Ik denk dat je dáár met haar over moet praten. Als in dat cafébezoek zoveel verleidingen op de loer liggen... waarom wil ze er heen? Is het ‘gewoon’ voor de gezelligheid, of om eens met een vriendin uit te zijn? Dan mag je er vanuit gaan dat je haar kunt vertrouwen. Maar ook: er zijn toch tal van andere mogelijkheden om gezellig -met een vriendin- naar toe te gaan? Is het bij jou de zórg om haar? Of gaat het om een vorm van jaloersheid? Het helpt niet dat jij aanbiedt om mee te gaan: zij zal dat –zonder uitleg van jouw kant over jóúw gevoelens- uitleggen als een gebrek aan vertrouwen. Práten dus. Met elkaar. Over jullie beider gevoelens ten opzichte van elkaar. En ook over de verwachtingen die je van deze relatie hebt: wat betekent zij voor jou, jij voor haar?
Bekering heeft te maken met ómkering, dus zoveel en zover mogelijk weg van ‘het kwade… waar komt de behoefte vandaan (voor haar, maar ook voor jou) om je weer ‘in het hol van de leeuw’ te begeven? Wil zij zichzelf op de proef stellen? Vraagt zij van jou om toch vooral niet jaloers te zijn (of vindt zij het juist fijn wanneer jij min of meer jaloers reageert)?
Er zijn nogal wat bespreekpunten. Misschien is een deskundige gesprekspartner plezierig: ga zo nodig op zoek! Maar eerst: voordat je het gesprek met haar aangaat bedenk wat je eigen motieven zijn!
Ik wens je veel sterkte, een mooie verkeringstijd en straks en goed huwelijk!
Gode bevolen,
Marijke Rots
Dit artikel is beantwoord door
C. M. Chr. Rots - de Weger
- Geboortedatum:18-02-1947
- Kerkelijke gezindte:Christelijk Gereformeerd
- Woon/standplaats:Aalten
- Status:Actief
Bijzonderheden:
Marijke leverde op 25-05-2017 haar 1000ste antwoord in de vragenrubriek af.
Lees hier het jubileuminterview.
Bekijk ook:
Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven
Wat de kroeg betreft, ik heb de deuren van verleiding gesloten dwz gokken en verleidingen. Ik ben veranderd, de Heilige Geest is in mij en ik KAN en WIL daarom nooit weer op oude patronen terugvallen. Nu ga ik er met een ander doel heen en puur bij uitzondering. Ik ben niet meer die persoon van toen, ik ben veranderd! Ik geloof dat je als christenen ook best eens plezier mag hebben ,als je maar weet wat je doet. En dat kan inderdaad ook bij uitzondering eens wat drinken zijn in het cafe. Daar zie ik dus geen kwaad in. Je bent er zelf bij en draagd zelf verantwoording. Zolang je maar weet wat je doet en er geen gewoonte van maakt!
Je zegt: ik KAN niet meer terug vallen in het oude patroon, maar je zoekt de verleiding wel op. Dan maak je het jezelf wel moeiljk. Want een mens ligt voor alles open. Lees de bekering eens van wijlen ds. Gebraad. Ook getrokken uit het cafe. Maar hij kon er niet meer heen, nadat de Heere hem bekeerd had.
Kan je stantpunt; geen sexuele handelingen voor het huwelijk overigens delen met je. Sterkte in alles.
